اما گالوپ این بار دست به ابتکار جالبی زده است و نکات کلیدی به دست آمده از این نظرسنجیها را تحلیل و بررسی کرده است:
1 . همه چیز به روزی بستگی دارد که قدرت را ترک میکنید. جان اف کندی با مرگ خود کرسی ریاست جمهوری را ترک کرد. مرگی که وی را تبدیل به محبوب ترین رئیسجمهور تاریخ وطنش کرد. همین مرگ بود که نرخ محبوبیت او را سیر صعودی فوق العاده ای بخشید.البته وی ویژهگیهای دیگری هم داشت: رئیسجمهوری خوش قیافه و دارای شخصیت کاریزماتیک که بسیاری وی را شهید کاخ سفید هم میدانند! برخلاف اف کندی ، لیندون جانسون و ریچارد نیکسون وادار به ترک قدرت شدند. رونالد ریگان در جریان ماجرای ایران کنترا اندکی با افول محبوبیت روبهرو شد اما روزی که کرسی قدرت را واگذار کرد چندان هم مورد غضب رای دهندگان نبود. البته وی از همان زمان پادشاه جمهوری خواهان امریکایی لقب گرفته است.
2. با گذشت زمان، روسای جمهور هم محبوب میشوند. نیم نگاهی به نتیجه نظرسنجیهای گذشته نشان میدهد که ریگان، فورد، کارتر و جورج دبلیو بوش همگان با گذشت زمان میزان محبوبیت بیشتری را نسبت به روزی که در قدرت بودند، به دست آوردند . البته نرخ محبوبیت لیندون جانسون و کلینتون هنگام ترک قدرت و چند سال پس از آن تقریبا یکسان بود.
3. جورج بوش تطهیر شد. جورج بوش در حال حاضر از میزان مقبولیت 47 درصدی برخوردار است. رقمی که تلاش دموکراتها برای تخریب چهره وی پیش از شکست مفتضحانه آنها در انتخابات میان دوره ای را اندکی زیر سوال می برد. بوش خود نیز بارها تاکید کرده بود که تاریخ ،ریاست جمهوری وی را قضاوت خواهد کرد و گویا اینبار حق با آقای رئیس جمهور بوده است .
4. کلینتوت و کارتر؛ این بار جا عوض کردند. بیل کلینتون این بار با افزایش در نرخ محبوبیت روبهرو شده و جای جیمی کارتر را گرفته است. این ارقام یعنی افول کارتر و صعود بیل کلینتون دموکرات. کارتر پس از یک دوره حضور در کاخ سفید ، در حالی این مسند را واگذار کرد که نرخ محبوبیت وی 34 درصد بود . این رقم برای بیل کلینتون در سال 2001 میلادی ، 66 درصد بود . کلینتون اما بیش از هر رئیسجمهور دیگری مورد قضاوت های شخصی قرار گرفت که البته دلیل آن هم رسوایی اخلاقی وی با یکی از کارکنانش بود . تنها بیست و چهار درصد از امریکاییها در ژانویه 2009 وی را رئیسجمهوری راستگو و قابل اعتماد میدانستند .