به گزارش مهر، سحابی رطیل یکی از شگفتی های کیهانی به شمار می رود زیرا ستاره های هیدروژنی این سحابی با چنان قدرتی پرتوهای ماورا بنفش را از خود منتشر می کنند که منجر به یونیزه شدن و سرخ رنگ شدن گازهای اطراف می شوند. این ویژگی امکان دیدن سحابی که در فاصله 170 هزار سال نوری قرار گرفته است را بدون در اختیار داشتن تلسکوپ نیز امکانپذیر می کند.
بازوهای باریک این سحابی یادآور پاهای عنکبوتها هستند و از این رو چنین نام غیر عادی برای این سحابی انتخاب شده است. در تصویر جدید می توان مارپیچهای صلیب واری را از گازها و غبارهای کیهانی دید که به تازگی و در پی ابرنواختری عظیم به جا مانده اند.
در کنار لبه های این سحابی و در خارج از کادر تصویر در سمت راست بقایای ابرنواختر SN 1987a قرار گرفته است، نزدیکترین ابرنواختری که از زمان اختراع تلسکوپ در قرن 17 میلادی تا به حال مشاهده شده است.
بر اساس گزارش ان بی سی، در تصویر جدید این سحابی می توان در کنار بقایای ابرنواختر SN 1987a، بقایای ابرنواختر NGC 2060 و خوشه ستاره ای RMC 136 را نیز مشاهده کرد.