بانک مرکزی طی بخشنامهای به بانک های ملی، توسعه صادرات، سپه، کشاورزی، صنعت و معدن، مسکن، صادرات، ملت، تجارت و رفاه کارگران اعلام کرد ارز مورد نیاز واردکنندگان را به هر میزان با رعایت 5 شرط تأمین نمایند.
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران طی بخشنامه شماره213961 /90 مورخ 10/09/1390 به بانک های ملی، توسعه صادرات، سپه، کشاورزی، صنعت و معدن، مسکن، صادرات، ملت، تجارت و رفاه کارگران اعلام کرد: بانک های مذکور مجاز به فروش ارز به ارزهای رایج در شبکه بانکی کشور به هر میزان به نرخ فروش رسمی در سرزمین اصلی به واردکنندگان کالا و خدمات در جهت مصارف آتی آنها به شرح ذیل می باشند:
1- در زمان فروش ارز، حساب ارزی متقاضی به میزان ارز فروخته شده بستانکار گردد.
2- وجوه ریالی ارزهای فروخته شده جهت خرید ارز می بایست تا پایان همان روز کاری به حساب بانک مرکزی واریز گردد.
3- در صورت خرید ارز طبق بندهای (1) و(2) پس از ارایه مدارک لازم طبق مقررات جهت واردات کالا و خدمات از طریق گشایش اعتبار اسنادی / ثبت سفارش برات اسنادی / حواله، در موقع پرداخت وجه، مراتب را به اداره بین الملل بانک مرکزی مبنی بر تامین وجه مربوط، منعکس و همزمان حساب ارزی مشتری به همان میزان بدهکار گردد.
4- ارزهای فروخته شده و واریزی به حساب های ارزی واردکنندگان ، قابل استفاده و برداشت توسط آن بانک و مشتری نبوده و صرفاً توسط خود صاحب حساب ( بدون حق واگذاری و توکیل به غیر) جهت واردات کالا و خدمات براساس مقررات سرزمین اصلی قابل استفاده می باشد.
5- استفاده از ارز فوق الاشاره منوط به نگهداری مبالغ مربوط به مدت حداقل شش ماه در حساب مشتری بوده و قبل از سررسید شش ماه، صرفاً امکان بازخرید ارز مذکور به نرخ روز فروش ارز به مشتری وجود خواهد داشت.
بدیهی است چنانچه خریدار ارز به هر دلیلی امکان استفاده از ارز مذکور را جهت واردات کالا و خدمات نداشته باشد، در صورت تقاضا، بانک عامل نسبت به بازخرید ارز مورد اشاره به نرخ فروش ارز به مشتری اقدام و حساب مشتری به همان میزان تسویه خواهد شد.
ضمناً تامین ارز مورد نیاز واردکنندگان کالا و خدمات از طریق بانکها نیز کماکان به قوت خود باقی است.