چه كسي ياسر عرفات را مسموم كرد؟

با گذشت سال‌ها از مرگ رهبر فقيد تشكيلات خودگردان فلسطين، تحقيقاتي كه اخيرا توسط برخي گروه‌هاي ذي‌ربط درخصوص علت مرگ وي صورت گرفته پرده از حقايق زيادي برداشته و گمانه‌زني‌ها درخصوص احتمال دست داشتن رژيم صهيونيستي در مرگ وي را به يقين مبدل ساخته است.

به گزارش ايسنا، روزنامه القدس فلسطين در تحليلي تحت عنوان «چه كسي ياسر عرفات را مسموم كرد و به چه دليل؟» به قلم يوري دونيري،‌ نويسنده اسرائيلي و موسس جنبش "غوش شالوم"، بار ديگر به جزئيات مرگ ياسر عرفات،‌ رئيس فقيد تشكيلات خودگردان فلسطين با ديدي دقيق‌تر نگريسته و مي‌نويسد: شنيدن خبر مسموميت ياسر عرفات در چند روز اخير براي من شگفت‌آور نبود چرا كه از همان روز اول نيز مطمئن بودم كه آريل شارون، نخست‌وزير اسبق اسرائيل، او را مسموم كرده است تاجايي كه حتي مقالات زيادي در اين زمينه منتشر كردم كه همه شامل دلايلي منطقي و ساده بودند.

اولين اينكه در معاينات پزشكي دقيقي كه در بيمارستان نظامي فرانسه درخصوص مرگ عرفات و دلايل وخامت ناگهاني اوضاع جسماني وي صورت گرفت دليلي براي اين مساله پيدا نشد. در اين آزمايشات، هيچ اثري از هرگونه مريضي كه زندگي عرفات را تهديد كند وجود نداشت و تنها شايعاتي توسط رسانه‌هاي اسرائيلي منتشر شد مبني بر اينكه عرفات دچار ايدز بوده است كه همه اين‌ها نيز كذب محض بودند. شايعاتي كه تقريبا هر روز شاهد انتشار آن‌ها توسط همين رسانه‌ها هستيم و هدفي جز خدشه‌دار كردن چهره عرفات ندارند اما در حال حاضر كه هيچ دليل مشخصي براي مرگ عرفات وجود ندارد بايد تلاش كرد تا توجيهي منطقي يافت.

- سي آي اي، اف اس بي و موساد

چنان كه مي‌دانيم سازمان‌هاي جاسوسي، سمومي را در اختيار دارند كه هيچ اثري از آن در كاوش‌ها و تحقيقات عادي يافت نمي‌شود كه اين سازمان‌ها عبارتند از آژانس اطلاعات مركزي آمريكا (سي آي اي)، سازمان امنيت فدرال روسيه (اف اس بي) كه جانشين كا گ ب شد و سازمان جاسوسي اسرائيل (موساد).

دليل ديگر اينكه فرصت براي ترور عرفات فراوان بود چرا كه بدون شك تدابير امنيتي كه براي حمايت از عرفات در اطراف مقر اقامت وي اتخاذ شده بود، ضعيف بودند و افراد كاملا بيگانه كه ظاهرا با مساله فلسطين اعلام همبستگي مي‌كردند حتي گاهي اوقات مستقيما در كنار وي و بر يك سفره مي‌نشستند.

همچنين شمار زيادي از كساني كه مي‌توانستند او را هدف ترور قرار دهند ابزار لازم را براي اين اقدام در اختيار داشتند و بيشترشان نيز از سوي آريل شارون حمايت مي‌شدند چرا كه وي پيشتر و در سال 2004 گفته بود كه عرفات نيروهاي پليسي كه بتوانند امنيت جاني وي را تامين كنند در اختيار ندارد.

-از احتمال تا يقين

چيزي كه قبلا فقط يك احتمال منطقي بود حالا به يك حكم موكد و حتمي تبديل شده است زيرا آزمايشات صورت گرفته در لوازم شخصي عرفات توسط آكادمي علمي سوئيس ثابت كرد عرفات با ماده‌اي شيميايي و سمي موسوم به پلونيوم مسموم شده است؛ ماده‌اي كه كشنده است و به راحتي نمي‌توان اثرات آن را در جسد فرد يافت.

پس از گذشت دو سال از فوت عرفات،‌ الكساندر ليتوينينكو يكي از افسران روس سازمان كا گ ب و اف اس بي در لندن نيز به دست مزدوران و با استفاده از سم كشته شد و پزشكان به طور اتفاق اين مساله را فهميدند كه سه روز پس از خوراندن سم به وي الكساندر مرده است.

در اردن نيز شاهد بوديم كه در سال 1997 چيزي نمانده بود خالد مشعل، رئيس دفتر سياسي جنبش حماس به دستور بنيامين نتانياهو، نخست‌وزير كنوني اسرائيل و به دست يكي از مزدوران موساد ترور شود.

- تصميم آريل شارون براي ترور عرفات كاملا مشخص و واضح بود

در يكي از مصاحبه‌هاي تلويزيوني عرفات در رام‌الله، يكي از خبرنگاران از وي سوال كرد كه آيا پيش‌بيني مي‌كنيد كشور مستقل فلسطين در دوره حيات شما تشكيل شود؟ وي در پاسخ گفت: بله مطمئنم اما طولي نكشيد كه شارون براي ترور عرفات تصميم جدي گرفت. زماني كه بيروت در جنگ اول لبنان در محاصره قرار گرفت و مزدوران اسرائيلي در يافتن مكان وي در بيروت شكست خوردند شارون به شدت عصباني شد و حتي پس از امضاي معاهده اسلو و زماني كه عرفات به فلسطين بازگشت نيز شارون دست از تلاش نكشيد؛ به نحوي كه وقتي نخست‌وزير اسرائيل شد اعلام كرد كه من به شدت از زنده ماندن عرفات مي‌ترسم.

-عرفات شريك جدي صلح

نشست‌ها و كنفرانس‌هايي كه با حضور ياسر عرفات صورت گرفت به همه اطمينان داد كه عرفات شريك واقعي صلح است چرا كه او به اين نتيجه رسيده بود كه اعراب نمي‌توانند در جنگ مسلحانه با اسرائيل پيروز شوند و بايد به سراغ گزينه‌هاي ديگري بروند. تصميم آغاز مذاكرات صلح با اسرائيل نيز يك تصميم كاملا متناقض با اهداف و آرمان‌هاي جنبش ملي فلسطين بود كه اسرائيل را يك دشمن و بيگانه مي‌خواند و 15 سال طول كشيد تا عرفات توانست ملت فلسطين را براي قبول اين طرح راضي كند.

عرفات كسي بود كه بيش از هر مسئول ديگري قادر و راغب به برقراري صلح بود و اسلام‌گراها نيز او را بسيار قبول داشتند و شايد اين مهم يكي ديگر از دلايل مسموم كردن وي بود.