خنده فوتبالیست ها به "اجماع ملی" ؛ هیچ کس نتوانست چشم شان را هم فوت کند!

عصرایران ؛ جعفر محمدی^* - زمانی ممکن است یک تخلف یا یک جرم در جایی اتفاق بیفتد و کسی هم از آن مطلع نشود. در این صورت ، برخورد با قانون شکن و جلوگیری از تکرار آن ، نامیسر است.

زمانی ممکن است قانون شکنی شود و مسوولان مربوطه هم اطلاع بیابند ولی لاپوشانی کنند و اجازه ندهند اطلاعات درز کند. درا ینجا هم برخورد و اصلاح ، مشکل می شود.

زمانی ممکن است قانون شکنی صورت گیرد و همه هم مطلع شوند ، اما بین دستگاه های مختلف در برخورد با آن اختلاف نظر وجود داشته باشد: یکی بر برخورد اصرار کند و دیگری عدم برخورد و مماشات را تجویز کند.
در اینجا هم ممکن است نهایتاً قانون شکنی ادامه یابد.

اما زمانی ممکن است که همه افراد جامعه - و نه فقط مسوولان - از وقوع یک قانون شکنی مطلع شوند ، همه مسوولان در بخش های مختلف بر لزوم برخورد با متخلفان تأکید کنند و از وزیر گرفته تا وکیل ، اعلام کنند که جلوگیری از این قانون شکنی را در دستور کار دارند.رسانه ها هم از وبلاگ ها گرفته تا روزنامه ها و سایت ها و صدا و سیما ، نه یک بار و دوبار و سه بار ، که هزاران بار به این موضوع بپردازند.

طبیعی است که در چنین وضعی ، انتظار طبیعی این است که با این "اجماع ملی" ، جلوگیری از قانون شکنی ، قطعاً محقق می شود.

این وضعیت دقیقاً درباره دستمزدهای نجومی بازیکنان فوتبال ایران مصداق دارد. یعنی همه مردم و همه مسوولان و نیز همه رسانه ها ، تاکید دارند که این وضعیت ، مخالف صد در صد قانون است و باید جلوی آن گرفته شود.

طرف حساب این ماجرا هم ، آمریکا و صهیونیست ها و تروریست ها و القاعده و ... نیستند که مبارزه با آنها کار سختی باشد؛ بلکه تعدادی فوتبالیست و مربی و دلال هستند که اسم و رسم همه شان نیز ریز به ریز مشخص است.


با این حال ، سال هاست که از دیوان محاسبات گرفته تا وزیران و نمایندگان و رسانه ها و مردم ، همه و همه می گویند که نباید از پول بیت المال ، دستمزدهای میلیاردی و چند صد میلیونی به فوتبالیست ها داد ولی در نهایت ، سیستم فوتبال ، به ریش مردم و مسوولان و رسانه ها می خندد و از جیب همین مردمی که فریاد می زنند "ما راضی نیستیم" ، پول های میلیاردی بر می دارد و بین خودشان سخاوتمندانه تقسیم می کند و  این ماجرا همچنان ادامه دارد.

جالب اینجاست که فوتبالی ها ، این پول ها را پول نمی دانند کما این که چندی پیش یکی از مربیان میلیاردی لیگ برتری ، در برنامه 90 صراحتاً به این موضوع اشاره کرد و در برابر انتقادات عادل فردوسی پور - مجری برنامه - گفت: این ها که در فوتبال پولی نیست!

واقعاً دیگر چه باید کرد؟ وقتی همه می دانند که این جرم ( پرداخت های میلیاردی به فوتبالی ها  از بودجه عمومی) رسماً انجام می شود و حتی برخی رؤسای باشگاه ها نیز رسماً و علناً می گویند که بالاتر از سقف قرارداد ، پرداخته اند و در شرایطی که قانون نیز این کار را تصریحاً منع کرده است و همه مسوولان هم بر لزوم برخوردو اصلاح تاکید دارند و ... ولی در نهایت نمی توانند چشم فوتبالیست ها را فوت هم بکنند و پرداخت های میلیاردی از جیب ملت ادامه دارد ، واقعاً دیگر چه باید کرد؟
وقتی در موضوعی بدین آشکاری وضع چنین است ، درباره تخلفات و جرائم مخفی و نه چندان آشکار ، چه رخ می دهد و چه وضعیتی حاکم است؟!

*سردبیر عصرایران