آرمسترانگ: محرومیت مادام العمر یعنی

ایرنا -  آرمسترانگ در دومین بخش مصاحبه خود که جمعه منتشر شد اذعان کرد، به خاطر سالها دوپینگ که به کسب رکورد هفت عنوان قهرمانی او در تور دوفرانس کمک کرده، سزاوار مجازات است.

با این حال وی گفت، مجاراتی که سازمان مبارزه با دوپینگ آمریکا برای او صادر کرده، بسیار شدیدتر از محرومیت های اعمال شده برای سایر رکابزنانی است که خود اعتراف کرده اند. آنها به خاطر شهادت علیه آرمسترانگ مجازات های سبک تری دریافت کردند.

وی گفت من نمی گویم این مجازات غیرمنصفانه است، بلکه می گویم متفاوت است. من سزاوار تنبیه هستم، اما مطمئن نیستم سزاوار اعدام باشم.

این رکابزن 41 ساله آمریکایی گفت، فکر بازگشت به دوچرخه سواری حرفه ای را در سر نمی پروراند، اما می خواهد در رقابتهایی مثل ماراتن شیکاگو شرکت کند.

وی گفت: با این تنبیه و مجازات باعث بیچارگی خودم شدم. اگر 50 سالگی بخواهم در مسابقات ماراتن شیکاگو شرکت کنم نمی توانم.

آرمسترانگ که در این مصاحبه تلاش می کرد بر احساسات فائق آید اذعان کرد از رفتار خود شرمنده است و احساس پشیمانی می کند.

وی هنگام یادآوری لحظه ای که به فرزندانش گفت اتهامات علیه او واقعیت دارد، اشک در چشمهایش جمع شد.

آرمسترانگ گفت: پسرم لوک از من دفاع می کرد و می گفت این ها واقعیت ندارد. او هیچ گاه از من نپرسید این اتهامات واقعیت دارد یا خیر. او به من اعتماد دارد.

آرمسترانگ گفت به او گفتم اتهامات دوپینگ علیه من حقیقت دارد و از او خواستم دیگر از من دفاع نکند و فقط بگوید پدرم از این بابت متاسف است.

آرمسترانگ که محرومیت مادام العمر از میادین ورزشی را دریافت کرده و تمام قهرمانی هایش از جمله هفت عنوان قهرمانی توردوفرانس سلب شد، گفت سال گذشته میلادی که حامیان مالی وی بعد از انتشار گزارش سازمان مبارزه با دوپینگ دست از حمایت خود برداشتند 75 میلیون دلار متضرر شد.

وی بدترین لحظه را زمانی بیان کرد که ناچار شد بنیاد سرطان لایواسترانگ را که خود بنا نهاد بود ترک کند.

آرمسترانگ گفت از من خواسته شد از ریاست این نهاد کناره گیری کنم. چند هفته بعد نیز از من خواستند استعفا دهم. این تحقیرآمیزترین لحظه بود.