به راستی بیمه نامه ای با عنوان بیمه زنان خانه دار ، حق بیمه از مشتری خود دریافت می کند و پس از اتمام دریافت حق بیمه مبلغی را به عنوان مستمری به شخص پرداخت می کند تا چه میزان با صنعت بیمه و رسالت آن جور در می آید؟

صنعت بیمه؛ داود ربیعی-این روزها اگر تبلیغات شرکت های بیمه ای را بررسی کنید، با عناوین بسیاری به عنوان بیمه نامه های ارایه شده مواجه می شوید که شاید بسیاری از آنها تنها نام های مختلف با کارکردی یکسان دارند.

بیمه هایی تحت عنوان بیمه نامه های طلاق، جهیزیه و حتی بیمه مستمری زنان خانه دار که می تواند برای بسیاری از مردم جامعه جالب توجه باشد.

اگر کنجکاوی یک خبرنگار را داشته باشید، سری به نمایندگی های شرکت های ارایه دهنده این نوع بیمه نامه ها می زنید تا از جزییات آن مطلع شوید.

به راستی بیمه نامه ای با عنوان بیمه زنان خانه دار که حق بیمه از مشتری خود دریافت می کند و پس از اتمام دریافت حق بیمه مبلغی را به عنوان مستمری به شخص پرداخت می کند، تا چه میزان با صنعت بیمه و رسالت آن جور در می آید؟ و مجوز ارائه چنین بیمه نامه هایی از کجا صادر می شود؟!

آیا بیمه نامه ای که در صورت بروز حادثه ،فوت و یا درمان، هیچ تعهدی نداشته و تنها سود اندوخته مالی را به بیمه گذار باز می گرداند، می تواند به عنوان بیمه نامه مطرح شود؟

براساس تحقیقات خبرنگار پایگاه خبری صنعت بیمه، در خصوص بیمه نامه مستمری زنان خانه دار، از یکی از نمایندگی های شرکت بیمه ملت، حق بیمه دریافتی در سال نخست برای یک زن 47 ساله،600 هزار تومان است که با افزایش 10 درصدی در هر سال در سال دوم به 660 هزار تومان می رسد و در واقع پس از 18 سال پرداخت حق بیمه، مجموع پرداختی این زن در سن 64 سالگی به 273,595,03964 ریال خواهد رسید.

این در حالیست که وقتی این خانم به سن 65 سالگی می رسد (بعد از 18 سال پرداخت حق بیمه) می تواند مبلغ مستمری خود را به صورت ماهانه از شرکت بیمه دریافت نماید و در این نمونه مبلغ مستمری در ماه اول ، 6,239,512 ریال خواهد بود. که این مبلغ برای مدت یکسال ثابت بوده! و پس از یکسال افزایش 8 درصدی! خواهد داشت.

در صورتی که اگر فرد بیمه گذار با فرض این که حق بیمه یک ساله خود را به صورت یکجا در ابتدای هر سال در یکی از بانک های کشور با سود 19 درصد سپرده گذاری نماید، مجموع سرمایه وی در پایان سال هجدهم، 1,375,687,651 ریال شده و در آن زمان می تواند سود سرمایه سپرده خود را با همان میزان سود 19 درصد به مبلغ 21,781,721 ریال و به صورت ماهانه دریافت نماید.

نکته جالب اینجاست که اگر بیمه گذار مثلا بعد از سال 10 پرداخت حق بیمه، دچار حادثه شده و یا فوت نماید و یا متحمل هزینه های پزشکی شود در این نوع بیمه نامه، شرکت بیمه هیچ تعهدی نداشته و فقط ذخیره اندوخته ای که از پرداخت حق بیمه بوجود آمده به بیمه گذار یا ذینفع وی تعلق می گیرد. (براساس اظهارات نمایندگان بیمه ملت که این نوع بیمه نامه را عرضه می کنند)

یکی از مدیران بیمه ای در پاسخ به این پرسش به پایگاه خبری صنعت بیمه گفت:« تمامی این عناوین، نام های تجاری متفاوتی هستند که این روزها به وفور به چشم می خورند.»

وی افزود:« برای شرکت های بیمه تنها پس انداز پول مهم است و کسی هم در قبال پرداخت پول به عنوان بیمه طلاق، از مشتری تقاضای فاکتور مهریه و یا حکم دادگاه خانواده نمی کند. پس می توان به این موضوع اعتراف کرد که شرکت های بیمه در این زمینه مانند بانک، پول را برای مشتری خود پس انداز می کند تا در زمان معین آنرا به شخص برگرداند.»

اگر سود سپرده مبالغی که بیمه گذار آنرا نزد شرکت بیمه پس انداز می کند را با سود های سپرده بانک ها مقایسه کنیم، در می یابیم که سیستم بانکی می تواند فضای پرسودی برای مردم باشد.

به نظر می رسد با توجه به مشکلات مالی برخی شرکت های بیمه ، اقداماتی از این دست می تواند راهی در جهت افزایش توان مالی آنان باشد.

جالب آن است که شرکت های بیمه ای وابسته به بنگاه های اقتصادی و بانکی تمایل بیشتری در ارایه این گونه بیمه نامه دارند، شرکت هایی که حق بیمه های دریافتی خود را وارد چرخه مالی بانک های وابسته به خود می کنند تا شاید راهی برای دریافت سود بیشتر پیدا کنند.

بیمه همواره اطمینان بخشی را برای مردم به ارمغان داشته است و برخی فعالیت های شرکت های بیمه می تواند اعتماد مردم را نسبت به بیمه سلب کند. بیمه مرکزی به عنوان نهاد نظارتی می تواند با تشدید کنترل بر شرکت های بیمه ای، از چنین اقداماتی جلوگیری کند.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه