بلوای مارکا در مادرید

سایت گل - فلورنتینو پرس رئیس باشگاه رئال مادرید ساعت 1 بامداد وارد اتاق کنفراسی شد که صدها خبرنگار و روزنامه نگار در آن جا حضور انبوهی داشتند. پرس به انبوه خبرنگاران و دوربین هایی که از او فیلم برداری می کردند نگاهی انداخت و در پشت میکروفون ها قرار گرفت و صحبتش را شروع کرد: « امروز قصد دارم قانون خودم را زیر پا بگذارم!»

ماجرا از جایی شروع شد که این باشگاه تبدیل به سوژه ی رسانه ها شد. در این موضوع هرچه جلوتر رفتیم  تجلی مختصری از قدرت و سیاست را دیدیم. عهد و پیمان ها شکسته شدند و این گونه بود که اولین جرقه ی این جنگ سرد زده شد.

صبح روز پنج شنبه در اولین صفحه ی پرفروشترین روزنامه ی اسپانیا به نام مارکا خبری با عنوان: «در ماه ژوئن: یا رئیس و مورینیو یا ما» منتشر شد. شرح خبر در رابطه با شامی بود که خوزه آنخل سانچس مدیرکل باشگاه، پرس و سرخیو راموس و ایکر کاسیاس کاپیتان های تیم در آن شرکت داشتند. هر سال کاپیتان های تیم برای تصمیم نهایی درباره ی حق الامتیازها با رئیس باشگاه دورهم جمع می شوند. این غذا اتفاقی معمولی بود اما طبق خبر منتشر شده اینبار نتیجه ای که داشت معمول نبود.

براساس آن چه در روزنامه ی مارکا نوشته شده است کاسیاس و راموس به پرس گفته اند، درصورتی که مورینیو تا آخر فصل برکنار نشود او ناچار به انتخاب میان مورنیو و یا تعدادی از بازیکنان تیم خواهد بود.

باشگاه رئال مادرید در واکنشی سریع از خبرگذاری ها و رسانه های مختلف دعوت کرد تا به سانتیاگو برنابئو بیایند و درست در راس ساعت 1 بامداد پرس که پس از بازگشت به باشگاه همواره تا حد زیادی از رسانه ها دور بود در سالن ظاهر شد.

او اعلام کرد: « من قانون خود را رابطه با عدم اظهار نظر درباره ی خبرهای درست و غلط نوشته شده می شکنم تا بگویم که این خبر به هیچ عنوان صحت ندارد.»

«کسی اتمام حجت نکرده است و همچین چیزی در کار نیست و آن چه نوشته شده است درست نیست. ما در شام چهار نفر بودیم. من و مدیرکل که در این جا حاضریم و آن دو نفر دیگر نیز شناخته شده اند و حاضر به پاسخ گویی اند. با این حال چرا هیچ کس درباره ی صحت و سقم این خبر از ما سؤالی نکرد؟ اگر کسی این کار را می کرد ما هم این خبر را تکذیب می کردیم اما ظاهرا انتشار این خبر دروغین واجب تر از صحت آن بوده است. گفتنش سخت است اما اینبار از نظر اخلاقی حد و مرزها شکسته شده اند.» او ادامه داد: «فکر می کنم این بار مسئله بسیار جدی است و به موجب این جدیت تصمیم گرفتم تا از باشگاهم دفاع کنم. درست است که چنین مسائلی هزاران بار پیش آمده است اما این آخرین آن ها خواهد بود. خوشبختانه باشگاه ما به مرحله ی نیمه نهایی در جام حذفی اسپانیا رسیده و ظاهرا این موفقیت بعضی ها را ناراحت کرده است. اتحاد و همبستگی میان اعضای این باشگاه و طرفدارانش است که ما را جزو بهترین های جهان قرار داده است و این ما خواهیم بود که درباره ی آینده ی باشگاهمان تصمیم گیری خواهیم کرد.»

«انتشار این سناریو قطعا هدفی جز بی ثبات کردن باشگاه نداشته است، اما بهتر است کسانی که در پشت پرده ی این سناریو هستند بدانند که در صورت پافشاری برای دنبال این هدف من را در مقابل خود خواهند یافت.»

این اولین باری نبود که پرس چنین حرف هایی می زد. او در سخنرانی سابقش به عنوان رئیس باشگاه در صحبتهایش تاکید داشت که به هیچ عنوان اجازه نخواهد داد که باشگاهش مضحکه ی رسانه ها شود. اما این واکنش همواره قابل توجه و البته عجیب است. با وجود دلایل آورده شده توسط خود رئیس از قبیل: شکسته شدن حد و مرزها و این که دیگر صبرش تمام شده ، هنوز دلیل این اعتراضش خیلی روشن نیست.

انتخابات رئیس جدید در تابستان همین سال صورت خواهد گرفت و مدتی است که عده ای از طرفداران رئالی از رئیس درخواست دفاع از باشگاه را دارند. به گفته ی طرفداران بخشی از رسانه ها با ژوزه مورینیو مربی تیم رئال دشمنی دارند و برخی حمله های آن ها برعلیه او به طور غیرمعمولی پرخاشگرانه و اغلب نامعقول و مضحک است. درحال حاضر روشن است که رسانه ها خواهان ترک مورینیو هستند و شکایت طرفداران دراین باره از باشگاه در رابطه با عدم دفاع و مبارزه ی رئیس با این مدعیان است.

به طور روشنی در حالت و رفتار پرس به عنوان مدافع باشگاهش لحن خاصی وجود داشت که گویا می گفت: «اول باید از روی جسد من رد شوید!»

به هرحال اعتراض پرس درخواست طرفداران را براورده کرد، او هم چنین از این طریق به نمایندگی از کل باشگاه و البته مورینیو قدرت نمایی کرد. قطعا در نتیجه ی احساس نیاز به پاسخ گویی بود که بعد از ظهر همان روز راموس و کاسیاس اضهارات مشترکشان را با تاکید بر عدم اتمام حجت و عدم صحت این شایعه منتشر کردند. با این کار هرچند ظاهری اما اتحاد و همبستگی رئالی ها حفظ شد و ادعای یک دشمن خارجی مثل همیشه قوی و کارساز بود.

این گفته ی پرس که «ما اعضای باشگاه و طرفداران، خودمان درباره ی آینده ی باشگاهمان تصمیم گیری خواهیم کرد» در واقع پاسخی است در جهت اعتقاد برخی ها بر دشمنی بخشی از رسانه ها با رئال مادرید و در این که رقابت آن ها با این باشگاه برایشان از خبرگذاری مهم تر است. این بار قدرت رسانه ها در مقایسه با رئال مادرید بیشتر بود اما این معادله همیشه این طور نیست و گاهی کاملا برعکس است. درحال حاضر رسانه ها متهم به تلاش برای کنترل این باشگاه هستند اما این معادله نیز می تواند تغییر کند. انتخاب هدف و قربانی همیشه تصادفی نیست و از موقعیت های خاص همیشه چشم پوشی نمی شود. باشگاه رئال مادرید و هم چنین رئیس باشگاه مهم و قدرتمند هستند، البته همواره نوساناتی هم وجود داشته اند. این دو بعظا شانه به شانه ی هم پیش رفته اند و بعضا از هم سبقت گرفته اند.

هدف بی ثبات کردن رئال مادرید لااقل از طرف روزنامه ی مارکا ادعای درستی نیست. برخی از رسانه ها میانه ی بسیار خوبی با رئال داشته اند و مارکا جزو این دسته است. شاید در رابطه با مورینیو این طور نبود ولی درباره ی باشگاه رئال همواره همین طور بوده است.

شاید قابل توجه ترین حرفی که سردبیر روزنامه ی مارکا در این باره گفته است این باشد: «ما تلاشی برای بی ثبات کردن رئال مادرید نداریم و برعکس در طول تاریخ 75 ساله ی این روزنامه مارکا همواره در کنار رئال مادرید بوده است.»

روز بعد در عنوان خبر صفحه ی اصلی روزنامه ی مارکا نوشته شده بود که: «مارکا دروغ نمی گوید.» در کنار این خبر عکس صفحه ی موبایلی که نشان دهنده ی پیامک های رد و بدل شده بین منابع ناشناسان در رابطه با خبر مربوطه صحت خبر را تصدیق می کرد.

مارکا روی سخنرانی پرس تمرکز کرد. در طول سخنرانی لزوما اسمی از روزنامه برده نشد، و همچنین او ادعا نکرد که از مشکلات به وجود آمده در رخت کن باخبر نبوده است و هم چنین حرفی در راستای تصویب سمت مورینیو بر زبان نیاورد و به تمامی ادعا و اتهامات به ترتیب پاسخ داد. آن ها همچنین دست به کاری زدند که معمولا در رسانه ها خیلی رایج نیست. آن ها تاکید کردند که نه تنها در خبر ویژه ی روزنامه اشان بلکه برای مدتی در بسیاری از روزنامه ها و شبکه های رادیویی دیگر نیز درباره ی این موضوع بحث می شده است و ظاهرا رازی بوده که همه از آن باخبر بودند.

بلافاصله پس از شروع سخنرانی پرس سردبیر مارکا همچنان در جست و جوی ملایم کردن خبر منتشر شده بود و در این راستا نه درون مایه ی خبر بلکه عنوان خبر را تغییر داد و ادعا کرد که اتمام حجتی در کار نبوده است و روزنامه نیز هرگز هم چنین ادعایی نداشته است. روز بعدی نیز در روزنامه هم بر این مسئله و هم بر روابط صمیمانه ی حاکم بر شام آن شب دوباره تاکید شد. در ضمن آن بخش از سخنرانی که درباره ی عنوان «یا مورینیو یا ما» در آن صحبت شده بود از نسخه ی اینترنتی آن حذف شده و هرگز در نسخه ی روزنامه ای چاپ نشد.

حالا همه چیز به نظر منطقی تر می آمد. تصور کردن مکالمه ای که در آن چنین بحثی شده باشد خیلی کار سختی نیست و در حقیقت باورش خیلی سخت است که در طول یک شام چند ساعته هیچ اشاره ای به مورینیو و رابطه ی او با عده ای از بازیکنانش نشده باشد. شاید یکی از بازیکنان مثلا گفته است که: «اگر او به کارش ادامه دهد، احتمال می دهم که چند نفر از بازیکنان به فکر ترک باشگاه بیفتند.» عکس منتشر شده ی روز بعد در مارکا صفحه ی موبایلی را منتشر کرده بود که منبعی چنین پاسخی به این پیامک داشته است: «آن ها می گویند که اگر مورینیو نرود فلانی (بدون ذکر اسم) هم باشگاه را ترک خواهد کرد.» و در جواب: « تنها فلانی (بدون ذکر اسم) نیست که چنین تصمیمی دارد. چند نفر دیگر هم هستند.»

درسته که همه ی این ها درون مایه ی خبر را تایید می کند اما واقعا اتمام حجتی حداقل در لحن وجود ندارد، پس حتما این خبر نیز بر اساس یکی از تکنیک های قدیمی نوشته شده بوده. عنوانی که خیلی مطالب اضافه تری و مسلما نادرستی نسبت به خود متن خبر دربر دارد. اما حتی اگر همین همین طور بوده، حالات دیگر مسئله به جاهایی خیلی فراتر از این ها کشیده شده است.