مدرسهصرف چايي در باغ آن هم عهد قاجار....مظفرالدینشاه در فرنگمیدان رژه - طهرانتصویر کمتر دیده شده از احمد میرزا(احمدشاه)اجتماع شهروندان در تراموا در منطقه شمال طهران -سال 1300تصویری نادر از یک نمای خیابانی از طهران در عهد ناصری-1287در تصویر نانوایی سنگک قدیمی،آجیل فروشی(؟)،چراغ روشنایی و ... به چشم می خورد...مغازه تریاک فروشی در روستاپهلوان معركه گير براي كسب روزي با يك خرس در خيابانهاي تهران كشتي مي گيرد.تصویر پرورش دهنده بوقلمون که گله خود را برای فروش به خیابانهای طهران آورده است. سال 1300 خورشیدیپادشاه انگلستان ادوارد هفتم و اعلیحضرت همایونی قبله عالم ناصرالدین شاه قاجار در انگلستانپهلوانان نمی میرند....سال 1298یک مغازه فروش لباس دست دوم-سال 1286بررسی گل خشخاش برای برداشت تریاک.در ایران تا سده هجدهم و اوايل قرن نوزدهم، کشت خشخاش و تولید تریاک، به منظور مصرف داخلی بود؛ اما از نیمهي دوم قرن نوزدهم، کشت تریاک در جايگاه محصولي ارزآور، مورد توجه قرارگرفت. در اواخر سدهي نوزدهم و اوايل قرن بیستم، ایران یکی از اعضای بسیار فعال تجارت جهانی تریاک شمرده ميشد و اقتصاد کشور تا حد زيادي به تولید و صدور تریاک وابسته بود.در تاريخ 23م اسفند 1289/ 12م ربيعالاول 1329، قانون تحديد ترياك به تصويب رسيد که طی آن، در مدت ۸ سال مصرف شیره، ممنوع و استعمال تریاک، تنها به منظور مصرف طبی، مجاز شناخته شد. دولت برای مصرف مواد، مالیات در نظر گرفت و برای معتادان، کارت سهمیه صادر کرد. اما این اقدام به کاهش مصرف مواد نينجاميد بلکه قاچاق آن را رواج داد. در اين ميان در سال ۱۳۰۱ش.، قانون منع واردات مواد مخدر تصویب شد.پس از تشکیل جامعه ملل، مسئله تریاک، مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفت و ایران، به عنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی هدف برنامه کاهش تولید بود. شش سال بعد یعنی سال ۱۳۰۷ش.، قانون جدید «انحصار دولتی تریاک»، از تصویب گذشت که بر این اساس، دولت ایران ميبايست بهتدریج اراضی زیر کشت خشخاش را کاهش ميداد. به دنبال گسترش ابعاد مسئله اعتیاد و ناچیز بودن درآمد حاصل از صدور تریاک برای دولت «قانون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک»، در سال ۱۳۳۴ تصویب و به اجرا گذاشته شد.قمه زني-محرم عهد قاجارفقط در طهران ادا خواهد شد!!!!!!!!!اولین واگن اسبی به همراه مسافرینبازارمظفرالدين شاه در باغچه خانه اي نه چندان مجلل استراحت مي كند.اداره پست طهران قديممظفرالدین شاهدروازه گمرکاگر تا دم دم هاي غروب خودت را به شهر مي رساندي، مي توانستي وارد شوي، وگرنه بايد همان بيرون شهر و پشت دروازه هاي بسته مي ماندي و شب را با ترس حمله دزدان و حرامي ها صبح مي كردي! يا اگر دلت مي آمد ـ كه بايد ميآمد ـ سركيسه را شل و دروازه بانان را با سكه هاي زردرنگ راضي مي كردي تا در را باز كنند و به تو اجازه ورود بدهند. به هر حال در روزگاري كه براي محافظت از شهر در مقابل مهاجمان و ياغي ها، دور تا دور شهر را برج و باروهاي مرتفع و خندقهاي عميق گرفته بودند و دروازه ها تنها ورودي هاي شهر به حساب مي آمدند، دروازه ها از بعد از اذان صبح تا 2، 3 ساعت بعد از غروب آفتاب باز بودند و تو بايد به موقع خودت را مي رساندي تا بتواني از زير طاق هاي كاشي كاري شده آنها عبور كني.بازار پارچه فروشان - طهران عطاری-طهران-قاجاریه- تزیینات با صابون سفید!بستنی - طهرانمعتادان بی خانمان قاجاریکرسیحمام سال 1250