۲۰ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۰ آبان ۱۴۰۳ - ۱۴:۰۹
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۲۸۲۲۲۵
تاریخ انتشار: ۰۹:۵۰ - ۰۶-۰۴-۱۳۹۲
کد ۲۸۲۲۲۵
انتشار: ۰۹:۵۰ - ۰۶-۰۴-۱۳۹۲

با خاندان ۲۰۶ بیشتر آشنا شوید

تیپ های دو، سه، پنج و شش، مدل های مختلفی هستند که هر کدام ویژگی های و امکانات مخصوص به خود را داشته و البته با گذشت زمان تغییراتی هم در لیست امکانات آنها اعمال شده است.
روزنامه هفت صبح: حدود ۱۲ سال از اولین حضور ۲۰۶ در ایران می گذرد؛ با اینحال تنوع آنها همیشه در حدی بوده که برای انتخاب کمی سردرگم شویم... دیدن نقاط قوت و ضعف آن زیر ذره بین هفت صبح شاید در انتخاب کمکتان کند.

حدود ۱۲ سال از ورود ۲۰۶ به بازار داخل می گذرد و تعداد مدل های عرضه شده به حدی رسیده که بسیاری از خریداران هنوز نمی دانند بالاخره کدام تیپ جوابگوی نیازهای آنهاست. برای این دسته از افراد باید گفت که کلا ۱۲ مدل از این فرانسوی در بازار خرید و فروش می شود که شش مدل آن، مربوط به گروه هاچ بک ها، چهار مدل مربوط به گروه صندوقدارها و دو مدل دیگر هم مربوط به ۲۰۷ هاست.

صرف نظر از اینکه تیپ های یک، سه و چهار از گروه هاچ بک ها دیگر تولید نمی شودو باید نمونه های دست دوم آنها را پیدا کرد، خیلی ها نمونه های صندوق دار را از لحاظ کیفی یک سر و گردن بالاتر می کنند. هر چند پژو ۲۰۷ تازه وارد هم با توجه به اینکه فقط در ظاهر و داشبورد با دیگر مدل ها فرق می کند آنچنان مورد توجه قرار نگرفته است. این بار نگاهی داریم به تمامی محصولاتی که با ورود ۲۰۶ به بازار ایران روز پلتفرم آن ساخته شده اند و در تیپ های مختلف به دست خریداران می رسند.

پژو ۲۰۶ هاچ بک

ورود و تولد پژو ۲۰۶ به صنعت خودروی ایران را باید یکی از بهترین اتفاقات تاریخ این صنعت بدانیم. محصولی هاچ بک که با شمایل گربه مانندش رخوت و یکنواختی چهار چرخ های خیابانی را تا حد زیادی از بین برد و حتی در حال حاضر هم با توجه به طراحی اصولی اش، اصلا قدیمی به نظر نمی رسد. از این کوچک فرانسوی تپی های مختلفی در خیابان های شهرمان تردد دارند که همگی به فراخور نیاز و تقاضای خریداران پایشان به خط تولید باز شد.

تیپ های دو، سه، پنج و شش، مدل های مختلفی هستند که هر کدام ویژگی های و امکانات مخصوص به خود را داشته و البته با گذشت زمان تغییراتی هم در لیست امکانات آنها اعمال شده است.

تیپ ۱

به جای معرفی این تیپ بهتر است یاد و خاطره ای از آن زنده کنیم. سری اول ۲۰۶ که اوایل سال ۸۰ به بازار آمد با نام تیپ یک معروف شد و از آن در حدود ۱۲۰۰ دستگاه به مرحله تولید رسید.

برای تشخیص این مدل باید به فضای داخلی آن نگاهی بیندازید. داخل آن با فرمان دوشاخه، رادیو ضبط و کنسول وسط که تنها یک ساعت دیجیتال در آنجا داشت نسبت به تیپ یک بعدی (تیپ ۲) قابل تشخیص است.

تیپ ۲

در واقع باید تیپ ۲ را مدل ارتقا یافته تیپ یک دانست. این محصول در ابتدا همان تیپ یک بود که فقط سیستم برق مالتی پلکس را به آن اضافه کرده بودند ولی تیپ دو واقعی تجهیزاتش با تیپ ۳ یکسان بود و فقط آینه های جانبی و شیشه بالابر عقبش برقی نبود.

در ضمن ترمز ABS هم در لیست تجهیزات این مدل قرار نداشت اما از نظر فنی همان موتور TU۳ تیپ یک که ۷۵ اسب بخار نیرو تولید می کرد با گیربکس پنج سرعته دستی درون سینه اش قرار داشت.

تیپ ۳

حالا نوبت به تیپ ۳ می رسد که تمامی خواص تیپ ۵ را به همراه دارد و فقط موتور و گیربکسش را با تیپ ۲ تعویض کرده اند! این مدل بیشتر تجهیزاتی که در تیپ ۵ نصب می شد را با خود به همراه داشت ولی موتورش همان نمونه ۷۵ اسبی TU۳ بود که ۱.۴ لیتر حجم دارد.

این تیپ بیشتر مناسب کسانی است که سرعت و توان خودرو زیاد برایشان مهم نیست ولی در عین حال به مدرن بودن آن توجه دارند. تجهیزاتی چون سیستم تهویه تهویه مطبوع خودکار، آینه های برقی گرم کن دار، دو کیسه هوا و پشت سری های عقب از مشخصات بارز این تیپ است که شاید برای داشتن خودرویی دیگر با این امکانات مجبور به پرداخت دو برابر پول آن باشید.

تیپ ۵

این مدل از آن دسته خودروهایی است که به جرأت می توان گفت بهترین ارزش پولی پرداختی در بین تمام مدل های داخلی را دارد. ممکن است شما در پارکینگ منزل تان یک هیوندای آزرا داشته باشید ولی برای خرید یک تیپ ۵ هم دست به جیب شوید.

این فلفل تند و تیز با گیربکس دستی پنج سرعته، ترمزهای دیسکی ABS چهارکاناله، ارتفاع کمتر سیستم تعلیق و از همه مهمتر موتور TU۵ با ۱۱۰ اسب بخار نیرو هنوز هم در خیابان ها جولان می دهد و هیچ یک از محصولات دیگر ایران خودرو، مزدای ۳۲۳ با دو برابر قیمت، فولکس گل و حتی زانتیا ... نمی توانند به گرد پایش برسند.

تیپ ۶

آخرین سری از ۲۰۶ های ایران تیپ ۶ است که در ابتدا با همان گیربکس اتوماتیک AL۴ ولی با امکانات کامل چون تیپ ۵ به تعداد نسبتا کمی تولید شد و پس از آن گیربکسش با یک مدل تیپ ترونیک عوض شد. همین قابلیت تیپ ۶ را برای ایران و به خصوص شهر تهران ایده آل می کند. اگر دائما در ترافیک هستید ولی در عین حال ماشین دنده ای را نیز دوست دارید، این تیپ پاسخگوی شماست.

این تیپ دقیقا همان تیپ ۵ است با همان موتور ۱۶۰۰ و نمای ظاهری که تفاوت اصلی اش دقیقا در همان اتومات بودن و حرف A روی صندوق عقب آن است. بد نیست بدانید که این مدل شتابی کمتر از تیپ ۵ دارد و در عین حال مصرف سوختش با عدد ۷.۱ لیتر در سیکل ترکیبی بیشتر برآورد شده است.

پژو ۲۰۶ صندوقدار و خانواده

۲۰۶ هاچ بک با وجود همه جذابیت هایش یک ضعف بزرگ داشت. این خودرو نمی توانست یک نمونه ایده آل برای خانواده باشد زیرا فضای صندوق عقب آن کوچک ساخته شده است. به همین دلیل محصولی با استفاده از پلت فرم ۲۰۶ هاچ بک با همکاری ایران خودرو و پژوی فرانسه ساخته شد که امروز آن را با نام SD۲۰۶ می شناسیم.

ایران خودرو آن را به دو موتور TU۵ و TU۳ مجهز کرده که با تغییرات اعمال شده حتی می توانند با بنزین بدون سرب هم کار کنند و در ضمن امکان استفاده از گاز طبیعی نیز در آنها ایجاد شده است. سیستم تعلیق عقب نیز مورد بازنگری قرار گرفته تا تحمل وزن بیشتر این قسمت را در تقابل با ناهمواری ها داشته باشد.

از جمله محاسن این خودرو می توان به هندلینگ بهتر و سواری نرم تر آن در مقابل نمونه هاچ بک نام برد به طوری که فضای صندوق عقب آن در حدود ۳۲۵ متر مکعب است. که برای خودرویی در این کلاس بسیار عالی است. عرضه V۲۰ در ایران کمتر است و این تیپ بیشتر برای بازارهای صادراتی در نظر گرفته شده است. حجم موتور سه تیپ V۸، V۱ و V۹، حدود ۱۶۰۰ سی سی است در حالی که V۲۰، حدود ۱۵۰۰ سی سی حجم موتور دارد.

سه تیپ اول ۱۶ سوپاپه هستند اما V۲۰، تنها ۸ سوپاپ دارد. ضمن اینکه حداکثر سرعت چهار تیپ یاد شده نیز تا حدودی با یکدیگر تفاوت دارد؛ چرا که با V۱ و V۸ تا ۱۹۳ کیلومتر در ساعت می توانید گاز دهید در حالی که با V۹ تا ۱۸۹ و با V۲۰ تا ۱۷۰ کیلومتر در ساعت می توانید رانندگی پرسرعت را تجربه کنید. از بین تیپ های ذکر شده هم تنها V۹ اتوماتیک و بقیه دستی هستند.

پژو ۲۰۷

این خودرو را باید فرزند تازه متولد شده خانواده پژو در ایران دانست. البته از نظر فنی و پلت فرم با ۲۰۶ تیپ پنج و شش هیچ تفاوتی ندارد ولی نمای ظاهری آن با توجه به سن و سال برادر بزرگترش کمی به روزتر به نظر می رسد. همچنین در ابتدای حرکت با نمونه اتومات آن از ضربه های معروف ۲۰۶ تیپ ۶ خبری نیست و شتاب صفر تا صد هم در دو مدل یکسان و در حدود ۱۱ ثانیه ثبت شده است.

ضمن اینکه مصرف سوختش هم به طور میانگین ۷ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر است که در ترافیک شهری به حدود ۱۰ لیتر هم می رسد که در مقایسه با سایر خودروهای ۱۶۰۰ سی سی دنده اتوماتیک قابل قبول خواهد بود. عملکرد کمک فنرهای ۲۰۷ در مواجهه با دست اندازها تقریبا رضایتبخش بوده و در مقابل ضربه های خاص پژو ۲۰۶ چندان به چشم نمی آید که اینجا تکیه بر لاستیک های میشلن نیز بی تاثیر نیست.

وضعیت کنونی خرید و فروش در بازار

نمایشگاهداران در مورد این خودروها نظرات متفاوتی دارند. بعضی ها اعتقاد دارند فروش پژو ۲۰۶ هاچ بک تیپ ۲ آن هم با رنگ های نقره ای، سفید و قرمز بسیار خوب است اما ۲۰۷ کمتر معامله می شود چون فقط در ظاهر و داشبورد با ۲۰۶ تیپ پنج و شش فرق دارد ولی از نظر قیمت فاصله زیادی با یکدیگر داشته و به همین دلیل مشتری کمتری دارد. در سدان ها هم تیپ V۸ بهتر فروخته می شود و خریداران بیشتر دنبال رنگ سفید این مدل هستند.

با این حال می توان گفت که صنف نمایشگاهداران به ترتیب پژو ۲۰۶ هاچ بک تیپ پنج، تیپ ۲ و در نهایت ۲۰۶، SDV۸ را گزینه های بهتری برای فروش می دانند اما تعمیرکاران کمی نظراتشان متفاوت است.

آنها عقیده دارند بهترین های این خانواده از نظر فنی تیپ های V۸ و ۲۰۷ و ۲۰۶ تیپ پنج هستند. ضمن اینکه اگر قرار شد از میان ۲۰۷ ها انتخابی داشته باشید بهتر است سراغ گیربکس دستی آن بروید چرا که اتومات آن همان گیربکس تیپ شش هاچ بک است که در دنده دو ضربه می زند و صدا می دهد.

برچسب ها: ۲۰۶ ، هاچ بک ، abs ، ایران خودرو
ارسال به دوستان