بخت نیک نیکبخت: پایان خوش شاهنامه!

عصر ایران؛ پرناز صدیق - بازگشت نیکبخت واحدی به استقلال، پس از هفت سال جدایی از جمع آبی‌پوشان، شانس دوباره‌ای برای نیکبخت واحدی است که می‌تواند سرآغاز "پایان خوش" او در فوتبال ایران باشد.

نیکبخت 33 ساله است. در 26 سالگی از استقلال جدا شد و پس از پشت سرگذاشتن یک بازی در الوصل امارات، به عنوان یار قرضی، به پرسپولیس پیوست. او سه سال در پرسپولیس توپ زد و جایگاه نسبتاً خوبی در این تیم داشت. قهرمانی در لیگ برتر را با افشین قطبی تجربه کرد. اما زمانی که از پرسپولیس بیرون آمد، دوران آوارگی‌اش در فوتبال ایران آغاز شد.

نیکبخت در چهار سال گذشته در پنج باشگاه استیل آذین، صبا، پیکان، گهر و داماش توپ زده است. از 28 سالگی تا 33 سالگی در این تیم‌های درجه دو فوتبال ایران آواره و کم‌اثر بوده است.

در تاریخ دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، بازیکنانی که از این تیم به آن تیم رفته باشند و دوباره به تیم اولشان برگشته باشند، چندان پرشمار نبوده اند. شاهرخ بیانی یکی از معدود بازیکنانی بود که چنین تجربه ای را پشت سر گذاشت. ولی شاهرخ در 29 سالگی و در اوج دوران فوتبالش به استقلال بازگشت. بازی‌های به یاد ماندنی او در جام باشگاههای تهران سال 1369، گواه این مدعاست. نیکبخت واحدی اما در 33 سالگی و پس از چند سالِ کم‌فروغ به استقلال بازگشته است.  

پس همه چز نشان می‌دهد که بخت به نیکبخت رو کرده است. او شاید یکی دو سال دیگر بتواند در سطح اول فوتبال ایران بدرخشد. نیکبخت از تکنیک و فیزیک خوبی برخوردا است و اگر امسال در استقلال دچار حاشیه‌ها همیشگی‌اش نشود، در پایان فصل شاید قرارداد یکساله‌اش تمدید شود.

او اینک در مقام اثبات خود است. باید خودش را به استقلالی‌ها، و پیش از همه به خودش، ثابت کند.

حال که بخت در خانه‌ نیکبخت را زده است، این استقلالی خوش‌تکنیک باید قدردان این "فرصت نوپدید" باشد و به لحاظ فنی و اخلاقی به گونه‌ای عمل کند که با خاطره‌ای خوب  دنیای فوتبال بیرون آید. سال‌ها پیش از نیکبخت، بازیکنان تکنیکی‌ و موثری در فوتبال ایران  بودند که بدفرجام از فوتبال کنار رفتند. مشهورترین نمونه، مجتبی محرمی است. نیکبخت باید از سرنوشت محرمی درس بگیرد و رقم‌زدن فصلِ خوشِ پایانی داستانِ فوتبالش بیندیشد.