می گوید: "وقتی در سال 1987 به زندان رفتم، موتورولا تلفن همراهی بزرگ و خاکستری رنگ تولید کرده بود که من از آن استفاده می کردم. مردم به آن آجر می گفتند و تنها کاری که از تلفن برمی آمد تماس گرفتن و دریافت تماس بود. آن روزها هیچ خبری از پیام های متنی نبود."
به گزارش بانکی دات آی آر، اینها حرف هایی مردی به نام مایکل داگلاس است که پس از 25 سال از ندان بیرون آمده و پیشرفت تکنولوژی حیرت زده اش کرده است.
او همچنین می گوید که آن زمان پیجری داشته که فقط می توانسته عدد بفرستد. آقای داگلاس یک کامپیوتر شخصی هم داشته که سیستم عامل DOS بوده و او چندان از این سیستم عامل سر در نمی آورده است. کامپیوتر آقای داگلاس 40 مگ هم حافظه داشته است.
به گفته او فناوری در این 25 سال تغییرات زیادی را به خود دیده است. هرچند آقای مایکل در مورد تغییرات فناوری در طول مدت محکومیتش زیاد خوانده اما معتقد است که خواندن در مورد فناوری مثل خواندن در مورد تایپ است.
او تا زمانی که شروع به استفاده از فناوری های جدید نکرده بود، پی به تغییرات شگفت انگیز آن نبرد. به عنوان نمونه حرف زدن از بروزر یا مرورگر برای آقای داگلاس کلا بی معنی بود و منطور دیگران را نمی فهمید.
او که در طول 25 سال گذشته حتی 5 ماه متوالی هم آزاد نبوده است، معتقد است که فناوری می تواند به پیشرفتش بسیار کمک کند، هر چند خود را در دنیای تکنولوژی مثل یک گمشده می داند.
درهایی که امروز به روی آقای داگلاس باز شده است به یادمان می آورد که امروزه هر کس از دنیای تکنولوژی چیزی نداند به مثابه یک بیسواد است که خواندن و نوشتن نمی اند.