به گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، بنابر گزارش اخیر سازمان خوار و بار جهانی (فائو)، سالانه حدود 1.3 میلیارد تن مواد غذایی هدر می رود که یک سوم از مواد غذایی تولید شده جهان را شامل می شود. این هدر رفت مواد غذایی نه تنها ضررهای اقتصادی بزرگی را در پی داشته، بلکه آسیب های جدی به منابع طبیعی که برای تولید مواد غذایی به آنها وابسته هستیم، وارد می کند. از پیامدهای اخلاقی هدر رفت چشمگیر مواد غذایی نیز می توان به 870 میلیون نفری در جهان اشاره کرد که شب را گرسنه به صبح می رسانند.
فائو در گزارش خود با عنوان "هدر رفت مواد غذایی: آثار بر منابع طبیعی" به تجزیه و تحلیل آثار هدر رفت مواد غذایی در جهان از دیدگاه زیست محیطی پرداخته و به صورت ویژه پیامدهای آن بر آب و هوا، استفاده از آب و زمین، و تنوع زیستی را مورد توجه قرار داده است.
بر همین اساس، میزان حجم آب مصرفی مواد غذایی که تولید شده، اما مصرف نمی شوند، سه برابر دریاچه ژنو عنوان شده و سالانه 3.3 میلیارد تن گازهای گلخانه ای را روانه اتمسفر می کنند که فراتر از کل انتشار صنعت کشتیرانی جهان است. همچنین، تقریبا 1.4 میلیارد هکتار زمین - 28 درصد از منطقه کشاورزی جهان - سالانه برای تولید این مواد غذایی استفاده می شوند.
افزون بر آثار زیست محیطی، بنابر برآوردهای فائو، پیامدهای مستقیم اقتصادی ضایعات مواد غذایی (به استثنای ماهی و غذاهای دریایی) سالانه 750 میلیارد دلار است. در نتیجه، همگی ما از کشاورز و ماهیگر، شرکت های فرآوری و سوپرمارکت ها، دولت های محلی و مرکزی و مصرف کنندگان باید تغییراتی در بخش های مختلف زنجیره غذایی انسانی ایجاد کرده تا در گام نخست هرچه بیشتر از هدر رفت مواد غذایی پیشگیری کرده و اگر قادر به این کار نبودیم آنها را مورد استفاده مجدد و یا بازیافت قرار دهیم.
مواد غذایی در تمامی مراحل زنجیره غذایی هدر می روند. گزارش فائو نشان می دهد پنجاه و چهار درصد مواد غذایی هنگام تولید، پس از برداشت و ذخیره سازی هدر رفته و 46 درصد نیز طی فرآوری، توزیع و مصرف به زباله مبدل می شوند. به طور کلی، کشورهای در حال توسعه با درصد بالاتر هدر رفت مواد غذایی طی تولید محصولات کشاورزی مواجه بوده، اما در کشورهایی با درآمد متوسط و بالا، بیشترین میزان هدر رفت مواد غذایی در سطح خرده فروشی و مصرف رخ می دهد.
فائو راه حل هایی را برای کاهش هدر رفت مواد غذایی ارائه کرده که از آن جمله می توان به روش های بهتر برداشت مواد غذایی، ذخیره سازی، فرآوری، حمل و نقل و خرده فروشی؛ ارتباط بهتر بین شرکت کنندگان در زنجیره غذایی؛ توجه بیشتر و ارتقا وجدان مصرف با تاکید بر خرید مواد غذایی مورد نیاز؛ تعیین قوانینی با هدف کاهش هدر رفت مواد غذایی؛ شکل گیری سیستم های توزیع مواد غذایی مازاد سالم به افراد نیازمند؛ و سیستم های بازیافت ضایعات مواد غذایی برای تولید کود و زیست گاز قابل استفاده اشاره کرد.