.png "عصر ایران")
پاییز هزار رنگ رودبارک (فیلم) به گزارش مهر، اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور در صفحه شخصی خود آورده است؛ اکنون که در آستانه اجرای مرحله دوم قانون هدفمندی یارانه‌ها هستیم، مناسب دیدم ابتدا یکی از اشکالات مرحله اول را اجمالاً با هم مرور کنیم، سپس برای اجرای مرحله دوم از شما دوستان هم کمک فکری بگیرم.
یکی از اشکالات مرحله اول عدم تعادل در منابع و مصارف بود، بودجه‌ای که می‌توانست صرف اشتغال و توسعه و آبادانی کشور شود، بدون هیچ برنامه سودمندی بین 77 میلیون نفر توزیع شد. (این رقم بالاتر از جمعیت کشور است درحالی که تعداد قابل توجهی از افراد هم از همان ابتدا برای دریافت یارانه ثبت نام نکردند) طی این مدت کل درآمد دولت از محل اصلاح قیمت حاملهای انرژی 92 هزار میلیارد تومان بوده، در حالی که طی این بازه زمانی مبلغ 137 هزار میلیارد تومان به عنوان یارانه توزیع شده است.
خوبست بدانید که کسری این مبلغ یعنی 45 هزار میلیارد تومان از خزانه دولت و بانک مرکزی برداشت شده است؛ به عبارت ساده‌تر این رقم -که 4 برابر بودجه عمرانی کشور است- به قیمت توقف فعالیت‌های عمرانی و توسعه‌ای به بخش یارانه‌ها منتقل شده است.
این درحالی است که طبق قانون می‌بایست نصف رقم 92 هزار میلیارد تومان نیز به بخش عمومی و تولید اختصاص داده می‌شد (یعنی 46 هزار میلیارد تومان). خوبست بدانید که این تکلیف قانونی هم انجام نشده و بخش عمومی و تولید کشور نیز از کمکی که در قانون پیش بینی شده بود، محروم گردید.
اکنون که در آستانه اجرای مرحله دوم طرح هدفمندی هستیم طبق قانون، دولت مکلف است که یارانه را به متقاضیان نیازمند اختصاص دهد و برای شناسایی آنها سقف درآمدی بگذارد. برخی کارشناسان، درآمد معاف از پرداخت مالیات، یعنی ماهی یک میلیون تومان (سالی 12 میلیون تومان) را به عنوان سقف درآمد برای هر خانوار جهت دریافت یارانه پیشنهاد می‌کنند و برخی دیگر نیز با توجه به جمیع جهات، درآمد ماهیانه دومیلیون و پانصد هزار تومان (سالانه سی میلیون تومان (و برخی دیگر رقم هایی بین این دو را در نظر دارند. طبعاً هر قدر تعداد یارانه بگیران بیشتر شود برای تامین منابع آن باید یا قیمت حاملهای انرژی مثل بنزین و گاز و برق و... افزایش یابد یا مقدار یارانه کمتری به افراد اختصاص داده شود.
امروز سوال من از شما دوستان این است که با توجه به مجموع شرایط، پیشنهاد شما برای سقف درآمدی یارانه بگیران چقدر است؟
به عبارت دیگر با توجه به برنامه‌های دولت برای بهبود خدمات مربوط به بهداشت و سلامت، چه سقف درآمدیی از خانوارها، باید از دریافت یارانه صرف نظر کنند؟
ممنون می‌شوم چنانچه در حد یکی دو سطر هم مبانی استدلالتان را بیان فرمایید.
