شاهین فرهت را می توان در زمره آهنگساران شناخته شده فرم موسیقی کلاسیک دانست ، او که با فعالیت خود در این زمینه نقش بسزایی در شناسایی داشته های این گونه موسیقیایی ایفا کرد.
به گزارش ایرنا، فرهت روز 7 فروردین سال 1326 در تهران و در خانواده ای آشنا به هنر و موسیقی متولد شد.
پدر وی نوازنده تار و یکی از شاگردان درویش خان استاد شناخته شده موسیقی سنتی ایران بود که این امر موجب شده فرهت از همان دوران کودکی موسیقی را از پدر خود فرابگیرد.
در نوجوانی و در سن 13 سالگی بود که وی نوازندگی ساز پیانو را به عنوان ساز تخصصی خود آغاز کرد ، این یادگیری تا زمان اخذ مدرک دیپلم و راه یابی وی به دانشگاه نیز ادامه داشت .
فرهت توانست به دانشگاه تهران راه یابد، در این زمان اساتید موسیقی اغلب خارجی بودند و یا اینکه تحصیلات آکادمیک خود را در مراکز معتبر موسیقی کلاسیک طی کرده بودند .
وجود استادان سطح بالای موسیقی درهنرستان و دانشگاه تهران به عنوان مهمترین مراکز آکادمیک موسیقی نقش بسزایی در پیشرفت دانش آموختگان هم نسل فرهت داشت که وی نیز از این مهم بی بهره نبود .
وی پس از گذراندن دوره لیسانس در دانشگاه تهران به آمریکا سفر کرد تا در مقطع فوق لیسانس در رشته آهنگسازی درس بخواند .
ورود فرهت به دانشگاه نیویورک که از معتبرترین دانشگاه های هنر و بویژه موسیقی در آمریکا و اروپا محسوب می شود برای فرهت دستاوردهای فراوانی را به ارمغان داشت، ادامه تحصیل در این دانشگاه و استفاده از تجربیات اساتید شناخته شده ای همچون ˈازرا لدرمن ˈ سطح عملی وی را تا اندازه قابل توجه ای بالا برد .
در همین زمان بود که ساخت چند کنسرتو و کوارتت را آغاز کرد که در قالب اجراهای دانشگاهی با استقبال خوبی همراه بود .
یادگیری داشته های علمی موسیقی توسط وی به همین جا ختم نشد و برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری به دانشگاه استراسبورگ فرانسه رفت و در آنجا مشغول به تحصیل شد .
رساله پایانی وی در این دانشگاه به آهنگسازان ایرانی و آثارشان اختصاص داشت که با موفقیت نیز همراه بود و اخذ مدرک دکتری آهنگسازی از این دانشگاه فرانسوی را برایش به همراه داشت .
پس از اتمام دوره عالی تحصیلات شاهین فرهت برای انتقال دانش خود به هنرجویان کشور در سال 1355 به تهران آمد و به عنوان استاد در دانشگاه تهران در رشته آهنگسازی مشغول به تحصیل شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا زمان انقلاب فرهنگی و تعطیلی برخی از رشته های دانشگاهی به عنوان رییس دپارتمان موسیقی دانشگاه تهران فعالیت نمود .
تعطیلی دانشگاه نیز نتوانست جلوی وی را برای آموزش موسیقی بگیرد، فرهت به حوزه هنری رفت و در قالب کلاس های فوق العاده به درس دادن مشغول شد.
ساخت سمفونی که مهمترین شاخصه موسیقایی وی بود در این زمان شکل گرفت که در نهایت تدوین 12 سمفونی با استفاده از دانش موسیقی کلاسیک و برداشت هایی از ظرفیت های موسیقی ایرانی را برای وی رقم زد .
آموزش و تدریس در دانشگاه ها و مراکز آکادمیک موسیقی ایران از یک طرف و حضور در شاخه های مختلف موسیقی در جشنواره ها به عنوان داور و یا هیات سیاست گذاری از مهمترین شاخصه های زمان فعالیت این آهنگساز بشمار می رود.
ساخت سه کوارتت زهی سه کنسرتو برای پیانو و ارکستر، کنسرتو برای کلارینت و ارکستر و چندین قطعه آوازی بر روی اشعار شعرای بزرگ کلاسیک ایران مانند حافظ، سعدی، خیام، مولانا، سیمفونیتا برای ارکستر زهی و دو کنتاک برای صدای باریتون و ارکستر از جمله آثار این آهنگساز است.
نکته دیگری که در آثار این آهنگساز مشهود است استفاده از تم های ایرانی در آثاری سمفونیک است که در سمفونی ایرانی و دماوند (شماره 5 و 6 ) مشهور می باشد .
فرهت با بهره گیری از داشته های موسیقی ایرانی و بومی در آثار سمفونیک خود توانست تا حدی این آثار را برای مخاطبان غیر مختصص موسیقی قابل فهم تر کند .
سمفونی پیامبر اعظم (ص)، ایثار، خلیج فارس ، تهران و امام رضا (ع) از دیگر آثار این موسیقیدان در فرم سمفونی است که لقب پدرسمفونی ایران را برای وی به همراه داشته است.
فرهت همچنان در سن 67 سالگی در امر آموزش نیز فعالیت دارد و می توان گفت اغلب موسیقیدانان نسل امروز از داشته های وی در شاخه های مختلف بهره برده اند که اهمیت حضور اساتیدی همچون وی در عرصه این هنر را دو چندان می کند .