دریفت چیست ؟

دریفت یک حرکت بسیار هیجان انگیز در اتومبیلرانی است.  دریفت در لغت به معنای گرد و خاک بلند کردن است اما در عالم رانندگی به سُر دادن خودرو با استفاده از ترمز دستی یا بکسواد کردن گفته می‌شود.
 
به گزارش دنیای خودرو، اگرچه با ماشین های دیفرانسیل جلو هم می توان دریفت کرد ولی به علت نیاز به استفاده از ترمز دستی بهتر است برای این کار از ماشین های محور عقب استفاده کرد.
 
در بسیاری از کشور ها دریفت به صورت یک رشته اتومبیل رانی در آمده است و رانندگان علاقه مند تحت تعلیم افراد مجرب قرار میگیرند و در پیستهای مجهز و طراحی شده برای دریفت مسابقات دریفت انجام میگیرد ٫ همچنین بسیاری از مدارس اتومبیل رانی آموزش دریفت نیز دارند و در این مدارس نیز ابتدا رانندگان را از خطرات و احتمال حادثه در دریفت آگاه میکنند و سپس بعد از گذراندن مراحل اولیه و کسب آمادگی ٫ تکنیکهای دریفت را به رانندگان آموزش داده و شروع به تمرین میکنند.
 
به طور کلی ۲ تکنیک اصلی برای دریفت وجود دارد.

تکنیکی که مبنای انجام آن کلاج است (clutching technique) و این روش در اتومبیلهای دیفرانسیل عقب (rear-wheel drive) کاربرد دارد.
 
۱)  clutching technique را اینگونه میتوان توصیف کرد:
در حال رسیدن به پیچ معمولا اتومبیل را در دنده ۲ قرار میدهند (و یا اگر اتومبیل در دنده بالاتری باشد ۱ یا ۲ دنده معکوس میدهند) سپس دور موتور را درمحدوده ۴۰۰۰ تا ۷۰۰۰ ( بسته به اتومبیل) نگه میدارند و با همین دور موتور ٫ اتومبیل را به شدت به داخل پیچ رانده و پدال کلاج را بصورت ناگهانی فشار داده و رها میکنند که اینکار باعث می شود چرخهای عقب دچار هرز گردی شده و چسبندگی خود را از دست بدهند.

برای ادامه دریفت در طول پیچ و یا پیچهای بعدی باید همچنان پدال گاز را فشار داد و گاز را تنظیم کرد ( بازی کردن با پدال گاز) و برای جلوگیری از spin شدن اتومبیل را با فرمان کنترل کرد ( بازی کردن با فرمان) . وقتی اتومبیل در این حالت کنترل شد و راننده توانست کنترل اتومبیل را در دست داشته باشد میتواند با یک حرکت متناسب و کنترل روان فرمان ٫ مسیر را تغییر دهد و پیچ بعدی را نیز با دریفت طی کند. در اینجا اگر سرعت کم باشد دریفت کوتاهتر خواهد بود و چون چرخها چسبندگی خود را دوباره کسب خواهند کرد ادامه حرکت میسر نخواهد بود.
 
۲) hand-brake technique :
چون در اتومبیلهای دیفرانسیل جلو (front-wheel drive) بدین روش نمی توان چرخهای عقب را به هرزگردی و از دست دادن چسبندگی واداشت ٫ باید از تکنیک اصلی دوم برای دریفت استفاده کرد که تکنیک ترمز دستی است (hand-brake technique).
 
این در حالی است که در اتومبیل دیفرانسیل عقب با clutchingtechnique از قدرت و گشتاور اتومبیل برای انجام دریفتهای متمادی استفاده میشود و در hand brake technique آزادی عمل کمتر است.
در hand brake technique در حال رسیدن به پیچ ترمز دستی کشیده میشود تا لاستیکها ناگهان چسبندگی خود را از دست بدهند. در این روش گشتاور تاثیر زیادی ندارد و تداوم حرکت ( تداوم عدم چسبندگی) بسیار سخت تر است و طی کردن چند پیچ به شکل دریفت با روشhand brake technique بسیار دشوار است.

با اتومبیلهای دیفرانسیل عقب میتوان دریفتهای طولانی انجام داد.
 
ولی در کل با انجام دریفت با یک اتومبیل دیفرانسیل جلو و یا دیفرانسیل عقب شما میتوانید مهارت رانندگی خود را به نمایش بگذارید و آنها را افزایش دهید و همچنین از انجام دریفت لذت ببرید.
 
تا این قسمت توضیحاتی ارائه شد و شما با دریفت یک آشنایی کلی پیدا کردید و مطمئنم اکنون در حال تجزیه و تحلیل مطالب بالا هستید و متوجه شده اید که دریفت را فقط باید در پیست انجام داد و برای دریفت کردن باید علاوه بر اینکه راننده مهارت بسیار بالایی داشته باشد به اتومبیلی با کنترل مناسب و همچنین ایمن نیاز است ٫ چرا که همه عوامل خطر موجود هستند : سرعت بالا ٫ بر هم زدن تعادل اتومبیل و عدم چسبندگی لاستیکها به عمد ٫ فشار زیاد به موتور ٫ گیرباکس ٫ کلاج ٫ ترمزها و همچینین چرخها ٫ تعلیق ٫ دیفرانسل ٫ اکسل و کلا تک تک قطعات اتومبیل.