همزمان با ادامه مناقشات بین دو حزب اصلی آمریکا درباره به صرفه بودن یا نبودن تمدید 7 ماهه مذاکرات هسته ای با ایران ، "جیمز اس رابینز" عضو ارشد
شورای روابط خارجی آمریکا در مقاله ای در وب سایت این اندیشکده رویکرد دولت اوباما برای ادامه مذاکرات هسته ای با ایران را زیر سوال برده و مدعی می شود ایران در حال کش دادن مذاکرات هسته ای است تا برنامه هسته ای خود را با کمترین میزان تحریم جلو ببرد.
به گزارش
عصر ایران این تحلیلگر آمریکایی در مقاله ای که در تاریخ 10 دسامبر (5 روز پیش) با عنوان " علایم نگران کننده از تهران" (که پس از انتشار گزارش هایی درباره خرید های اخیر ایران برای تاسیسات هسته ای از جمله راکتور اراک منتشر شده ) مدعی می شود این اقدامات ایران به تصریح دولت آمریکا نقض توافق ژنو است و دولت واشنگتن از این خریدها اعلام نگرانی کرده است.
این در حالی است که وزارت خارجه آمریکا در موضع رسمی پس از انتشار اخبار خریدهای ایران برای راکتور اراک اعلام کرد که این اقدام با وجودی که نگران کننده است اما نقض توافق ژنو محسوب نمی شود و کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی هسته ای ایران نیز هفته گذشته در واکنش به این خبرها بدون تایید اصل خبر اعلام کرد خرید ملزومات برای برنامه هسته ای به طور کلی نقض توافق ژنو نیست و مادامی که فعالیتی صورت نگرفته و این دستگاه ها نصب و راه اندازی نشده ، نقض توافق ژنو نیست، از سوی دیگر علی اکبر صالحی رییس سازمان انرژی هسته ای ایران نیز در واکنش به خبر نشریه فارن پالسی در این باره ادعای این رسانه آمریکایی را رد کرد.
جیمز رابینز در مقاله خود می نویسد : جان کری مطمئن است که توافق جامع و نهایی با ایران تا سه یا چهار ماه آینده یا حتی زودتر قابل حصول است. اما ممکن است توافقی در این بازه زمانی و یا هیچ گاه صورت نگیرد.
رابینز در ادامه می نویسد: تهران هیچ انگیزه جدی برای رسیدن به توافق جامع هسته ای ندارد . ایران بابت به تاخیر انداختن توافق نهایی هیج هزینه ای نمی پردازد و مطمئن است مادامی که گفت و گوها جریان دارد دولت اوباما از تشدید فشارها و تحریم ها برای صدمه نخوردن به روند دیپلماسی با ایران جلوگیری خواهد کرد.
یک سال پیش پس از توافق ژنو دو سناتور دموکرات و جمهوریخواه رابرت منندز و مارک کرک طرحی را آماده کردند که به موجب آن تحریم های ایران تشدید می شد اما این طرح با فشارهای دولت اوباما به هری رید (رهبر اکثریت دموکرات سنا) از دستور کار سنا خارج شد.
رابینز در ادامه می نویسد: کنگره جدید اما التزامی به توافق ژنو و تمدید مذاکرات نخواهد داشت و کمتر از یک ماه دیگر که جمهوریخواهان خواهان تشدید فشار بر ایران وارد کنگره شوند، ادامه و تشدید فشارهای تحریمی علیه ایران را در دستور کار قرار خواهند داد.
رابینز تلویحا دولت اوباما را بابت جلوگیری از مطرح شدن طرح تشدید تحریم های ایران در سنا مورد نکوهش قرار داده و می نویسد اگر این طرح تصویب شده بود می توانست ابزار فشار مناسبی برای ایران در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات تا زمان مقرر (24 نوامبر = 3 آذر) باشد.
رابینز سپس به
مطلب منتشره اخیر "علیرضا فرقانی " بخشدار سابق کیش به عنوان علایم نگران کننده بیشتر از سوی حکومت ایران اشاره می کند و به نقل از فرقانی که او را از تندروهای طرفدار هسته ای اصلی قدرت در ایران معرفی می کند، می نویسد : " دکترین "تطویل" تنها دکترین اتخاذی ایران و آمریکاست و البته کشورهایی مانند عربستان برای طرح ریزی استراتژیک در پرونده هسته ای ایران. اما نکته پنهان اینست که مذاکرات 1+5 "نباید" به نتیجه ای برسد. هرگز نباید به نتیجه خاصی برسد چه مثبت و چه منفی. در هر دو حالت ایران بازنده است. اما از همین جا آمریکا و اسرائیل را تهدید می کنم که اگر بزودی تمام تحریم های علیه ایران را به طور یکطرفه لغو نکنید با تمام قوا برای گفتمان سازی "بمب اتم حق مسلم ماست ! " تلاش خواهم کرد.
عضو شورای روابط خارجی آمریکا به
پست قبلی فرقانی در وبلاگ شخصی خود نیز اشاره می کند و می نویسد فرقانی در آن پست آمریکا را به جنگ تهدید کرده و می نویسد :" پس حرف آخر را اول می زنیم که دولتمردان آمریکایی باید بدانند ؛ جنگ بعدی با حضور ایران و آمریکا متضمن بقای انقلاب اسلامی ایران و نابودی مطلق آمریکا خواهد بود. جنگی که برای ایرانیان مسلمان جنگ تضامنی خواهد شد. جنگی که مسلمانان به یاری و حفظ دین خدا می روند و خداوند نیز عاقبت آنان را ضمانت خواهد کرد. هرگز در این جنگ شکست و پیروزی ظاهری معنایی ندارد و پیروزی مطلق از آن مسلمانان خواهد بود. "
مقاله نویس آمریکایی سپس با در کنار هم قرار دادن نوشته های فرقانی، خرید های ادعایی اخیر ایران در مورد برنامه هسته ای و مخالفت دولت اوباما با هر گونه تشدید فشار بر ایران مادامی که مذاکرات هسته ای در جریان است، چنین نتیجه می گیرد:" دولت اوباما در تلاش است تا به نتیجه نرسیدن و شکست روند مذاکرات با ایران برای رسیدن به نتیجه نهایی را به عنوان جزرو مدهای طبیعی یک فرایند و دستور کار دشوار دیپلماتیک توجیه کند اما سیگنال هایی که از ایران می رسد نشان می دهد که حکومت ایران از مذاکرات هسته ای به عنوان ابزاری برای رسیدن به قابلیت های هسته ای بیشتر استفاده می کند.