۲۰ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۰ آبان ۱۴۰۳ - ۱۳:۴۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۰۳۹۸۲
تاریخ انتشار: ۱۰:۳۵ - ۱۲-۰۴-۱۳۹۴
کد ۴۰۳۹۸۲
انتشار: ۱۰:۳۵ - ۱۲-۰۴-۱۳۹۴

هشدار دانشمندان درباره اسیدی شدن آب دریاها

صخره های مرجانی که پناهگاه ماهی ها است، بعید است یکصد سال دیگر دوام بیاورد. ماهی ها نیز در معرض خطر قرار دارند. اسیدی تر شدن آب سبب می شود ارگانسیم های کوچک آبزیان دریایی نیز به خطر بیفتند.
دانشمندان درباره اسیدی شدن آب دریاها و اقیانوسها و نابودی حیات دریایی، به علت آلایندگی کربنی هشدار دادند.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شبکه تلویزیونی بی بی سی، در سالهای اخیر آلاینده های کربنی در جهان افزایش یافته است. این آلاینده های کربنی نه تنها زندگی موجودات در خشکی را تهدید می کند بلکه تهدیدی برای آبزیان نیز به شمار می رود. گزارشی که اخیرا بیست و دو دانشمند جهان درنتیجه تحقیقات خود جمع آوری و منتشر کرده اند نشان می دهد درصورتیکه ورود آلاینده های کربنی به محیط زیست به شدت کاهش نیابد، حیات دریایی به گونه ای غیرقابل برگشت تغییر خواهد کرد.

براساس این پژوهش ، دمای اقیانوسها و دریاها در حالا افزایش است، اکسیژن موجود در اقیانوسها و دریاها کاهش می یابد و آب آنها بیشتر حالت اسیدی پیدا می کند.

ورود دی اکسید کربن به آب دریاها و اقیانوسها سبب به خطر افتادن صخره های مرجانی می شود که یکی از عجایب طبیعت به شمار می روند.

دی اکسید کربن، گازی اسیدی است و درنتیجه ورود آن به آب اقیانوسها و دریاها سبب اسیدی شدن این مناطق می شود. اگر روند کنونی ورود آلاینده های کربنی به اقیانوسها و دریاها ادامه پیدا کند،

صخره های مرجانی که پناهگاه ماهی ها است، بعید است یکصد سال دیگر دوام بیاورد. ماهی ها نیز در معرض خطر قرار دارند. اسیدی تر شدن آب سبب می شود ارگانسیم های کوچک آبزیان دریایی نیز به خطر بیفتند.

بررسی های علمی نشان می دهد پنجاه و پنج میلیون سال قبل، گرم شدن ناگهانی اقیانوسها نرم تنان صدف دار دریایی و گونه های آبزیان منقرض شدند. پس از این برهه زمانی، یکصد و شصت و پنج هزار سال طول کشید تا این گونه های جانوری بتوانند بار دیگر به حیات دریایی بازگردند. دانشمندان می گویند تاثیر آلاینده های کربنی  ناشی از فعالیت انسان ها برای آب دریاها و اقیانوسها، ده برابر مشکل پنجاه و پنج میلیون سال پیش است و اگر روند کنونی ادامه پیدا کند تا سال دو هزار و صد، دریاها و اقیانوسها به گونه ای غیرقابل برگشت، تغییر خواهند کرد. درنتیجه، نسلهای بعدی نمی توانند از زیبایی صخره های مرجانی و حیات آبزیان بهره مند باشند.
ارسال به دوستان