بسیاری از شما به خاطر دارید دوران نه چندان دوری که اینترنت، با دایال آپ وارد خانهها شد و شنیدن صدای بوق اتصال و اشغالی تلفن، تبدیل به یکی از نوستالژیهای آن سالها گشت. اما با عرضه اینترنت از طریق ADSL و همان کابلهای تلفن که امری مرسوم در سطح دنیا نیز محسوب میشود، کم کم بساط دایال آپ نیز برچیده شد. دیگر خط تلفنی اشغال نمیشد و از محدودیت سرعت ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه که عملا هیچگاه به آن هم نمیشد رسید، بسیاری رهایی یافتند و با سرعتهای ۶۴ و ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه، اتصال به اینترنت از طریق ADSL که پایداری بیشتری نیز داشت، آغاز گشت و این روزها تا ۸ مگابیت بر ثانیه هم رقم چندان عجیبی محسوب نمیشود.
اما پس از آنکه اپراتورهای تلفن همراه مجوز ورود به نسلهای بالاتر مخابراتی و سرعتهای بیشتر اینترنتی را دریافت کردند، بازار پایدار ADSL تا حدی دچار مخاطره شد و بسیاری از کاربران هم مردد شدند که از کدام اینترنت بهره بگیرند.
در این مقاله میخواهیم ۵ دلیل برای شما بیاوریم که داشتن اینترنت همراه، میتواند گزینه بهتری باشد؛ اگر میخواهید بدانید چرا، با ما همراه باشید.
تصور کنید در خانه نشستهاید و ناگهان تصمیم میگیرید که از اینترنتی پر سرعت بهره بگیرید. تجهیزات شما عبارتند از یک گوشی موبایل با سیم کارت (نام اپراتور را نمیگوییم!) و یک تلفن ثابت در کنارتان که نسبت به سابق، بسیار هم کمتر زنگ میخورد. حال اگر بخواهید که اینترنت روی گوشی را فعال کنید، با استفاده از چند کد ساده، یک بسته اینترنتی پر سرعت را میتوانید در عرض تنها چند دقیقه فعال نمایید، اما برای ADSL چه؟ ابتدا باید ببینید که خط تلفن شما عادی هست یا PCM که در حالت دوم، کلا خبری از اینترنت نخواهد بود. در حالتی که خط شما عادی بود، حالا بگردید تا ببینید کدام شرکت، پورت خالی برای ارایه در منطقه دارد و پس از پیدا کردن بهترین برای خود که تمام اینها کلی زمان از شما میگیرد، حال باید فرمها را پر کنید و اگر خط به نام شما نیست، رضایت صاحبخانه یا اجاره نامه با کد رهگیری را ارابه بدهید و چند روزی را برای رانژه شدن و سپس ورود کارشناس جهت تنظیم اینترنت صبر کنید تا بلکه پس از این همه مدت طولانی، شما به اینترنت خودتان برسید! آیا واقعا این همه زحمت ارزشش را دارد؟
برای استفاده از اینترنت گوشی، شما به غیر از موبایل و سیم کارت خودتان، به هیچ چیز دیگری نیاز ندارید اما برای ADSL، به جز خط تلفن ثابت، بایستی اقدام به تهیه تجهیزات دیگری نیز بنمایید. اول از همه یک مودم که اگر سیمی باشد، بایستی از طریق روتر آن را بیسیم کنید و خب طبعا هرچه بخواهید کیفیت کار آن بالاتر باشد، نیاز است تا هزینه بیشتری نیز بپردازید. به غیر از این، به تعداد گوشیهای تلفن ثابت در خانه خودتان، بایستی اسپلیتر یا همان نویزگیر نیز تهیه کنید تا از قطع شدن اینترنت به هنگام زنگ خوردن جلوگیری نمایید.
در حالت عادی یک کاربر، اینترنت با سرعت ۱ مگابیت بر ثانیه را برای خودش کافی میداند (با توجه به قیمت و شرایط استفاده) و از آنجایی که میزان سرعت در ADSL و ابتدای تقاضا مشخص است (به خصوص اگر مدل نامحدود را انتخاب کرده باشید)، پس سقف سرعت اتصال شما به اینترنت، عددی ثابت خواهد بود اما در اینترنت 3G و 4G که این روزها با سرعت بسیار زیاد و به خصوص در اپراتوری چون ایرانسل و سپس همراه اول در حال رشد است، سقفی برایتان وجود نداشته (در همراه اول بایستی بستههای آلفا پلاس را بگیرید) و حتی در مکانهایی که پوشش شبکهای خوبی برای این اپراتورها وجود دارد، میتوانید تا نزدیک به سرعت ۲۰ مگابیت بر ثانیه هم برسید، امری که شاید تا همین چند ماه پیش، برای بسیاری به مانند یک رویا میمانست!
شما اگر از ارایه دهنده سرویس ADSL خود ناراضی باشید، به این راحتیها نمیتوانید آن را تغییر دهید چرا که مدت زمان نسبتا زیادی (در حدود دو هفته) برای جمع کردن سرویس از روی خط تلفن شما و سپس همین مدت برای استفاده از ISP دیگر به زمان نیاز دارید اما برای اپراتور، به سادگی عوض کردن سیم کارت است و حتی اگر سیمکارت اپراتور مورد نظر را نداشته باشید، با صرف تنها چند ساعت وقت میتوانید آن را خریده و به سرعت فعال کنید. از سوی دیگر، شما میتوانید از بستههای اینترنتی بسیار متنوعی بهره بگیرید، به عنوان مثال زمانی که نیاز به حجم بالایی از اینترنت دارید، یک بسته با دیتای بالا را خریداری کرده و زمانی که قصد مسافرت دارید، یک بسته سادهتر را بخرید و یا حتی صبر کنید و پس از بازگشت، بسته جدیدی را فعال سازید، امری که در سرویسهای ADSL خیلی سختتر بوده و حتی برخی از ارایه دهندگان، قبول نمیکنند تا شما سرویس خود را به راحتی عوض کرده و یا برای مدتی متوقف کنید.
شاید بزرگترین مزیت اینترنت همراه را بتوان همین گزینه دانست، بخصوص در این روزها که دیگر برنامههای ارتباطی همچون تلگرام و وایبر همدم همیشگی بسیاری از کاربران شده و از طرف دیگر بازیهای آنلاین مانند کلش آو کلنز، یکی از سرگرمیهای حیاتی خیلی از افراد است. با داشتن یک بسته اینترنتی خوب، شما اینترنت خودتان را به همه جا میبرید. اگر در مهمانی هستید، نیازی به گرفتن پسورد وایفای صاحبخانه نخواهید داشت، اگر برای سفر به شهر دیگری میروید، نگران سرعت اینترنت هتل نیستید و اگر در تاکسی یا اتوبوس نشستهاید، لازم نیست تا خیره به ترافیک بمانید. اینترنت با شماست و قادر هستید تا از وقت خود، بهترین استفاده را ببرید!
اینترنت همراه با سرعت بالا، در کشور ما عمر چندانی ندارد و به طور حتم خالی از ایراد نیست اما هرچه زمان میگذرد، کیفیت و کمیت آن بالاتر میرود و بالطبع، دلایل گفته شده نیز برای شما ملموستر خواهد شد. شاید تنها نقاط مثبت ADSL را بتوان ابتدا در بهای رقابتی و سپس عرضه بستههایی با حجم نامحدود دانست اما با رشد هرچه بیشتر اینترنت همراه، بیتردید بسیاری از کاربران ترجیح خواهند داد که اینترنت گوشی خودشان را به جای ADSL ساکنشان فعال کرده و در عوض آنکه برای اتصال مجبور به توقف در یک مکان خاص شوند، اینترنت را به این سو و آن سو ببرند.
منبع: آی تی رسان
1- کاملا به صرفه تر است. (شما هزینه اولیه را گفته اید در حالیکه هزینه استفاده در بلندمدت بسیار مهمتر است. نیاز به توضیح نیست که نیروگاه هسته ای هم زیاد گران است اما هزینه بهره برداری کم آن همه را به سمتش برده. دردسر راه اندازی بار اول نباید ما را از هزینه کم بهره برداری منصرف کند).
2- هم سرعت بالایی دارد و هم به راحتی با لپ تاپ و گوشی هردو قابل استفاده است. بطوریکه همیشه اینترنت لپ تاپ و گوشی من (در خانه) وصل است و برای اتصال کاری نیاز نیست بکنم.
3- وقتی ADSL دارم اینترنت گوشی که گرانتر است به عنوان Backup در مواقع قطعی در دسترس است در حالیکه برعکس آن صادق نیست. یعنی با داشتن اینترنت گوشی به تنهایی اگر اینترنت کند یا قطع شود گزینه ای ندارید. ضمن اینکه استفاده از آن بر روی لپ تاپ اگر بشود امری عادی نیست.
4- به ندرت قطع است. احتمال اینکه ADSL قطع باشد و من کار ضرور داشته باشم و نت گوشی هم نتوانم استفاده کنم بسیار پایین است. اما احتمال اینکه نت گوشی قطع شود و کار ضرور داشته باشم بیشتر است.
5- تنها مزیت اینترنت گوشی برای من و فکر میکنم برای خیلی های دیگر این است که در بیرون خانه همراه ماست که با داشتن ADSL قرار نیست از این مزیت محروم شویم. کافی است در موقع نیاز داده را فعال کنیم.
نهایتاً اینکه جواب برای افراد مختلف با شرایط مختلف لزوماً یکی نیست و هر کس صلاح مملکت خویش را بهتر میداند.
وضعیت اینترنت 2g ایران افتضاحه
چه برسه به 3g و 4g که یا دایر نشده
یا اونقدر پهنای باند به اشتراک گذاشته شده
که عملا بیت به بیت دیتا میاد.
به شرطی که ارائه دهندگان این سرویس ها کم فروشی نکنند.
نگارنده گرامى خوب بود به هزينه ها هم اشاره اى مي فرمودند.