غلامحسين الهام و علياكبر جوانفكر، دو چهره وفادار و نزديك به محمود احمدينژاد درباره برنامههاي انتخاباتي او گفتهاند كه فعلا برنامهاي براي حضور در انتخابات ندارد.
به گزارش اعتماد، با اين حال جوانفكر يك گام به پيش برداشته و ميگويد آقاي احمدينژاد اگر احساس تكليف در هر موضوعي انجام شود، تكليف خود را انجام خواهند داد.
البته مقصود آنها از انتخابات نه ٧ اسفند امسال كه خرداد ماه سال ٩٦ است چه آنكه اساسا احمدينژادي كه معتقد است مجلس در راس امور قرار ندارد براي گرفتن كرسيهاي مجلس به ميدان نميآيد.
برخي حاميان و اعضاي حلقه اول او معتقدند ميتوانند با فشار به رييس دو دولت نهم و دهم اين احساس تكليف را به وجود بياورند. برنامه آنها از همين حالا روشن است.
ديدارهاي گروهي و دعوتهاي پي در پي براي حضور در انتخابات بازي نخنمايي
است كه از پاييز و زمستان سال آينده به راه خواهد افتاد تا بالاخره در
هنگامه انتخابات احمدينژاد احساس مسووليت كند تا به وسيله بازتوليد دو
قطبيهاي سالهاي ٨٤ و ٨٨ بار ديگر راهي پاستور شود.
او البته همانطور كه خود گفته و اطرافيانش تاكيد ميكنند فعلا در حال مطالعه گفتمان امام، انقلاب و آرمانهاي انقلاب است؛ مطالعهاي كه ميتواند شعار انتخاباتي بازگشت به راه امام براي انتخابات ٩٦ باشد.
احمدينژاد خاصه در دو سال پاياني دولتش با مُهر انحراف از انقلاب و جمهوري اسلامي روبهرو شد و حالا تلاش ميكند تا با رسانهاي كردن مطالعه روي آرمانهاي انقلاب از طريق برگزاري همايش و مصاحبه اطرافيانش بار ديگر خود را درون چهرههاي خودي نظام نشان دهد و به ناظران سياسي ثابت كند او همان احمدينژاد است كه سوم تير ٨٤ راهي پاستور شد. او مبناي اين مطالعه را روي همان پايهاي استوار كرده كه دولتش بيشترين آسيب را از آن ديد.
آرمانهاي اصيل انقلاب
اين موضوعي است كه در ايران چپ، راست و ميانه همه مدعياند در
همان راه سياستورزي ميكنند. از رهگذر اين مطالعه و فرصت كادرسازي و
تعميق شبكه حاميان احمدينژاد در سراسر كشور به وجود ميآيد تا در بزنگاه
انتخاباتي اين شبكه مطالعاتي كار ستادي و تشكيلاتي انتخابات را كليد بزند.
همايش چند ماه قبل او در محل دانشگاه غيرقانوني ايرانيان نشانهاي روشن از
اين شبكهسازي بود. آنجا كه براي تمامي رئوس تشكيلاتياش در شهرستانها
دعوتنامه فرستاد و در تهران برايشان سخنراني كرد.
او ميخواهد با قرائت خود
از آرمانهاي انقلاب متر جديدي در محك عملكرد دولتها و به ويژه دولت
يازدهم بسازد تا به همين وسيله خود را تنها سياستمدار انقلابي به معناي
واقعي معرفي كند. هفته قبل بود كه يكي از وزراي او از جلسهاي با حضور
احمدينژاد خبر داد و گفت كه احمدينژاد با لحني مصمم به اعضاي حاضر در
جلسه گفت: «خودتان را براي انتخابات آماده كنيد.
البته نه انتخابات مجلس
بلكه انتخابات رياستجمهوري و من شركت خواهم كرد. » او در ادامه گفته بود
احمدينژاد مدتي قبل نيز برخي از همفكران خود در دانشگاه امام صادق را كه
در دورههاي گذشته برنامههاي تبليغاتي وي را طراحي ميكردهاند جمع كرده و
از آنها خواسته «براي انتخابات رياستجمهوري دست بهكار شويد».
اين اظهارات كه از سوي نزديكان و دفتر احمدينژاد تكذيب نشد ميتواند نشانهاي از آغاز فعاليت جدي احمدينژاديها براي انتخابات باشد. پس از دوقطبيهاي عدالت و تبعيض در سالهاي ٨٤ و ٨٨، احمدينژاد اينبار هم با يك دو قطبي ديگر به صحنه ميآيد؛ دوقطبي كه ميتواند حول محور آرمانهاي انقلاب شكل گيرد؛ آرمانهايي كه او در شكلگيري و در پيگيرياش طي دوران مبارزه با رژيم پهلوي نقشي نداشته است.