ژاپن به منظور جلوگیری از نشت آب های آلوده از نیروگاه هسته ای فوکوشیما، قرار است از یک دیوار یخی به طول 1.5 کیلومتر در زیر سطح زمین استفاده کند. نیروگاه فوکوشیما در سال 2011 در پی زلزله و سونامی تخریب شد.
چندی قبل ژاپن برای ارزیابی وضعیت این نیروگاه و میله های سوختی ذوب شده آن، از ربات های شناگر استفاده کرد؛ اما این ربات ها به دلیل شدت بالای تشعشعات ظرف چند روز از بین رفتند. راهکار جدید ژاپن برای مقابله با این وضعیت، ساخت یک دیوار یخی عظیم در اطراف منطقه آلوده است تا از ورود آب های آلوده به اقیانوس آرام جلوگیری کند.
جریان ساخت این سیستم یخ ساز در حدود 35 میلیارد ین، معادل 312 میلیون دلار برای دولت ژاپن هزینه دارد و در حال حاضر حدود یک سال از برنامه عقب است، در حالی که برخی از متخصصان از کارآیی آن اطمینان ندارند.
این سیستم شامل کارگذاشتن تعداد زیادی از لوله های یخ ساز در عمق 30 متری زمین است تا خاک اطراف ساختمان نیروگاه و توربین را در مسیری به طول 1.5 کیلومتر منجمد کنند.
مشکل کار در اینجاست که به منظور جلوگیری از افزایش دمای بیش از حد رآکتورهای آسیب دیده در نیروگاه فوکوشیما لازم است هسته مذاب آن ها با استفاده از آب خنک شود، اما آب آلوده حاصل از این سیستم، از ترک های موجود در کف نیروگاه خارج شده و محیط زیست را آلوده می کند.
آثار آلودگی ناشی از تشعشعات فوکوشیما در اقیانوس آرام و برخی از سواحل آمریکا مشاهده شده است و تا زمانی که راه حل امنی برای از بین بردن میله های سوخت ذوب شده در این نیروگاه یافت نشود، این مشکل به طور کامل رفع نخواهد شد. به همین علت فعلا هدف کوتاه مدت دولت ژاپن جلوگیری از انتشار آلودگی در محیط زیست است.
پیش از این راهکارهای مشابه دیوار یخی برای جلوگیری از ورود آب به تونل ها و متروها استفاده شده است که البته طول عمری در حدود شش سال داشته اند، اما ساخت دیواری با ابعاد موردنظر برای نیروگاه فوکوشیما بی سابقه است. البته با توجه به این که برای از بین رفتن تشعشعات هسته ای، 10 ها سال زمان لازم است، باید این دیوار یخی عمری طولانی داشته باشد.
قرار است در فاز اول پروژه، نزدیک ترین بخش دیوار به اقیانوس آرام راه اندازی شود تا از ورود آلودگی به اقیانوس جلوگیری شود و بخش های دیگر دیوار در فاز های بعدی راه اندازی خواهد شد.
منبع: ایرنا