آیا تذکر دادستان تهران در مورد ورزشکاران به گسترش اخلاق کمک نمی کند؟

عصرایران ؛ مهدی شادمانی - دادستان تهران حدود 10 روز قبل تذکراتی در مورد سبک زندگی ستاره های سینما وموسیقی داد. سبک زندگی ستارگانی که با مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر به تباهی و گالا مرگ کشیده می شود. تذکراتی که حالا پس از چند روز مورد انتقادهایی قرارگرفته است.انتقادهایی که ادعا می شود از جنس اخلاق است. یعنی گفته می شود که صحبت های دادستان تهران سبب شده آبرویی از یک نفر برود و همین اخلاقیات را زیر سوال برده است. اما واقعا این طور است؟

مصرف الکل و مواد مخدر در میان ستاره های دنیا همه جا متداول است. البته که در فوتبال حرفه ای ، در میان فصل و جریان مسابقات ورزشی کمتر از این گونه مسائل پیدا می شود چون یک فوتبالیست یا والیبالیست یا ورزشکار نمی تواند هم به صورت متداوم مواد مخدر و مشروب مصرف کند و هم در سطح اول حرفه ای نمایش خوبی داشته باشد. قانون ومقررات سخت گیرانه ای هم که در باشگاه های حرفه ای وجود دارد از تباهی ستاره ها جلوگیری می کند. آنها قانون می گذارند تا بتوانند بیشترین استفاده را از یک بازیکن تحت قرارداد داشته باشند.

درچنین شرایطی وقتی یک بازیکن مرتکب اشتباه می شود و برخلاف قوانین سراغ الکل و موادمخدر می رود مقصر است ، اشتباه کرده و باید مواخذه شود. هر عکس یا هر خبری که در مورد این بازیکنان خلافکار هم منتشر شود در راستای کمک به اخلاق حرفه ای است.بازیکن مشروب خوار مقصر است و آبرو ریزی کرده و اخلاق را زیر پا گذاشته و رسانه ای شدن رفتارش کمک می کند که سایر ورزشکاران بیشتر مواظب خود باشند و البته مردم تصویر درستی از ستاره ها داشته باشند.

اما همچنان در رسانه های مختلف افرادی هستند که اعتقاد دارند دادستان تهران نباید در این زمان تذکر می داد و سبب آبروریزی فلان بازیکن می شد. در حالی که همه مشکلات ورزش ایران ازهمین مدل خودسانسوری نشات می گیرد. چند فصل قبل و در جریان دیدار پرسپولیس اتفاقی در زمان خوشحالی پس از گل افتاد که آبروریزی بزرگی رادر سطح بین المللی برای ایران فراهم کرد. اتفاقی که کمی پرده فوتبال ایران را کنار زد. اتفاقی که در جریان بازی افتاد قسمتی از شوخی زشت و متدوالی بود که در تمرین های این تیم و البته سایر تیم ها رخ می داد.

تعجب از دیدن فیلم اما به خاطر خودسانسوری ها به خاطر آبروی افراد و یا قوانین مربوطه است. مردم نمی دانند در برخورد با ورزشکاران ، ستاره های سینما و موسیقی و ... با چه کسی طرف هستند. انها مختصات سبک زندگی افراد مشهور را نمی دانند و به همین دلیل تصمیم های اشتباهی در موردشان می گیرند. از اعتماد بیش از اندازه گرفته تا اسطوره سازی و الگوسازی افراد شهیر.

آنچه این روزها در مورد زندگی خصوصی افراد گفته می شود کاملا خلط اخلاقیات است. یک فوتبالیست ، یک ستاره سینما ویک فردی که پست دولتی دارد رانمی شود با یک فرد معمولی مقایسه کرد. تعریف زندگی خصوصی آنها بازندگی خصوصی افرادمعمولی متفاوت است. فارغ از اینکه شرب خمر ویا مصرف مواد مخدر در ایران کاملا غیرقانونی هم هست اخلاقیات نمی تواند به لاپوشانی حقیقت در مورد ستاره ها کمک کند. اخلاقیات باید در خدمت اخلاقیات باشد نه کمک حال لاپوشانی بخش غیرقانونی زندگی افراد مشهور.

کاری که دادستان تهران در مورد تذکر به وزارت ورزش داد کار بسیار درستی بود و از این به بعد باید شفاف ترهم بشود .ستاره های ورزشی و سینمایی و ... حق ندارند پشت اخلاقیات سنگر بگیرند. شفافیت رسانه ای در مورد سبک زندگی این افراد به مردم کمک می کند که مرزهای اخلاق را بهتر بشناسند.

تماشاخانه

داستان غم‌انگیز کودکی در غزه : «می‌خواهم روی پای مادرم بخوابم» / خبرنگار او را در شرایطی عجیبی پیدا کرد (فیلم)

قوچ‌مستی آغاز شده / قوچ‌های مست حواس‌شان به شکارچی‌ها نیست / نگرانی‌‌‌ها از شکار بیرحمانه (فیلم)

فیلم های دیگر