محسن امیریوسفی گفت: فیلم "ابد و یک روز"، نمونه بسیار خوبی از موفقیت و تکامل سینمای مستقل و اجتماعی ایران است.
به گزارش ایسنا، این کارگردان سینمای ایران همچنین مطرح کرد: این فیلم اگر ده سال پیش ساخته میشد، شاید حتی فرصت ورود به جشنواره و اکران را هم پیدا نمیکرد ولی استقبال مردم از این فیلم قدرتمند، نشان از تغییر نگرش تماشاگران سینمای ایران است که نشان میدهد آنها صرفاً علاقهمند فیلمهای کمدی نیستند و از آثار فاخر و تلخ سینمای اجتماعی هم حمایت میکنند، البته منظورم از کلمه فاخر محتوای این فیلم است نه بودجه آن که ای کاش بود!
نشست نقد وبررسی فیلم «خواب تلخ» ساخته محسن امیر یوسفی شامگاه 18 اردیبهشت ماه در کرج برگزار شد.
این کارگردان همچنین در سخنانی عنوان کرد که «خواب تلخ» فیلمی است که به گونهای ساخته شده است که لحظه لحظه آن تلاش در جهت ارتباطی متفاوت با همه مخاطبین سینماست.
امیریوسفی در بخشی از این نشست در پاسخ به سوالی درباره فیلمبرداری خوب فیلم «خواب تلخ» گفت: فیلمبرداری درخشان این فیلم،محصول کار بایرام فضلی است که از قدر ندیدهترین فیلمبرداران تاریخ سینمای ایران است.
او همچنین صداگذاری متفاوت این فیلم را که کار محمدرضا دلپاک و حسین مهدوی بود را هم صداگذاری متفاوتی دانست که از زمان خودش جلوتر بود.
کارگردان فیلم «خواب تلخ» درادامه با اشاره به گذشت 12سال از ساخت این فیلم گفت: در زمان ساخت این فیلم ،بسیاری از صحنههای فیلم،بار طنز نداشت و خندهدار نبود ولی گذشت زمان به نوعی باعث شد که فیلم خواب تلخ ،فیلم خندهدارتری شود و خوشبختانه با طیف وسیعتری از مردم ارتباط برقرار کند.
کارگردان فیلم «آتشکار» در ادامه صحبتهای خود به این نکته اشاره کرد که حتی یک جمله از فیلم «خواب تلخ »به شکل بداهه گفته نشده است و قبل از ساخت این فیلم ،یک فیلمنامه کامل وجود داشت.
محسن امیر یوسفی در پاسخ به سوالی که چرا در این فیلم از بازیگر حرفهای استفاده نشده است، گفت: ما اگر میخواستیم دراین فیلم از بازیگران حرفهای استفاده کنیم،یک مدل دیگر و نوع دیگری از فیلم میشد و این فیلم حس، طعم و رنگ دیگری پیدا میکرد ولی هرچه بود هیچگاه این حس مستند داستانی فعلی را نداشت. از سویی دیگر در ساختاری که برای این فیلم در نظر گرفته شده بود قرار نبود که بازیگر از یک سری اصول تخطی کند، شخصیتهایی هم که نوشته شد بر اساس مصاحبهها وگفتوگوهای بسیاری بود که قبل از ساخت با بازیگران فیلم انجام شد و موقع نوشتن فیلمنامه بسیاری از دیالوگهای فیلم را از خود اسفندیار و دیگران گرفتم.
او ادامه داد:سالها قبل از اینکه گروه «هنر وتجربه» ایجاد شود خود من به دنبال کرایه یک سالن سینما برای اکران فیلم «خواب تلخ» بودم ولی نشد و در اصل نگذاشتند! الان هم تشکیل گروه «هنر و تجربه» فرصت خوبی برای دیدن این فیلمهاست.
وی همچنین مطرح کرد: برای سینمای متفاوت ایران، گروه «هنر وتجربه» هدف نیست بلکه وسیله است. وسیلهای برای دیده شدن فیلمهای کمتر دیده شده سینمای ایران.
نیما حسنینسب هم منتقد حاضر در این نشست بود که به بیان نقطهنظراتش درباره «خواب تلخ» پرداخت.