عصر ایران- این روزها همه از فضای مجازی سخن می گویند. شبکه های اجتماعی و فضای مجازی به یاری اینترنت و تحقق رویای «دهکده جهانی» مارشال مک لوهان بر همه شئون زندگی مردم خاصه در ایران سایه افکنده است.
انگار کثیری از کاربران و مخاطبان می خواهند همه کاستی ها و خلل ها و حفره های عرصه های دیگر در خبررسانی و تفریح و پُر کردن اوقات فراغت و دوست یابی را از این طریق جبران کنند.
برنامه «اکسیر» شبکه سوم سیما با اجرای فرزاد حسنی در شامگاه شنبه اول آبان ماه هم به این موضوع اختصاص داشت.
در «گذر» البته قصد تحلیل نداریم و به ذکر نکته ای بسنده می کنیم. آن نکته هم این است که اگر صدا و سیما تأثیرگذار بود و مخاطب گسترده داشت که این همه از شبکه های مختلف استقبال نمی شد. پس چگونه انتظار دارند نوجوانان و جوانان مخاطب اکسیر از آن تأثیر بپذیرند؟
برای این که بدانیم صدا و سیما چگونه قافیه را به شبکه های مجازی باخته کافی است یادآوری کنیم در حالی موضوع آقای «سعید طوسی»- فارغ از هر قضاوتی- پٌربحث ترین است که در صدا و سیما هیچ اشاره ای به آن نمی شود.