با ساعت دلم ، وقتِ دقیق آمدن توست

من ایستاده ام ، مانند تک درخت سر کوچه

با شاخه هایی از آغوش

با برگ هایی از بوسه

با ساعت غرورم _ اما

من ایستاده ام ، با شاخه هایی از تابستان

با برگ هایی از پاییز

هنگام شعله ور شدن من ، هنگام شعله ور شدن توست

ها … چشم ها را می بندم

ها … گوش ها را می گیرم

با ساعت مشامم _ اینک _ وقت عبور تن توست

****************************************

دیشب در حوالی خواب هایم ، سال پر بارانی بود . . .

خواب باران و پاییزی نیامده را دیدم

دعا کردم که بیایی

با من کنار پنجره بمانی ، باران ببارد

اما دریغ که رفتن ، راز غریب این زندگیست

رفتی پیش از آن که باران ببارد. . .

****************************************

درختان پر شکوفه بادام را دیگر فراموش کن، اهمیتی ندارد

در این روزگار

آنچه را که نمی توانی بازیابی به خاطر نیاور

موهایت را در آفتاب خشک کن

عطر دیرپای میوه ها را بر آن بزن

عشق من، عشق من

فصل پاییز است…

****************************************

پاییز از حوالی حوصله‌ات که بگذرد

من زرد می‌شوم

عاشق می‌شوم

و تا کفش‌های رفتنت ‌جفت می‌شوند

غریب می‌مانم!

****************************************

این عصرهای پائیزی؛

عجـیب بـوی ِ نـفس هـای ِ تـو را می دهـد …!

گـوئـی … تـو اتـفاق می افـتی؛ و مـن دچـار می شـوم …

تـمام ِ "مــن” دارد "تـــو” می شـود …

بـاور مـی کنـی !؟

****************************************

پاییز آمدست که خود را ببارمت

پاییز لفظ دیگر من دوست دارمت

بر باد می دهم همه ی بود خویش را

یعنی تو را …به دست خودت می سپارمت

****************************************

روز پاییزی میلاد تو در یادم هست

روز خاکستری سرد سفر یادت نیست

ناله ی نا خوش از شاخه جدا ماندن من

در شب آخر پرواز خطر یادت نیست

تلخی فاصله ها نیز به یادت ماندست

نیزه بر باد نشسته ست و سپر یادت نیست

****************************************

دارد پاییز می رسد …

انار نیستم

که برسم به دست‌های تو …

برگ‌ م

پُر از اضطرابِ افتادن … !!!

****************************************

پاییز که می آید

انگار من هم باید بیایم

بیایم تا عاشق شوم

شاید بهاری شوم

اما نمیدانم چرا عشق من هم پائیزی است

نه با آمدنم

نه با عاشق شدنم

هیچوقت بهاری نمی شود.

****************************************

پاییز به معنی رسیدن دست های تابستانی توست

پاییز یعنی مو و لبان تو

دست‌کش ها و بارانی تو

و عطر هندی‌ات که صد پاره‌ام می‌کند

تماشاخانه