آلودگی هوا سالانه ۲۱ هزار نفر را در ایران میکشد. ۴ شهر از ۱۰ شهر آلوده دنیا نیز در ایران قرار دارند و اهواز، یکی از آلودهترین شهرهای ایران به حساب میآید.
روزنامه ایران با ارائه این آمار نوشت: «معصومه ابتکار سال گذشته در کسوت رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده بود که بر اساس مطالعات صورتگرفته در سال ۸۹ مردم حدود ۹ میلیارد دلار به خاطر مسائل محیطزیستی خسارت دیدند و میزان این خسارت امروز به حدود ۳۰ میلیارد دلار در سال رسیده است.
هزینه آلودگی هوا در تهران، چیزی حدود کل بودجه شهرداری میشود. وحید حسینی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران چند روز پیش گفته بود: «هزینه اقتصادی آلودگی هوای تهران بین ۱۲ تا ۱۵ هزار میلیارد تومان است و میتوان گفت پایتخت معادل بودجه شهرداری هزینه اقتصادی آلودگی هوا را میدهد.»
او با ارائه اطلاعاتی بیشتر ادامه میدهد: «بر اساس آمارهای بانک جهانی سالانه ۲.۳ درصد از جی دی پی ایران هزینه آلودگی هوا میشود و پایتخت معادل بودجه خود هر سال هزینه اقتصادی این موضوع را پرداخت میکند. تنها تردد اتوبوسهای دیزلی در مدت ۸ سال حدود ۵۰۰ میلیون تومان به سلامت مردم صدمه وارد میکند. این در حالی است که با نصب فیلتر دوده روی اتوبوسها و هزینه تنها ۵۰ میلیون تومان میتوان از این فاجعه جلوگیری کرد.»
او البته تفاهمنامه با ژاپن را یکی از دستاوردهای شهرداری تهران در راستای پایش کیفیت هوای تهران دانسته است. طبق این تفاهمنامه قرار است ۷ و نیم میلیون دلار آمریکا به اضافه ۱۲ و نیم میلیون دلار تجهیزات به صورت کمک بلاعوض وارد تهران شده و تا سال ۲۰۱۹ آزمایشگاههای ویژه پایش آلودگی هوا در پایتخت احداث شود.
آلودگی هوا چطور رشد اقتصادی را از بین میبرد؟
جمشید پژویان، اقتصاددان و استاد دانشگاه علامه طباطبایی میگوید: «دو دهه است که اقتصاددانان پیشنهاد میکنند برای مطالعه تولید ناخالص ملی و رشد اقتصادی علاوه بر شاخصهایی که در حسابهای ملی محاسبه میشوند، باید هزینههای محیط زیستی را هم اضافه کرد. در اواخر دهه ۹۰ وقتی برای چین این محاسبه انجام شد، رشد اقتصادی دو، سه درصد پایین آمد.»
وضعیت آلودگی هوا یکی از مهمترین مواردی است که نشان میدهد توسعه چینیها، توسعه پایداری نبوده است. شاخصی که این جریان را به خوبی نشان میدهد شاخص «تولید ناخالص داخلی سبز» است که در مورد چین روی صفر درصد قرار گرفته است.
بر اساس گزارشی از اکونومیست، در سال ۲۰۱۵ رشد اقتصادی چین کاهش یافت اما اثر آن در استان «هبی»، قطب صنعت فولاد چین بر اثر آلودگی بسیار شدید هوا بیشتر از سطح متوسط کشوری بوده است. از سال ۲۰۱۳، ۱۸ هزار کارخانه آلودهکننده در چین بسته شدهاند.
در سال ۲۰۱۳، اقتصاد چین سالانه رشد ۷.۷ درصدی را تجربه میکرد و در سال ۲۰۱۴ به ۷.۴ کاهش یافت اما کاهش رشد اقتصادی هبی، بسیار بیشتر از این حد بوده و از ۸.۲ درصد به ۶.۵ درصد سقوط کرده است.
وضعیت رشد در بخش صنعت هبی از این هم بدتر بوده و از ۱۰درصد در سال ۲۰۱۳ به ۵.۱ درصد در سال ۲۰۱۴ رسیده، در حالی که رشد صنعتی کل کشور از ۹.۷ درصد به ۸.۳ درصد افت پیدا کرده است. اقتصاد هبی، متحمل زیان شدیدی شده و یکی از مهمترین علتهای آن، آلودگی شدید هوا بوده است.»