عصرایران - یکی از نقص های جامعه ما، بلد نبودن گفتگو است. ما بلد نیستیم گفتگو کنیم و این یک واقعیت است. گفتگو یعنی در کنار حرف زدن، سخنان طرف دیگر را واقعا بشنویم و گوش کنیم. گوش کنیم برای اینکه درک کنیم و واقعیت های جدیدی را دریافت کنیم. خیلی از ما اما می شنویم تا در ذهن خود جوابی دندان شکن تهیه و ارائه کنیم.
بیاییم با فرزندان خود از کوچک تا بزرگ، با همسر، با برادر و خواهر و با دوستان خود، گفتگوی واقعی را تجربه کنیم.
ما نیازمند گفتگو هستیم و باید آن را بیاموزیم.