عصر ایران - در حالی که تنش دو کره شمالی و جنوبی در شبه جزیره کره در ماههای گذشته به بالاترین سطح خود رسیده بود، برگزاری المپیک زمستانی "پیونگ چانگ" در همسایه جنوبی و حضور ورزشکاران همسایه شمالی در بالاترین سطح در این رویداد ورزشی همچون آب سردی به روی آتش تنش بین دو کره ریخته شد که حتی شگفتی بسیاری از ناظران را به دنبال داشته است.
در روزهای گذشته به جای نمایش رزمایشهای نظامی و موشکپرانی، تصاویر لبخندهای کم سابقه از ورزشکاران، مقامات سیاسی و هنرمندان دو کشور به جهان مخابره میشود، تصاویری که نگرانیها را از احتمال وقوع یک جنگ ویرانگر در شبه جزیره کره کمتر میکند و امید به آیندهای روشن و متفاوت را تقویت میکند.
حضور "کیم جو یونگ " خواهر رهبر کره شمالی در صدر کاروان اعزامی کره شمالی به المپیک زمستانی "پیونگچانگ" و دیدارهای او با عالیترین مقامات سئول در روزهای گذشته، اقدام بیسابقهای است که در تاریخ روابط پرتنش دو کره در بیش از 6 دهه گذشته، سابقه نداشته است.
در آخرین مورد از این اتفاقات خواهر رهبر کره شمالی در کنار " مونجائهاین" رییس جمهور کره جنوبی به تماشای اجرای کنسرت یک گروه موسیقی کره شمالی در شهر سئول نشست.
دعوت خواهر رهبر کره شمالی از "مونجائهاین" برای سفر به پیونگ یانگ و دیدار با رهبر کره شمالی در حاشیه ملاقاتهای این مقام متنفذ کره شمالی از همسایه جنوبی تبدیل به سرتیتر اخبار رسانههای جهان در دو روز گذشته شده است.
دعوتی که در صورت اجابت و روی دادن ملاقات تاریخی " اون و این" – اشاره به نام های رهبران دو کشور- از سوی رییس جمهور کره جنوبی میتواند در تاریخ نزدیک به 7 دهه ای از خصومت و دشمنی بین دو کره تبدیل به یک نقطه عطف شده و نه تنها دو کشور را از لبه پرتگاه خطرناک یک جنگ احتمالا هسته ای دور کند، بلکه چشماندازی از صلح و وحدت دو کره را تقویت کند.
این جو غیرمنتظره در روابط دو کره در حالی است که برخی ناظران هنوز ترجیح می دهند درباره مانورهای دیپلماتیک اخیر کره شمالی با احتیاط موضعگیری کنند و حتی برخی کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا با نگرانی تحولات چند روز گذشته را دنبال کرده و معتقدند این رفتارهای به ظاهر آشتیجویانه مقامات پیونگیانگ با هدف کاهش فشارهای بینالمللی و تبلیغات سیاسی برنامهریزی شده است و تغییری محسوس در رویکرد حکومت کره شمالی روی نداده است.
با این حال رویدادهای چند روز گذشته در تاریخ روابط سیاسی دو کره در نزدیک به 7 دهه گذشته بی سابقه است. ورزشکاران دو کره با پرچم مشترک در این المپیک زمستانی حاضر شده و حتی تیم مشترک هاکی روی یخ تشکیل داده اند و برخی ورزشکاران کره جنوبی با گرفتن تصاویر "سلفی" با همتایان شمالیشان این تصاویر را در صفحات مجازی خود به نمایش گذاشتهاند و از همه مهم تر برای نخستین بار یکی از عالی ترین مقامات کره شمالی - خواهر رهبر کره شمالی- به همسایه جنوبی سفر کرده و در این سفر از عالی ترین مقام کره جنوبی دعوت کرده که به همسایه شمالی سفر کند.
دیپلماسی ورزشی شکل گرفته بین دو کره می تواند در صورت تداوم نه تنها سایه جنگ را از سر شبه جزیره دور کند، بلکه منجر به آغاز روندی شود که نهایت آن با ایده رویایی "وحدت دو کره" بدون جنگ و خونریزی ختم به خیر شود.
در تاریخ روابط بینالملل دیپلماسی ورزشی مسبوق به سابقه است و نتایج خوبی نیز به همراه داشته است که یکی از مشهورترین آنها که بی ارتباط با بحران شبه جزیره کره نیز نیست، دیپلماسی پینگ پونگ بین ایالات متحده و جمهوری خلق چین بود که در اوایل دهه هفتاد میلادی – قرن گذشته – بود که با دعوت " مائو تسه تونگ" – رهبر انقلاب چین - از تیم پینگ پونگ ایالات متحده آمریکا به چین، منجر به احیای روابط سیاسی و دیپلماتیک دو کشور و شکلگیری یک رابطه بسیار عمیق اقتصادی بین آمریکا و چین شد که نتایج آن هنوز هم ادامه داشته است.
همین چند هفته پیش اخبار و تحلیلها از احتمال وقوع یک جنگ ویرانگر هسته ای در شبه جزیره کره حکایت داشت، اما امروز به مدد ورزش – المپیک زمستانی- آن فضا – دستکم برای مدتی کوتاه- رخت بربسته و "امیدواری" جای "ترس و نگرانی" نشسته است؛ پیوند خوردن "سیاست و ورزش" همیشه هم بد نیست به ویژه آنکه ورزش بهانه و وسیلهای برای نزدیکی و دوستی شود؛ در حالت عکس، پیوند این دو مقوله مضموم است؛ اگر ورزش وسیلهای برای عقدهجویی و کینهورزی و تسویهحساب سیاسی شود از نگاه غالب ناظران امری مذموم است اما در صورتی که ورزش تبدیل به وسیلهای برای دوستی و نزدیکی سیاسی شود نه تنها نکوهیده نیست بلکه اتفاقی مبارک محسوب میشود.