عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- نورث امریکن راکول OV-10 برونکو، نوعی هواپیمای تهاجمی سبک و توربوپراپ دوقلو است که بیشتر در عملیات های شناسایی مورد استفاده قرار می گیرد و برای نخستین بار در کمپانی راکول اینترنشنال آمریکا ساخته شد. این هواپیما در دهه 1960 با هدف پشتیبانی از نیروهای زمینی دخیل در جنگ و همچنین کنترل درگیری های هوایی توسعه یافت. OV-10 برونکو قادر است تا 3 تن محموله خارجی، مهمات و همینطور نیروهای چترباز را جا به جا کند. هواپیمای نام برده می تواند به مدت 3 ساعت و یا بیشتر عملیات پرواز و شناسایی را با موفقت انجام دهد.

طراحی و توسعه

همانطور که اشاره شد، پروژه OV-10 برونکو در اوایل دهه 1960 کلید خورد. در آن زمان ارتش آمریکا همچنان از بالگردهای نظامی مسلح استفاده می کرد، در حالی که نیروی هوایی این کشور تمایلی به پشتیبانی کوتاه برد هوایی نداشت. بدین ترتیب برنامه ریزی ها در راستای توسعه هواپیمایی تهاجمی نظیر OV-10 برونکو تمرکز یافت. از نظر سرعت، این هواپیما به نحوی طراحی شد که در حد فاصل سطوح پایین و متوسط مافوق صوت قرار بگیرد. در عوض مانور بیشتری بر مدت زمان گشت زنی هواپیما داده شد، به صورتی که برونکو در مقایسه با یک جت خالص قادر است مدت زمان بیشتری در آسمان باقی بماند. تسلیحات باید روی خط مرکزی نصب شوند تا امکان هدف گیری بهینه و موثر فراهم شود. جالب است بدانید که طراحان این هواپیما علاقه بیشتری به استفاده از تفنگ های بدون لگد به عنوان تسلیحات اصلی OV-10 برونکو داشته اند. این تفنگ ها نه تنها هدف گیری دقیقی دارند، بلکه دو مزیت مهم دیگر نیز خواهند داشت. نخست لگد کمتری که در مقایسه با توپ ها (نوعی جنگ افزار) دارند و دوم وزن پایین تر هر دور مهمات نسبت به راکت ها.

این هواپیما می تواند به راحتی از هر نوع جاده ای برای آغاز عملیات حرفه ای خود استفاده کند. بدین ترتیب حضور بدون دردسر در مناطق جنگلی نیز دور از انتظار نخواهد بود. برای تحقق این قابلیت، می بایست پهنای بال به 20 فوت محدود شود. از طرفی جالب است بدانید که امکان ارائه یک طرح کاملا متفاوت از این هواپیما نیز وجود دارد. در واقع می توان آن را به گونه ای طرح ریزی کرد که اجزای مختلف قابل جداسازی باشند. تمام اجزا در جعبه ای بزرگ قرار گرفته و به وسیله یک کامیون 6×6 حمل می شوند. در این جعبه امکانات مورد نیاز برای سرهم کردن مجدد آن در محل مورد نظر تعبیه خواهد شد.

در ابتدای مطلب نیز عنوان شد که OV-10 برونکو نوعی هواپیمای تهاجمی سبک وزن مخصوص شناسایی است. البته باید به ویژگی های مذکور، خصوصیت "مسلح" را هم اضافه کنید. هواپیمای مسلح سبک وزن مخصوص شرکت در عملیات های شناسایی، به اختصار LARA نیز گفته می شود. این نام توسط نیروی دریایی آمریکا، نیروی هوایی و ارتش این کشور در اواخر سال 1963 مورد تصویب قرار گرفت.

وظایف تعریف شده برای هواپیمای نام برده شامل کنترل هوایی، نظارت، اسکورت بالگردهای نظامی و یا دولتی، مشارکت در ماموریت های شناسایی مسلحانه، حمل و نقل هوایی وسایل نقلیه سبک و همچنین حمله زمینی محدود خواهند بود. مشاهدات هوایی تاکتیکی، مشارکت در عملیات های پشتیبانی هوایی تاکتیکی و عکاسی هوایی در سطوح پایین از جمله موارد دیگر هستند. مزیت مهم بعدی این هواپیمای تهاجمی، امکان فرود در سایت هایی است که هیچ گونه آماده سازی تخصصی در مورد آنها انجام نشده است. روند تعمیر و نگه داری از هواپیما با استفاده از ابزارهای متداول و ساده امکان پذیر خواهد بود. همچنین در صورت لزوم، موتورها به کمک سوخت خودرو (با اکتان بالا) با کاهش جزئی در قدرت مجموعه قادر به کار هستند. OV-10 برونکو با بهره برداری از تانک های سوخت خارجی می تواند به مدت پنج ساعت و نیم به پرواز خود ادامه دهد. کابین خدمه نیز میدان دید مناسبی را در اختیار خلبان و همینطور کمک خلبان قرار می دهد.

تجربه های عملیاتی در مورد OV-10 برونکو، نشانگر نقطه ضعف هایی واضح در بخش طراحی و عملکرد هستند. به عنوان مثال از نظر قدرت، رتبه قابل قبولی را به ثبت نرسانده است. اگرچه در مشخصات OV-10 ذکر شده است که این هواپیما می تواند تا ارتفاع 26،000 فوتی بالا رود، در ویتنام این عدد به 18،000 فوت (5،500 متر) افت کرد.

OV-10 برونکو تاکنون به نیروی هوایی آمریکا، سپاه تفنگداران دریایی و نیروی دریایی این کشور، علاوه بر شماری از کشورهای دیگر خدمت رسانی کرده است. در مجموع 81 فروند از این هواپیما طی جنگ ویتنام از بین رفته و یا ناپدید شده است؛ 64 فروند در مورد نیروی هوایی، 7 فروند در مورد نیروی دریایی و 10 فروند در مورد سپاه تفنگداران دریایی.