مسئول مرکز ساماندهی کودکان خیابانی مازندران گفت: کودک آزاری آسیب های جدی روحی و روانی برای کودک دارد.
طالب علی پورشریعه، مسئول مرکز ساماندهی کودکان خیابانی مازندران در گفت و گو با ایسنا با بیان این که بیماریی وجود دارد که ابتلا به آن در کودکی منجر به افسردگی، اختلال شخصیت، ناتوانی در یادگیری، پرخاشگری، احساس گناه، کاهش اعتماد به نفس می شود، اظهار کرد: این بیماری وحشتناک و شایع، کودک آزاری نام دارد.
وی با اشاره به این که هر گونه رفتار یا کوتاهی در انجام عملی که سلامت جسمی، روانی و رشد کودک را به مخاطره اندازد کودک آزاری نامیده می شود یادآور شد: این آزارها میتواند صدمه ای جدی به کودکان وارد کرده یا حتی باعث مرگ ان ها شود.
مسئول مرکز ساماندهی کودکان خیابانی مازندران با بیان این که آزار کودکان می تواند جسمی، عاطفی، لفظی و یا جنسی باشد تصریح کرد: حتی نادیده انگاشتن و توجه نکردن به کودکان نیز میتواند به نوعی در رده این اختلال قرار گیرد.
این محقق در حوزه کودک آزاری گفت: کودک آزاری بحث گسترده و پیچیده ای است که در سالهای اخیر بیشتر مورد توجه خانواده ها قرار گرفته و طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، هرگونه آسیب یا تهدید بر علیه جسم و روان یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک که به دست والدین یا افرادی مسئول وی هستند انجام شود کودک آزاری نامیده میشود.
پورشریعه ضمن اشاره به این امر که در اصطلاح متخصصین هرگونه آسیب جسمی، روانی، سوءاستفاده جنسی یا بهره کشی و عدم رسیدگی به نیازهای انسانی افراد زیر 18 سال توسط افراد دیگر کودک آزاری تلقی می گردد، یادآور شد: کودک آزاری به چند گروه جسمی، عاطفی و جنسی تقسم میشود.
وی افزود:در کودک آزاری جسمی اتفاقاتی مانند شلاق زدن، هل دادن، لگد زدن، پرت کردن، جراحت جسمی به کودک وارد کردن، حمله فیزیکی، بریدگی، کبودی و شکستگی استخوان برای کودک قبل از سن 18 سال توسط افراد بزرگسال ایجاد می شود.
مسئول مرکز ساماندهی کودکان خیابانی مازندران بیان کرد: کودک آزاری عاطفی نیز شامل بی توجهی به نیازهای عاطفی کودک، طردکردن کودک، اعمال خشونت خانوادگی در حضور کودک، تشویق نکردن کودک، خوردن الکل توسط والدین در حضور کودک و استفاده از مواد در حضور کودک که کودک را از نظر عاطفی مورد آسیب قرار می دهد، است. مسامحه عاطفی بیتوجهی و غفلت نسبت به کودک، فراهم نکردن بهداشت، مسکن، مراقبت طبی مناسب و تحصیل نیز میتواند همان کودک آزاری تعریف میشود.
وی گفت: هرگونه آزار جنسی، تحمیل جنسی بر علیه کودک فاقد تحول شناختی، هیجانی و جسمی، لمس، بوسیدن، وادار کردن کودک به دیدن روابط دو فرد بزرگسال، اجبار به برهنه شدن، عکس گرفتن از بدن کودک و نشان دادن عکس از افراد برهنه به کودک را می توان از انواع کودک آزاری جنسی نام برد.
پور شریعه با اشاره به این که کودک آزاری آسیب های جدی روحی و روانی برای کودک دارد، افزود: دوران کودکی مهم ترین مرحله رشد و تکامل جسمی و روانی کودک است و آسیب در این دوران پیامدهای طولانی مدت در آینده را در پی خواهدداشت.
مسئول مرکز ساماندهی کودکان خیابانی مازندران با بیان اینکه کودک آزاری جنسی طیف وسیعی را در بر میگیرد، تصریح کرد: در این دوران آسیب ها و آزارهای جنسی به کودکان چون کمتر قابل شناسایی بوده و کودکان معمولا قادر به بیان آسیب نیستند میتوان گفت پیامدهای غیرقابل جبران درحال و آینده برای کودک اتفاق می افتد.