عصرایران؛ احسان محمدی- شکست دادن استقلالِ شفر، با و بدون ستاره هایش کار آسانی نیست. آنقدر سخت است که هر مربی بعد از پیروزی می تواند سرش را بالا بگیرد و فریاد بزند. مهدی تارتار در ورزشگاه تختی جم توانست این کار را انجام دهد. پارس جنوبی 1-0 استقلال.

شهر ورونا در ایتالیا همیشه با تیمی به همین نام شناخته می شد. تیمی که یک بار قهرمان سری A و سه بار قهرمان سری B و سه بار هم قهرمان حذفی شده بود. هواداران این تیم همواره با تحقیر به تیم دوم شهر یعنی «کیه وو» نگاه می کردند و کار به جایی رسید که در دهه های 30 و 40 قرن بیستم به طعنه می گفتند: «هرگاه الاغ ها بتوانند پرواز كنند، كيه وو هم قادر خواهد بود در سرى A حضور يابد!».

طرفداران کیه وو این طعنه تلخ را تحمل می کردند تا اینکه فصل رویایی و تاریخی 2000-2001 از راه رسید و آنها به عنوان سومین تیم راهی سری A شدند. الاغ ها پرواز نكردند اما كيه وو در سطح اول ايتاليا حاضر شد و در آن فصل با ارائه بازی های درخشان و ماجراجویانه توانست در پایان فصل رتبه پنجم سری A را از آن خودش کند تا هواداران کیه وو با افتخار شعار الاغ های پرنده (The Flying DonkeyS) )را سر دادند و لقب «الاغ های پرنده» روی آنها ماند.

حالا زنبورهای زرد تارتار دو سال است که در فوتبال ایران همان کاری را می کنند که کیه وو کرد. آنها فصل قبل مدعی قهرمانی شدند و در نهایت روی سکوی پنجم ایستادند و مهدی تارتار و ستاره های جوان و کمترشناخته شده اش مورد تحسین همه قرار گرفتند.

در حالیکه به نظر می رسد آن موفقیت محصول یک درخشش شهاب وار باشد اما پارس جنوبی امسال هم تیمی پراشتها نشان داد و در خانه استقلال را شکست داد. گرچه تک گل این بازی مرهون اشتباه آرمین سهرابیان مدافع جوان آبی ها بود و غیبت فرشید باقری هم مزید علت شد اما پارس جنوبی جم هنوز یک استخوان گلوگیر است.

سپیدرود رشت در روزی که سکوهای خالی ورزشگاه خانگی اش بدجور توی ذوق می زد 2-0 به پدیده باخت تا نشان دهد اختلافات درونی می تواند مثل یک باران سیل آسا، باتلاقی بسازد که در نهایت پسران سرخ پوش رشت را در کام خود بکشد. در آن سوی میدان هم یحیی گل محمدی به روند رو به پیشرفتش ادامه داد و در حالیکه گزارشگر بازی در مورد اضافه وزن یونس شاکری قصه می گفت درست همان ثانیه او با ضربه سری دقیق گل تمام کننده بازی را به ثمر رساند!

نمایش دو مربی قدیمی مجید جلالی – فیروز کریمی که هر دو را با تیم روان شاد! پاس به خاطر می آوریم کم رمق بود. ماشین سازی تبریز و پیکان در ورزشگاه قدس دست به تقسیم امتیازات زدند. یک- یک. این یحیی آل کثیر مهاجم پیکان اگر تحت مراقبت و مدیریت قرار گیرد یک استعداد ناب است. هدرش ندهیم.

در اهواز گرچه سیروس پورموسوی بعد از پیروزی 2-1 مقابل نساجی چهارگوشه چمن را بوسید و در واکنش به فحاشی برخی هواداران فولاد خداحافظی معترضانه ای داشت اما درخشش حسن بیت سعید در این پیروزی کلیدی مثل هفته نخست چشم نواز بود. او هم پنالتی گرفت و هم گل منجر به برتری را زد تا بتوان او را موثرترین بازیکن لیگ به حساب آورد. اما چرا وقتی به استقلال پیوست این همه کم فروغ بود؟ حسن بیت سعید نمونه ای از مهاجمان تمام کننده ای است که از آنها در فوتبال ایران کم داریم.

بیشتر بخوانید:

از خون سرخ تا آسمان یک دست آبی/هفتۀ سوم لیگ برتر

«همون همیشگی» برای پرسپولیس!

پرسپولیس جان بُردن نداشت

این استقلال یاد منصوریان را زنده کرد

فوتبال صفر-صفر نکبت است

ستاره سومی که در آزادی خاموش شد

تماشاخانه