۲۰ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۰ آبان ۱۴۰۳ - ۰۹:۳۴
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۶۴۳۶۷۹
تاریخ انتشار: ۱۳:۲۳ - ۱۷-۰۹-۱۳۹۷
کد ۶۴۳۶۷۹
انتشار: ۱۳:۲۳ - ۱۷-۰۹-۱۳۹۷

نماینده تهران: سرخوردگی و ناامیدی در دانشگاه‌ها مشهود است

الان برخی می‌خواهند وجه ضداستکباری را پررنگ و وجه ضداستبدادی را تحت‌الشعاع قرار دهند در حالی که جنبش دانشجویی هم برای آزادی مبارزه می‌کند و هم نیاز دانشگاه بیش از هرچیز فضای آزاد است.

دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها گفت: برخی می‌خواهند وجه ضداستکباری روز دانشجو را پررنگ و وجه ضد استبدادی را تحت الشعاع قرار دهند در حالی که جنبش دانشجویی هم برای آزادی مبارزه می کند و هم نیاز دانشگاه بیش از هرچیز فضای آزاد است. دانشگاه فضای تفکر است و تفکر هم نیازمند فضای آزاد دانشگاه است که در غیر اینصورت نمی تواند بالنده شود.

محمود صادقی در گفت‌وگو با ایلنا، با اشاره به دغدغه‌های قشر دانشجو در روز ۱۶ آذر گفت: اگر هر جریانی بخواهد با کژفهمی روز دانشجو را به نام خودش مصادره کند؛ در درجه اول آسیب بزرگی به خود جنبش دانشجویی و حرکت تکاملی دانشگاه وارد کرده است. به نظر من شانزده آذر را می‌توان در یک جمله نماد جنبش دانشجویی برای صیانت از حریم دانشگاه در برابر دوگانه استبداد داخلی و استعمار خارجی دانست.

برخی می‌خواهند وجه ضداستکباری را پررنگ و وجه ضداستبدادی را تحت‌الشعاع قرار دهند

وی ادامه داد: اگر ما بخواهیم یکی از این دو را سنگین کرده و دیگری را فراموش کنیم با ذات جنبش دانشجویی و شانزده آذر مغایرت دارد. روز دانشجو در اعتراض به ورود نیکسون بعد از کودتای ٢٨ مرداد ١٣٣٢ و استبداد داخلی رژیم پهلوی شکل گرفت و این حرکت در طول مبارزات دانشجویی چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب جوهره جنبش دانشجویی را تشکیل می‌دهد.

این استاد دانشگاه تربیت مدرس افزود: الان برخی می‌خواهند وجه ضداستکباری را پررنگ و وجه ضداستبدادی را تحت‌الشعاع قرار دهند در حالی که جنبش دانشجویی هم برای آزادی مبارزه می‌کند و هم نیاز دانشگاه بیش از هرچیز فضای آزاد است. دانشگاه فضای تفکر است و تفکر هم نیازمند فضای آزاد دانشگاه است که در غیر اینصورت نمی‌تواند بالنده شود.

نوعی فضای سرخوردگی و ناامیدی در دانشگاه‌ها حاکم شده است

وی گفت: بنابراین باید بتوانیم به شکلی متوازن به هردو وجه توجه کنیم. آنچه که امروز با آن مواجه هستیم و بنده نیز ظرف این یکی دو هفته با توجه به دعوت‌هایی که از سوی تشکل‌های دانشجویی داشتم بیش از پیش با آن مواجه شدم؛ متاسفانه نوعی فضای سرخوردگی، یاس و ناامیدی در دانشگاه‌ها است که این موضوع دلایل مختلفی دارد. نخست آنکه دانشگاه مستثنی از کل جامعه نیست و به همین دلیل هم دانشگاه با مشکلاتی که کل جامعه از نظر اقتصادی و معیشتی با آن درگیر است، درگیر می‌شود. دانشجویان هم چه در سطح جامعه و چه در سطح دانشگاه از بی‌عدالتی رنج می‌برند. همچنین به فشارها بر آزادی‌های سیاسی و نقض حریم دانشگاه و حقوق شهروندی معترض هستند.

صادقی ادامه داد: با کمال تاسف دانشجویان در حوزه آینده شغلی خود نیز با مشکل مواجه هستند و علیرغم اینکه ما دانشگاه را نسبت به قبل انقلاب ده‌ها برابر توسعه دادیم اما آنچه که باعث سرخوردگی دانشجویان و فارغ التحصیلان ما می‌شود این است که آموزش‌های دانشگاهی و خروجی پژوهش‌ها چندان در عمل مورد استفاده و توجه قرار نمی‌گیرد.

بی‌عدالتی و نابرابری در توزیع منابع و امکانات بین طیف‌های دانشجویی وجود دارد

وی افزود: ما همواره آمار می‌دهیم که این تعداد دانشجوی فارغ التحصیل داریم اما چه تعداد از این دانشجوها به کار گرفته می‌شوند و چه مقدار از آن پژوهش‌ها بصورت بومی در بخش‌های مختلف کشور چه در حوزه علوم انسانی از قبیل نظام برنامه‌ریزی، مدیریت، اقتصاد، بانکداری، حقوق و سیاسی جامعه شناسی مورد توجه و مورد استفاده قرار می‌گیرد؟ از طرف دیگر بحث بیکاری جامعه دانشگاهی است که در آمارها یکی از نرخ‌های بالای بیکاری در بین فارغ التحصیلان دانشگاهی گزارش می‌شود. اینها همه عواملی است که منجر به نوعی رکود از یک سو و اعتراض‌های تند از سوی دیگر می‌شود.

دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها همچنین در خصوص مطالبه تشکیل شورای صنفی دانشجویان در برخی دانشگاه نیز گفت: تشکل‌های دانشجویی با طیف‌های مختلف احساس نمی‌کنند که فضای مناسبی برای فعالیت دارند حالا چه تشکل‌های سیاسی و چه تشکل‌های صنفی که متاسفانه در دوره دولت آقای روحانی نیز علیرغم وعده‌هایی که داده شده فشارها کماکان وجود دارد و در برخی دانشگاه‌ها فشارها افزایش نیز پیدا کرده است.

وی ادامه داد: یک نوع بی‌عدالتی و نابرابری در توزیع منابع و امکانات بین طیف‌های دانشجویی وجود دارد. یک طیف با اسامی مختلف همه بودجه و امکانات را به سمت خود جذب کرده و برای یک نوع سیطره و غلبه برای محدود کردن فعالیت طیف‌های دیگر قدرت می‌گیرد. الان چند اتحادیه دانشجویی داریم که با اسامی مختلف از یک طیف سیاسی هستند اما در مقابل برای تشکیل اتحادیه دانشجویی دانشجویانی که گرایش اصلاح‌طلبی دارند، فشار وجود دارد و همچنین شوراهای صنفی در بعضی دانشگاه‌ها با فشارها و محدودیت‌هایی تشکیل شده و در برخی دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه شهید بهشتی که بنده این هفته در آنجا سخنرانی داشتم به رغم پیگیری‌های فراوان اما اجازه تشکیل شورای صنفی به آنها داده نشده است.

جزئیات تلاش فراکسیون امید برای بهبود وضعیت دانشجویان

صادقی در پاسخ به این سوال که چه اقداماتی در این رابطه در کمیسیون آموزش انجام شده است، گفت: کمیسیون آموزش یک ترکیب دوگانه دارد و تقریبا یک بافت اصلاح‌طلبی و اصولگرایی در این کمیسیون شکل گرفته است که برای دوسال علیرغم تلاشی که وجود داشت آقای زاهدی رییس کمیسیون بودند و نزدیک ۱۱ تا ۱۲ نفر نیز طیف وابسته به ایشان هستند. تقریبا به همین تعداد نیز اصلاح‌طلب و چند نفری هم بی‌طرف هستند.

وی افزود: با این وجود ما به عنوان اعضای فراکسیون امید تلاش کردیم نظر اصولگرایان را هم برای مطالبات دانشجویان جلب کرده و بارها و بارها در جلسات مختلف با وزیر علوم و سرپرست وزارت علوم برای طرح مطالبات دانشجویان اعم از صنفی مانند پولی شدن دانشگاه و شورای صنفی و چه برای مطالبات تشکل‌های سیاسی تلاش کردیم.

این عضو فراکسیون آموزش مجلس گفت: ما همچنین کمیته‌ای را بعد از حوادث دی ماه برای پیگیری آزادی دانشجویان بازداشت شده که بعدا با احکام سنگینی مواجه شدند تشکیل دادیم که موفق شدیم در تعاملی که با وزرات علوم داشتیم و تعاملی که وزارت علوم با قوه قضائیه داشت، بسیاری از این احکام را بشکنیم. ما همچین مساله مجوز اتحادیه را در کمیسیون و فراکسیون امید دنبال کردیم که تا حدی نیز موفق شدیم اما هنوز نهایی نشده که باید دنبال کنیم.

مجلس در حوزه آموزش عالی، تبدیل به یک قوه حاشیه‌ای شده است

وی تاکید کرد: البته دانشجویان هم باید بدانند که بافت کمیسیون آموزش بافت یک دستی نیست؛ چراکه هم از جهت ساختاری دو حوزه را پوشش می‌دهد که یکی بخش آموزش و پرورش است که بخش قابل توجهی از اعضای کمیسیون معلم هستند و دغدغه معلمان و فرهنگیان را دارند؛ هم از جهت سیاسی که به نوعی غلبه با ما نیست البته از سال سوم که آقای عارف رییس شدند یک نوع توازن بین دو طیف به وجود آمده است.

صادقی افزود: این مساله را نیز باید بگویم که در حوزه آموزش عالی، مجلس تبدیل به یک قوه حاشیه‌ای شده و نهادی که بیشتر در این زمینه حاکم است و می‌تواند سیاست‌گذاری کند نهاد شورای عالی انقلاب فرهنگی است که البته ما همواره تلاش کرده‌ایم تا با این نهاد نیز تعامل داشته باشیم.

ارسال به دوستان