عصرایران؛ رضا غبیشاوی -به تازگی فیلمی از یک مشتری شرکت سایپا در شبکه های اجتماعی منتشر شد که نشان می دهد این مشتری خانم، در بحث بر سر تحویل خودرو، از سوی یکی از اعضای نمایندگی سایپا در کرمان، کتک خورده است.
فیلم کتک خوردن و سخنان این مشتری، به سرعت در شبکه های اجتماعی دست به دست و منتشر شد و در نهایت به کانال های خبری تلگرامی رسید.
شرکت سایپا هم با انتشار فیلم / ویدئو از لغو مجوز این نمایندگی و برخورد شدید و فوری با عامل این درگیری خبر داد. البته سایپا در واکنش به این واقعه، از برخورد انحرافی و تکذیبی خودداری کرد و ضمن تایید اصل حادثه، از لغو مجوز نمایندگی و مجازات عاملان کتک کاری خبر داد.
دادستانی کرمان و وزارت صمت هم به این موضوع ورود کردند.
شاید از زمانی که این فیلم به کانال های تلگرامی خبری پرمخاطب راه یافت تا زمان واکنش ها، کمتر از یک روز طول کشیده باشد.
در این باره می توان به دو نکته اشاره داشت:
1- این فیلم از طریق شهروند خبرنگاری تولید و از طریق شبکه های اجتماعی دست به دست و منتشر شد و گسترش یافت.
اگر شهروند خبرنگاری و شبکه های اجتماعی با امکانات مادی و معنوی فعلی وجود نداشت به جرات می توان گفت امکان نداشت صدای این مشتری و آنچه بر او گذشت از یک سو و واکنش جدی و سریع شرکت مادر در تهران را شاهد باشیم.
این موضوع از اهمیت روز افزون شبکه های اجتماعی و شهروند خبرنگاری در زمانه کنونی حکایت دارد به ویژه وقتی که رسانه های حرفه ای به دلایل مختلف نمی توانند حرفه ای و با کیفیت عمل کنند.
اشاره به این نکته مهم است که شبکه های اجتماعی و شهروند خبرنگاری هیچ گاه نمی توانند جای "رسانه های حرفه ای" و "خبرنگاران حرفه ای" را بگیرند بلکه رسانه های حرفه ای با استفاده از این دو امکان جدید، می توانند به کیفیت فعالیت رسانه ای خود بیافزایند.
البته باید یادآوری کرد در صورتی که رسانه های حرفه ای به فعالیت حرفه ای خود نپردازند، روز به روز شهروندخبرنگاران و شبکه های اجتماعی، جایگزین رسانه های حرفه ای می شوند و این روند، به شدت خطرناک و آسیب زاست.
زیرا در شبکه های اجتماعی و شهروند خبرنگاران، ممکن است دروازه بانی حرفه ای و استانداردهای رسانه حرفه ای از جمله استقلال، مسوولیت اجتماعی، اخلاق، انصاف و صحت رعایت نشود.
2- تا قبل از این، سازمان ها، شرکت ها و مجموعه های بزرگ و پرقدرت با استفاده از روابط عمومی و ابزارها و روش های مختلف تلاش می کردند مانع از انتشار و بازنشر هر گونه انتقادی شوند و برخی رسانه ها نیز برای حفاظت از منابع درآمدی خود تن به این معامله می دهند اما هم اکنون با وجود شهروند خبرنگاری، شبکه های اجتماعی و تعداد بی نهایت گروه ها و کانال های خبری تلگرامی و ... کنترل انتقادات و جلوگیری از انتشار آنها عملا غیرممکن شده است.
همش یه نمایش بوده