کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا(FCC) اجازه ارسال ماهوارههای اینترنتی در مدار پایین زمین را به شرکت اسپیسایکس داد تا احتمالاً در ماه مه شاهد این پرتاب باشیم.
به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، شرکت فضایی خصوصی اسپیسایکس(SpaceX) یک گام دیگر به اجرای برنامههای خود برای راهاندازی یک شبکه از ماهوارههای اینترنتی نزدیکتر شده است.
کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا(FCC) با برنامه بازبینی شده این شرکت مبنی بر ارسال بیش از ۱۵۰۰ ماهواره "استارلینک"(Starlink) در مدار ۵۵۰ کیلومتری زمین موافقت کرده است.
این حرکت، راه را برای راهاندازی اولین ماهوارههای استارلینک باز خواهد کرد که قطعاً زودتر از ماه مه نخواهد بود. از لحاظ تئوری، مسیر پرواز در مدار پایینتر اجازه میدهد پوشش با ماهوارههای کمتر، کاهش زمان تأخیر و کاهش زبالههای فضایی انجام شود.
شرکتهایی مانند "وان وب"(OneWeb) و کپلر کامیونیکیشن"(Kepler Communications) نسبت به این برنامه اسپیسایکس ابراز نگرانی کرده بودند، چرا که نگران بودند مبادا ماهوارههای استارلینک با ماهوارههای آنها برخورد کند یا در کار آنها اختلال ایجاد کند و به کمیسیون ارتباطات فدرال اعتراض کرده بود اما این کمیسیون اعتقاد نداشت که ماهوارهها باعث ایجاد دخالت قابل توجهی شوند.
سازمانهای تنظیم کننده یا همان رگولاتورها نیز خطر قابل توجهی مبنی بر احتمال برخورد در مدار جدید نیافتند.
برنامه استارلینک اسپیسایکس در آخرین لحظات تصویب شد چرا که با رقبایی مانند "وانوب" و آمازون که قصد ارسال ۳۲۳۶ ماهواره اینترنتی را دارد مواجه است.
اگر اسپیسایکس قصد دارد تا شرایط تصویب FCC را برآورده کند و بیش از نیمی از بیش از ۱۱ هزار ماهواره اینترنتی خود را طی شش سال ارسال کند، باید در اسرع وقت شروع کند.
استارلینک یک پروژه توسعه صورت فلکی ماهوارهای است که توسط اسپیسایکس به منظور توسعه یک اتوبوس ماهوارهای کم هزینه، با کارایی بالا و فرستنده-گیرنده برای پیادهسازی یک اینترنت ماهوارهای جدید است.
بهطور خاص، استارلینک قرار است «سرویس ارتباطی پهنای باند بیسیم» با «دسترسی اینترنت بیسیم پر سرعت» باشد که سرویسهای دیگر نیز به آن افزوده میشود.
اسپیسایکس سال ۲۰۱۷ درخواستهای قانونی برای ارسال بیش از ۱۱ هزار ماهواره تا اواسط سال ۲۰۲۰ را ارائه کرد. اسپیسایکس همچنین قصد دارد تا ماهوارههایی را که از یک اتوبوس ماهوارهای استفاده میکنند برای اهداف نظامی، علمی یا اکتشافی استفاده کنند.
توسعه در سال ۲۰۱۵ آغاز شد و ماهوارههای آزمایش پروازی نمونه اولیه در تاریخ ۲۲ فوریه ۲۰۱۸ ارسال شد. مجموعه دوم ماهوارههای آزمایشی و اولین اعزام بزرگ یک قطعه از صورت فلکی نیز همانطور که اشاره شد احتمالاً در ماه مه سال ۲۰۱۹ راهاندازی خواهد شد. عملیات تجاری اولیه صورت فلکی میتواند در سال ۲۰۲۰ آغاز شود.
تأسیسات ماهوارهای اسپیسایکس در ردموند واشنگتن، تحقیقات، توسعه و عملیات کنترل هواپیما بر روی پروژه اینترنت ماهوارهای را انجام میدهد.
البته ایراداتی نیز بر این طرح وارد است که از مهمترین آنها ایجاد آلودگیهای فضایی و پر کردن فضای پیرامونی سطح کره زمین است که این موضوع مورد تصدیق کمیسیون ارتباطات فدرال نیست. گروهی نیز معتقدند که امواج ماهوارهای که در این صورت استفاده میشود میتواند برای محیط زیست و موجودات زنده مشکلاتی را به وجود آورد.
از سوی دیگر موافقان این طرح هم کاهش هزینههای سرسامآور تعمیر و نگهداری کابلهای زیردریایی اینترنت را مطرح میکنند و همچنین سرعت بسیار بالاتر این سیستم در قیاس با سیستم حاضر میتواند از دلایل مهم تمایل آنها به استفاده از استارلینک باشد.
جدای از مسائل فوق مهمترین مسئله در مورد استارلینک این است که به صورت کامل انحصار را از شبکه اینترنت موجود حذف میکند. در واقع دیگر برای ارتباط از یک نقطه به نقطه دیگر نیاز نیست تا از کابلهای موجود که از مسیرهای ویژه جغرافیایی عبور میکنند استفاده کرد و همین ویژگی میتواند برای کشورهایی که محرومیت بیشتری در خصوص استفاده از اینترنت دارند بسیار مفید باشد. همینطور میتوان اینترنت را به همه نقاط دنیا و بدون محدودیت رساند و در این زمینه هزینههای موجود را نیز بسیار کاهش داد.