کامران تفتی با بیان اینکه اگر شرایطش پیش بیاید کاراکترهایی که در همکاری با سعید نعمتالله بازی کرده را در سینما نیز تکرار میکند، گفت: سعی میکنم در تلویزیون کاراکترهایی را کار کنم که متفاوت از کارهای قبلی باشد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کامران تفتی، بازیگر تلویزیون، سینما و تئاتر است بیشتر مردم او را با مجموعههای تلویزیونی همچون «زیر هشت»، «میکائیل» و «دیوار» که فیلمنامه آنها توسط سعید نعمتالله نگاشته شده، میشناسند، امسال یکی از پرکارترین سالهای کاری خود را سپری میکند. او علاوه بر بازی در دو مجموعه «برادر جان» و «از یادها رفته»، اجرای دو برنامه تلویزیونی «وقتشه» و «دلصدا» را نیز برعهده دارد.
تفتی در مجموعه «برادر جان» ایفاگر نقش حنیف برادر ناتنی حسام منظور (چاوش) بوده و در مجموعه «از یادها رفته» ایفای نقش شخصیت مرموز و رازدار حسین یاری (خسرو مهرگان) را برعهده دارد. با این بازیگر درباره ایفای نقشهای متفاوت و اجرای برنامههای مختلف به گپ و گفتی دوستانه پرداختیم.
وقتی به کارنامه کاری شما نگاه میکنیم، بیشتر عهدهدار ایفای نقش آدمهای عاصی از شرایط و وضعیت دیده میشوید. در قبول پیشنهادهای مختلف بازیگری تا چه اندازه تیپ و شخصیت بودن نقش برایتان حائز اهمیت است و چه کارهایی برای رسیدن به نقشها انجام میدهید؟
اصولا انتخابم و آن چیزی که دوست دارم کاراکتر بوده و از رفتن به سمت تیپ پرهیز میکنم. در واقع اگر هم قرار است تیپی را بازی کنم، تیپ کاراکتر بوده که به نوعی حالم را خوب کرده و دوست دارم که در آن فضا فعالیت کنم.
درباره نحوه رسیدن به نقشهای مختلف نیز باید بگویم، واقعیت این است که اصولا از ما به ازاهای بیرونی برای رسیدن به کاراکتر و بازی کردن نقشها استفاده میکنم. به طور کلی این نقشها یکسری رفتارهای عمومی در جامعه و یکسری رفتارهای شخصی انسانی دارند. رفتارهای شخصی انسانی آنها را بر اساس تجربه و تقریبا ۵۰، ۶۰ کاراکتر خاکستری که تا به حال بازی کردهام، به دست میآورم، ولی رفتارهای عمومی آن چیزی است که در جامعه موجود بوده و ما به ازای بیرونی دارد. با این کار سعی میکنم وقتی تماشاگر کاراکتر مورد نظر را نگاه میکند، واقعی باشد و آن را باور کند.
این موضوع، مسئله مهمی برای من بوده و به همین دلیل هم کاراکتر و تیپ کاراکتر را انتخاب میکنم چراکه درصد واقعیت در این کاراکترها به شدت تعیین کننده است. وقتی شما یک رفتار واقعی برای کاراکتر انتخاب میکنید، آن کاراکتر زنده میشود و مردم با آن ارتباط درستتری میگیرند. در نهایت باید بگویم که رمز آنها واقعیت است و من هم تمام تلاشم را میکنم که واقعی باشند.
باتوجه به سابقه ایفای نقشهای متعدد در تلویزیون همیشه انتظار بوده تا شما را در سینما هم پررنگتر از همیشه ببینیم، ولی انگار هنوز آن اتفاقی که باید، برای شما در سینما ایجاد نشده است. دلیل این موضوع به علاقه شخصی به تلویزیون مرتبط بوده یا مسئله دیگری مطرح است؟
شرایط سینما با تلویزیون متفاوت بوده و برای من هنوز اتفاق نیفتاده است. یعنی تا به حال فیلمنامهای به من پیشنهاد نشده که بتوانم میزان قابل توجهی در آن فعالیت کنم و بگویم که حال این کاراکتر قابلیت این را دارد که در سینما شرایط خوبی برایش فراهم شود. به همین دلیل بین کارنامه کاراکترهایی که در تلویزیون کار کردم با کارنامه کاراکترها در سینما، فاصله است.
خط قصهای و کاراکتری که ما با سعید نعمتالله از زیر هشت، میکائیل، دیوار آغاز کردیم، به نظرم با شخصیت حنیف در سریال برادر جان به تبلورش میرسد و به نوعی میتوان گفت که حنیف «برادر جان» نقطه تکامل این کاراکترهاست. بر همین اساس امیدوارم، اگر شرایطش پیش بیاید این کاراکترها را در سینما هم تکرار کنم، ولی اگر هم این اتفاق نیفتد، سعی میکنم فعلا و حالا حالاها در تلویزیون و دیگر انتخابهایم، کاراکترهایی را کار کنم که مقداری با این جنس از کاراکترهایی که بازی کردم و خدا را شکر مورد قبول مردم افتاده است، فاصله داشته باشند.
شخصیت حنیف در مجموعه برادر جان به طور علنی اعلام میکند که چاوش بد است، ولی من طرف او هستم. یک کاراکتر چه مسیری را طی میکند که انسانیت را کنار گذاشته و به خاطر مناسبات دیگری طرف مقابل حق میایستد؟
حرف وفا و زندگی آدمهاست. حنیف یک مانیفستی دارد که بر اساس آن میگوید، یتیمداری فقط اشکشو پاک کردن نیست، فقط لباس خریدن نیست، باید بهش اعتماد به نفس بدی، بهش جون زندگی بدی. چاوش برای حنیف این کارها را انجام داده است. برای حنیفی که پدرش برای این خانواده سوخته و جزغاله شده و این بچه از بچگی زیر دست و پای این آدم، خواهر بزرگترش و برادری همسن بزرگ شده و با آنها جلو آمده و خودش، زندگی، نفسش و هر آن چیزی که دارد را وامدار این برادر و خانواده او میداند.
به همین دلیل وفا دارد و وفاداریش نسبت به این آدم چه درست و چه غلط، تا اینجایی که قصه را دیدیم، صرف ۱۰۰ درصد وفاداری است. اینکه جلوتر چه اتفاقی میافتد را نمیتوانم بگویم، ولی حنیف کاراکتر فرمانبرداریست که به شدت معتقد بوده برادر تحت هر شرایطی باید پشت برادرش بایستد.
علاوه بر مجموعه برادر جان، در مجموعه از یادها رفته نیز ایفاگر نقشی هستید که تا اینجای کار کمی متفاوت از نقشهای دیگرتان به نظر میآید. چقدر برایتان مهم است که نقشهای متفاوت در ژانرهای مختلف همچون کمدی را ایفا کنید؟
مسلما هر بازیگری دوست دارد بلا استثنا تمام ژانرها را ایفا کند و من هم از این قاعده مستثنا نبوده و دوست دارم که نقشهای متفاوتی را کار کنم. البته خیلی سخت و خیلی با وسواس سمت کمدی میروم. چون جز علاقههایم نیست و خیلی معتقدم که کمدی خیلی باید کمدی باشد که دلم را ببرد و برای انجام آن بروم، ولی بقیه کاراکترها و شرایط متفاوت کاراکترها را دوست دارم تجربه کنم. فرقی هم برایم نمیکند که کدام مدیوم باشد. تمام تلاشم را میکنم که در آن نقشها کار خود را انجام دهم تا مورد قبول مردم قرار گیرد.
چند سال قبل در برنامهای اعلام کردید که هیچوقت مجری نمیشوید، ولی در حال حاضر اجرای دو برنامه وقتشه و دلصدا را برعهده گرفتید. چه فاکتورهایی در برنامهها سبب میشود تا اجرای آنها را بپذیرید؟
همه اینها برای من زیر مجموعه جهان بازیگری است. به همین دلیل قبول کردم خواننده باشم و اجرا کنم. زبان بدن و زبانی که برای اجرا کردن اتخاذ میکنم، خود کامران تفتی که شاید فارغ از کاراکترهایی که در حال خلق و بازی کردن آنها بوده، روی صندلی اجرا نشسته است؛ همه جذابیتهایی است که برایم جهان اجرا را جهان نزدیکتری میکند. به همین دلیل سعی میکنم که در آن صندلی جا شوم.
برایم خیلی اهمیت دارد که بتوانم زیر مجموعههای جهان بازیگری را تجربه کنم. اجرا هم برای من دور از بازیگری نیست، در راستای بازیگری است. خوانندگی، دوبله و رادیو هم در راستای بازیگری است و سعی میکنم که روز به روز تجربهام را بیشتر کنم که بتوانم بازیگر کاملتری شوم.