Luftfaust در نهایت تبدیل به یک سلاح موفق نشد و دلیل اصلی این موضوع نیز به برد موثر محدود آن مربوط می شود. در واقع برد طراحی شده 500 متری در مورد این محصول، هیچ گاه محقق نشد.

عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- Fliegerfaust که تحت عنوان Luftfaust نیز شناخته می شود راهکار ارتش نازی برای مقابله با هواپیماهایی بود که در هنگام حمله با شیرجه و کاهش ارتفاع موجب تلفات سنگین در سربازان هیتلر می شدند. به عنوان چاره ای برای این وضعیت؛ یک پروتوتایپ از موشک انداز غیر هدایت شونده، چند لول، قابل حمل و نقل توسط انسان(دوش پرتاب) و از نوع سطح به هوا ارائه شد.

طراحی و توسعه

Luftfaust برای نخستین بار در سال 1944 توسط HASAG، کمپانی آلمانی تولیدکننده کالاهای فلزی در لایپزیگ (شهری در ایالت فدرال زاکسن) تولید شد. گفتنی است سلاح مذکور دو مدل مختلف داشت. یکی از این نسخه ها که Fliegerfaust A نامیده می شد، مجهز به چهار لوله با کالیبر 20 میلی متر بود. هر کدام از این لوله ها نیز قادر به شلیک پرتابه های 20 میلی متری با وزن کلی 90 گرم (محتوی 19 گرم مواد انفجاری)، در قالب راکت های کوچک بودند. در نسخه دوم یعنی Fliegerfaust Bهم طول لوله ها و هم تعداد آنها افزایش یافت. این مدل در مجموع به 9 لوله مجهز شده بود. سلاح مذکور طولی برابر 150 سانتی متر و وزنی معادل 6.5 کیلوگرم داشت. به گفته برخی منابع، روند شلیک از هر لوله به صورت تکی و با فاصله زمانی 2 ثانیه بوده است. با این حال به نظر می رسد که در ابتدا عملیات آتش از 4 لوله اولیه صورت گرفته و پس از 0.1 ثانیه، 5 لوله دیگر شلیک را انجام می دادند. علاوه بر مدل های فوق، یک پروتوتایپ 6 لول 30 میلی متری نیز ساخته شد.

به منظور ثبات راکتها در زمانی که مسیر به سمت هدف را طی می کردند؛ هر راکت دارای 4 پره بود که پس از شلیک باز شده و باعث چرخش دورانی راکت ها می شد.

Luftfaust در نهایت تبدیل به یک سلاح موفق نشد و دلیل اصلی این موضوع نیز به برد موثر محدود آن مربوط می شود. در واقع برد طراحی شده 500 متری در مورد این محصول، هیچ گاه محقق نشد. از طرفی دیگر با وجود کارایی نه چندان مناسب، در سال 1945 سفارش گسترده ای برای ساخت Fliegerfaust به ثبت رسید. 10000 موشک انداز و 4 میلیون راکت در وضعیت درخواست تولید قرار گرفتند اما از این میان تنها 80 سلاح در تست های جنگی بررسی شدند.