فرودگاه بینالمللی سانفرانسیسکو (آمریکا) طبق قانونی که از روز گذشته (سهشنبه) اجرایی شد، فروش و بطریهای پلاستیکی یک بار مصرف را ممنوع اعلام کرد.
به گزارش ایسنا، از این پس افرادی که بخواهند در این فرودگاه آب بنوشند باید از آبخوریهایی که در سرتاسر این فرودگاه نصب شده استفاده کرده، بطریهای قابل استفاده مجدد با خود به همراه آورده یا بطریهای شیشهای و آلومینیومی چند بار مصرف و مورد تایید فرودگاه را خریداری کنند.
این فرودگاه به عنوان بخشی از تلاش خود در راستای برنامه تبدیل شدن به اولین فرودگاه جهان با میزان "صفرِ زباله" تا سال ۲۰۲۱ میلادی، بطریهای پلاستیکی آب را به لیست کالاهای ممنوعهاش اضافه کرده است.
طبق اعلام اتحادیه غیرانتفاعی "زباله صفر" این بدان معناست که با بازیافت و کمپوست، حداقل ۹۰ درصد از زبالهها روانه سایتهای دفن و سوزاندن زباله نمیشوند.
استفاده از بطریهای پلاستیکی برای آب تصفیهشده، آب گازدار یا کربنیزه شده، آب معدنی و آب غنی شده با الکترولیت همه به طور رسمی در این فرودگاه ممنوع شده است.
این بدان معناست که فروشندگان فرودگاه، از جمله ماشینهای فروش خودکار دیگر مجاز به فروش آب در بطریهای پلاستیکی، ظروف بستهبندی شده، قوطی یا هر گونه ظرف یک بار مصرف یا با ظرفیت کمتر از یک لیتری یا کمتر نیستند.
طبق اعلام این فرودگاه، فروشندگان تنها قادر به فروش یا ارائه محصولات قابل استفاده مجدد و قابل بازیافت آلومینیومی و شیشهای و محصولات مورد تایید و قابل کمپوست هستند.
مسافران همچنین میتوانند بطریهای خالی را با خود به همراه داشته باشند تا از حدود ۱۰۰ آبخوری رایگانی که در سراسر فرودگاه نصب شده، آنها را پر کرده و از آنها برای چندین بار استفاده کنند.
برخی منتقدان درباره میزان اثرگذاری این قانون تردید دارند، چرا که برای مثال این قانون در مورد بطریهای نوشیدنیهای طعمدار، مانند نوشابه، چای یخ زده، قهوه و آبمیوهها صدق نمیکند.
البته این فرودگاه در حال کاهش گام به گام زبالههای خود است به طوری که در اوایل سال جاری میلادی (۲۰۱۹) نیز فروش و استفاده از وسایل و ظروف یک بار مصرف مواد غذایی را ممنوع کرد.
فرودگاه سانفرانسیسکو روزانه حدود ۱۲۷ هزار تُن زباله تولید میکند که در این میان حدود ۱۰ هزار بطری آب به طور روزانه به فروش میرسد که در سال به میزان چهار میلیون بطری برآورد میشود.
در نظر داشته باشید که طبق برآوردهای دانشمندان یک بطری پلاستیکی تنها به ۴۵۰ تا ۱۰۰۰ سال زمان برای زیست تخریب شدن نیاز دارد. همان طور که زمین برای تجزیه این مواد پلاستیکی با مشکل مواجه است، بدن انسان نیز با این معضل روبهرو است.
همه روزه ما ذرات پلاستیکی ریز و اغلب میکروسکوپی، "میکروپلاستیک"ها را با غذای خود، نوشیدنیها و هوای تنفسی خود مصرف میکنیم. یک مطالعه نشان میدهد برای مثال آمریکاییها سالیانه بین ۷۴ هزار تا ۱۲۱ هزار ذره میکروپلاستیکی را از طریق خوردن، آشامیدن و تنفس وارد بدن خود میکنند.
بنا بر گزارش سیانان، هنوز تأثیر کلی مصرف پلاستیک بر سلامت انسانها مشخص نشده است.
اما مطالعات نشان میدهد که برخی از این ذرات به اندازه کافی برای ورود به بافتها ریز هستند تا باعث ایجاد واکنش ایمنی شوند یا مواد سمی و آلایندههای جذب شده از محیط از جمله فلزات سنگین را در بدن آزاد کنند.