احتباس مایع در بدن انسان شرایطی شایع در دنیای امروز است. این شرایط متابولیکی به واسطه تجمع غیر طبیعی مایعات در بافت های زیر پوست یا در بخش هایی درون بدن انسان تعریف می شود.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "استپ تو هلث"، احتباس مایع بیشتر در بخش هایی پایینی بدن، مانند پاها رخ می دهد، اما می تواند دست ها، صورت و شکم را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
در شرایطی که به عنوان یک بیماری طبقه بندی نشده است، احتباس مایع بیشتر یک زنگ هشدار برای بیماری های جدیتر دیگر در نظر گرفته می شود. این شرایط می تواند به واسطه مشکلات در گردش خون، انسداد در سیستم لنفاوی و بی تعادلی های هورمونی رخ دهد.
اگرچه گاهی اوقات نادیده گرفته می شود، احتباس مایع به واسطه عدم کنترلی که در فرآیندهای التهابی رخ می دهد، تقریبا همواره موجب یک سری واکنش ها در بدن می شود.
به همین دلیل، و برای پیشگیری از عوارض، آشنایی با چگونگی شکل گیری و عاداتی که می توانند به کنترل احتباس مایع کمک کنند، اهمیت دارد.
موارد خفیف احتباس مایع ممکن است مورد توجه قرار نگرفته یا با اندکی افزایش وزن اشتباه گرفته شوند.
با این وجود، زمانی که احتباس مایع شرایط جدیتری به خود می گیرد موجب برخی علائم مشهود می شود که حتی می تواند توانایی فرد در انجام وظایف روزانه را نیز کاهش دهد.
تورم مشهود در اندام های انتهایی در نیم تنه بالایی و پایینی بدن، مانند دست ها و پاها، می تواند برای تشخیص مشکل احتباس مایع کفایت کند.
در این شرایط، اندام های انتهایی بزرگتر از اندازه عادی به نظر می رسند و به دلیل فشاری که آب اضافه بر دریچه های قلب وارد می کند، فرد می تواند با مشکلاتی در گردش خون خود مواجه شود.
از دیگر بخش های که می توانند التهاب و تورم را تجربه کنند می توان به شکم، سینه و صورت اشاره کرد.
احساس شدید تنبلی در بدن به واسطه احتباس مایع علامتی شایع است. این شرایط به ویژه زمانی که فرد فعالیت بدنی انجام می دهد، خود را نشان می دهد.
انباشت غیر عادی مایعات بر وزن بدن می افزاید که می تواند بر سلامت عضلانی، لنفاوی و گردش خون تاثیرگذار باشد.
عوامل بسیاری بر ظاهر سلولیت در عضلات سرینی و پاها تاثیرگذار هستند. با این وجود، زمانی که به واسطه احتباس مایع شکل گرفته باشد، سلولیت می تواند مشهودتر و درمان آن دشوارتر باشد.
اگرچه روش های درمان بسیاری به بهبود سلولیت کمک می کنند، رسیدگی به انباشت مایع برای مشاهده بهبود در این شرایط اهمیت دارد.
به دلیل پیامدهایی که بر دستگاه گردش خون دارد، احتباس مایع می تواند موجب خستگی بدنی و ناراحتی عمومی شود. زمانی که اکسیژن و مواد مغذی به درستی و به میزان کافی در اختیار سلول های بدن قرار نمی گیرند، این شرایط می تواند بر عملکرد بدنی و روانی فرد تاثیرگذار باشد.
از آنجایی که کلیه ها نمی توانند مایعات موجود در بدن را به خوبی پردازش کنند، دفع ادرار کمتر صورت می گیرد و این خطر ابتلا به عفونت در دستگاه ادراری را افزایش می دهد.
عادات و درمانی های بسیاری وجود دارند که می توانند به پیشگیری و درمان احتباس مایع کمک کنند. اگرچه عوامل بسیاری بر ظاهر آن تاثیرگذار هستند، بهبود سبک زندگی می تواند به طور قابل توجهی خطر را به حداقل برساند.
مصرف بیش از حد نمک موجب بروز بی تعادلی ها در بدن می شود که می تواند انباشت مایع در بافت ها را به همراه داشته باشد.
به همین دلیل، محدود کردن مصرف نمک، نه تنها نمک آشپزخانه بلکه کاهش مصرف غذاهای زیر اهمیت دارد:
- سوسیس
- غذاهای کنسروی
- پنیر
- غذاهای بسته بندی شده
- نوشیدنی های گازدار
مصرف ناکافی آب و نوشیدنی های سالم دیگر یکی از دلایل اصلی احتباس مایع در بدن است. نوشیدن آب گردش خون را تنظیم می کند و عملکرد کلیه ها را با حذف مواد زائد از بدن بهینهسازی می کند.
انواع مختلفی از غذاهای ادرارآور وجود دارند که می توانند به فرآیند دفع مایعات اضافه از بدن کمک کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آناناس
- کنگر فرنگی
- چغندر
- مارچوبه
- هندوانه
- ملون
- گیاه دم اسبی
- زنجبیل
لباس های بسیار تنگ می توانند در گردش خون انسان اختلال ایجاد کرده و در ظهور تورم، سیاهرگ های واریسی و مشکلات دیگر نقش داشته باشند.
کم تحرکی یا باقی ماندن در یک وضعیت برای مدت طولانی می تواند به بی تعادلی های هورمونی در بدن منجر شود که می تواند بروز مشکلاتی در گردش خون و احتباس مایع را به همراه داشته باشد.
ورزش منظم، برای حداقل 20 تا 30 دقیقه در روز، به بهبود شرایط گردش خون کمک کرده و اکسیژنرسانی به سلول ها را تقویت می کند و همچنین از فرآیندهایی که به حفظ سلامت و تعادل بدن کمک می کنند، پشتیبانی می کند.