عصر ایران؛جعفر محمدی - من امسال عید ندارم. چگونه می توانم عید را خوش باشم در حالی که هموطنانم مدام و بی وقفه در برابر کرونا پرپر می شوند و خانواده هایشان داغدار.
من امسال برای عید دیدنی، در خانه کسی را نخواهم زد. چون هر آن که دلتنگ دیدارش هستم را دوست دارم و می دانم که امسال، "دوست داشتن در ندیدن است" و بی حرمتی در عید دیدنی.
من امسال حتی به دیدار پدر و مادر و سایر بزرگ ترهای فامیل هم نخواهم رفت چون عاشق شان هستم و می دانم که آنها با این سن و سال شان در برابر کرونا بسیار بسیار آسیب پذیرند.
من امسال پذیرای کسی نیز نخواهم شد. آن که می خواهد بیاید، یا دوستی است که نمی خواهم بیمار شود یا آنقدر فاقد شعور است که همان بهتر که نبینمش.
من، ممکن است بی هیچ علامتی، ناقل ویروس باشم و هرگز هم متوجه نشوم ولی می توانم در همین چند روز آینده، بسیاری را مبتلا کنم و خدای ناکرده، به کام مرگ بفرستم.
به شکرانه نعمت عقل که خداوند ارزانی ام داشته، امسال عید جایی نمی روم. من نمی خواهم بخشی از زنجیره مرگ باشم.
#عید_ما_بعد_از_شکست_کرونا