عصر ایران؛ مهرداد خدیر - به روال هر سال رخدادهای 12 ماه سال پرماجرای 1398 خورشیدی را در 12 روز (از اول تا 12 فروردین 1399) مرور میکنیم ودر روز نخست سال، طبعا به ماه اول سال (فروردین ماه) می پردازیم:
ماهی که با سیل غافلگیر کننده و در چهار چهره خود را نشان داد. در اولین جلوه، در استان گلستان و در «آق قلا» با خسارات فراوان به زمینهای کشاورزی و چندان مهیب و ویرانگر که تصاویری آخرالزمانی برجای گذاشت و یک دوستدار محیط زیست نوشت: «این سیل نیست. سیلی طبیعت است به ما و هشداری که به تخریب جنگل و بافت های نگاه دارنده پایان دهید!»
در دومین چهره، گروهی از هممیهنان و غالباً مسافر نوروزی را در ورودیِ شهر شیراز (دروازه قرآن) به کام مرگ فرستاد. رودخانه را خیابان کرده بودند با این گمان که دیگراز بارش و آب، خبری نیست.پس خطری نیست. ما مردمان که جنگل را بیابان میکنیم چرا رودخانه را خیابان نکنیم؟!
سومین جلوۀ سیل اما مهیبتر بود. روستاهایی را در لرستان زیر آب برد و بیش از جاهای دیگر «پل دختر» آسیب دید.
چهارمین تصویر در خوزستان شکل گرفت. در این فقره اما سدها مانع پیش روی آب و خسارات بیشتر شدند تا بار دیگر بحث دربارۀ سد سازی از سر گرفته شود و مدافعان، منتقدان را به چالش بکشند.
خودزنی سیما
تلویزیون ایران فروردین 1398 را با خودزنی شروع کرد و شایعۀ پایان سال دربارۀ حذف پربیننده ترین برنامه – 90- و محبوب ترین مجری – عادل فردوسی پور- به واقعیت پیوست و خبری از او نشد.
رییس جدید و جوان- علی فروغی- اراده کرده بود خودی نشان دهد و هنرشماری از مدیران جوان این است که با کارهای سلبی و نه ایجابی، خودی نشان دهند.
دورهمیِ مستعجل
در این فضا ناگهان و در سیزده به در سر و کلۀ مهران مدیری پیدا شد تا به بهانۀ مدیریت سیل به دولت طعنه بزند.
در حالی که گفت سرگرم سریال «هیولا» بوده اما او را احضار کردند تا یک برنامۀ فوق العاده را روی آنتن ببرد و آمد و گفت: « سال 97 دیگر شاهکار کردید. این وضعیت اقتصاد است. این وضعیت معیشت مردم است. این وضعیت قیمت ارز است. این هم وضعیت زلزله و جدیداً هم سیل. چه کار می کنید با خودتان؟
چه کار می کنید با ما؟ گفتند این ویژۀ سیزده به در است و اوقات مردم را تلخ نکن. به مردم امید بده.
گفتم: چَشم! همۀ ما را امیدوار کن. همۀ ما را همین طور امیدوار نگاه دار و با امید خفه کن!»
«دورهمی» جدید اما ادامه نیافت. منتها نه به خاطر این انتقادات. بلکه به خاطر طعنه هایی که بعدتر زد و بیشتر به مقاماتی که در میانۀ سیل شلوارها را بالا زده بودند تا در وسط میدان تصویر شوند.
اما ظاهرا آقای مدیری نمی دانست انتقاد در تلویزیون تا جایی مجاز است که تنها متوجه دولت باشد و پا را که از محدودۀ دولت فراتر بگذارد برخورد می کنند. همان نکته ای که امیرحسین رستمی در انتقادات پایان سال ندانسته بود و خیال می کرد انتقاد از مدیریت مقابله با کرونا تنها متوجه دولت است و نمی دانست که اکنون همه پای کار آمده اند.
فرمان ترامپ علیه سپاه
اتفاق مهم دیگر ماه نخست سال روز دوشنبه 19 فروردین 1398 رخ داد. دونالد ترامپ که کمتر از یک سال قبل تر و در 18 اردیبهشت 1397 فرمان خروج ایالات متحده از توافق هسته ای یا برجام را امضا کرده و اقتصاد ایران را به دردسر جدی انداخته بود دوباره سراغ ایران آمد و این بار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مشخصا نیروی قدس را به عنوان سازمانی تروریستی اعلام کرد. کمتر کسی حدس می زد که درخت شومی را می کارد و 9 ماه بعد قصد دارد به میوه تلخ ترور سردار شهید سلیمانی برسد.
ترامپ در این فرمان اعلام کرد: « امروزمن رسماً برنامۀ دولتم برای معرفی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله نیروی قدس را ذیل بخش 219 قانون مهاجرت و امنیت به عنوان سازمانی تروریستی اعلام می کنم. این تصمیم کانون توجه و میزان فشار حداکثری بر رژیم ایران را بسط می دهد و خطرات معاملۀ تجاری با سپاه پاسداران را شفاف می سازد. یعنی اگر با سپاه پاسداران معامله کنید سرمایۀ تروریسم را فراهم کرده اید. این تصمیم واجد پیام روشنی به تهران است: حمایت از تروریسم عواقب جدی به دنبال خواهد داشت.»
او در واقع از «محور مقاومت» به عنوان تروریسم یاد می کند و به همین خاطر پیش بینی شد که ترامپ با تروریستی خواندن نیروی قدس سپاه بر آن است که هر گونه مانع را بر سر آنچه « معاملۀ قرن» می نامید و هنوز رو نمایی نکرده بود از پیش راه بردارد.
واکنش ها به اقدام ترامپ در ایران متنوع بود. در اقدامی نمادین نمایندگان مجلس شورای اسلامی لباس سپاه بر تن کردند و این کار فراتر از جناح بندی ها بود. چندان که هم محمد رضا عارف و محمود صادقی و علی مطهری سبز پوش شدند و هم مجتبی ذوالنور.
شخص فرماندهی کل قوا اما تعبیر «گربه رقصانی آمریکا» را به کار بردند و محسن رضایی توییت گذاشت: « آقای ترامپ! با این حساب به ناوهایت بگو از کنار قایق های سپاه عبور نکنند.»
خبرگزاری فارس و بخش های خبری صدا و سیما نیز از روز سه شنبه 20 فروردین به جای «نظامیان آمریکایی» گفتند: «تروریست های آمریکایی».
کمال الملک در قاب مرگ
داس مرگ در فروردین هم دست بردار نبود و مشهورترین هنرمندی که در این ماه چهره در نقاب کشید جمشید مشایخی بود: «رضا خوش نویسِ» هزار دستان یا «کمال الملک» سینمای ایران.
با این که با کارگردانان مختلف کار کرده بود با آثار علی حاتمی ماندگار شد. او روز 13 فروردین درگذشت. روز اول سال هم قلب محمد مطیع ( وزیر اعظم "سلطان و شبان") در سوئد از تپش ایستاد و درگذشت. او هم در هزاردستان بازی می کرد. همان که فدایی «شعبان استخوانی» شد.
آقای افشاگر
از اتفاقات مهم دیگر در فروردین ماه می توان به بازداشت «جولیان آسانژ» - پایه گذار پایگاه افشاگر "ویکی لیکس" – اشاره کرد که 7 سال در سفارت اکوادور از دست رس پلیس انگلیس به دور بود و این 7 سال به پایان رسید چون «لنین مورنو» رییس جمهوری جدید اکوادور پایان پذیرش او به عنوان پناهنده در سفارت شان در لندن را اعلام کرد.