بعداز اتمام جنگ جهانی دوم و در سال ۱۹۴۸ میلادی در جهت رسیدن به کرامت انسانی برای ملتها و توسعه و تثبیت
صلح در سطح جهان و از آن جا که ضروری بود که از حقوق بشر با حاکمیت قانون حمایت و در جهت برقراری نظمی نوین و فراگیر در جهان اعلامیه جهانی حقوق بشر که بر گفته از اساسیترین حقوق انسانها میباشد و از آموزههای اساتید بزرگ علم حقوق همچون جان لاک و منتسکیو بوده است، تنظیم گردید و به تایید کشورهای عضو سازمان ملل متحد رسید.
ابوالفضل مجیدی* - حقوقدان
مفاد اعلامیه مذکور به صورتی کامل و کارشناسی تهیه گردیده است که اجرا صحیح آن، حقوق اساسی انسانها را تضمین مینماید.
اعلامیه مذکور سندی مهم و اساس تهیه دیگر اسناد حقوقی تهیه شده در عرصه بین المللی گردید. در راستای اجرایی شدن مفاد آن میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در سال ۱۹۶۶ میلادی تهیه گردید و همچنین اساسنامه دادگاه بین المللی کیفری و اساسنامه سازمان یونسکو و دیگر اسناد مهم حقوقی نیز با در نظر گرفتن اعلامیه موصوف تهیه گردیده است.
از موعد تهیه این سند مهم بین المللی بیش از ۷ دهه میگذرد. جامعه جهانی همواره به دنبال اجرایی شدن مفاد آن بوده است لیکن علیرغم ادعای کشورهای مختلف بر اجرایی نمودن آن متاسفانه شاهد نقض مکرر حقوق بشر در اقصی نقاط جهان بوده ایم.
نکته مهم آنست که متاسفانه ابزار و نهادهایی که میبایست از این نقض مکرر حقوق اساسی بشریت جلوگیری و خودداری نمایند نیز همچنان ناکارآمد و منفعلانه میباشد.
از تخریب میراث فرهنگی و آثار باستانی ارمنیان در منطقه نخجوان توسط کشور آذربایجان که مصداق تخریب آثار فرهنگی و میراث باستانی میباشد، تا نقض حقوق اقلیتهای دینی و مذهبی و آزادی عقاید توسط کشور یکجانبه گرای چین، نقض حقوق اقلیت نژاد کرد و محروم نمودن ایشان از حداقل حقوق انسانی توسط کشور ترکیه، حملات یکجانبه و تجاوز ارتش ترکیه به خاک کشورهای عراق و سوریه بدون وجود مجوز بین المللی یا دفاع ازتجاوز به خاک، سرکوبهای بی رحمانه مردم معترض به سیاستهای نادرست دولتهای شان در اقصی نقاط جهان تا انهدام هواپیمای مسافربری و همچنین کشتار گسترده و سلب تابعیت و مالکیت برای قبیله روهینگیا توسط دولت میانمار و عدم توجه کشورهای مختلف به هشدارهای مکرر نهادهای دانشگاهی و مدنی درخصوص تغییرات اقلیمی و تخریب محیط زیست در کره زمین طی سالهای اخیر در اقصی نقاط جهان بوقوع پیوسته است که همگی نقض آشکار حقوق بشر بوده اند و هیچگونه اقدام موثری در جهت جلوگیری یا برخورد با اقدامات مذکور صورت نگرفته است.
تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل متحد، رفتار شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد، اقدامات یونسکو و دیگر ارکان بین المللی که طبق اساسنامهی خود دلیل و هدف تشکیل شان رعایت صلح و دوستی و برقراری مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد همگی جای تامل دارد.
آنچه مشخص است از موعد تهیه و تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر نزدیک به ۷۵ سال میگذرد. اعلامیهای که تنظیم کنندگان آن به نحوی تنظیم نموده اندکه مفاد آن مبین حقوق اساسی انسانها بوده و بعد از گذشت دههها همچنان قابل بهره برداری و به روز میباشد و لیکن علیرغم سرعت پیشرفتهای متعدد در حوزههای فنی و IT و پزشکی متاسفانه در این حوزه پیشرفت کند بوده است.
اگر جنبش حفاظت از محیط زیست و مقابله با تغییرات اقلیمی خانم گرتاگوتنبرگ طی دو سال اخیر در سطح جامعه جهانی مورد استقبال قرار میگیرد یا اقدامات دیگر غیردولتی و مردمی و خودجوش نیز مورد استقبال ملتها قرار میگیرد، اینها همگی به علت ناکارآمدی یا منفعلانه برخورد نمودن نهادهای بین المللی در حوزه حقوق بشر میباشد؛ لذا انتظار جامعه جهانی پیشرفت رعایت حقوق اساسی انسانها و برخورداری ملتها از مفاد عنوان شده در اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد و چنانچه نهادها و سازمانهای رسمی تشکیل شده بین المللی نتوانند این مهم را تحقق بخشند، خود ملتها و مردم جهان با استفاده از ابزار شبکههای اجتماعی و تشکلهای مدنی با تکرار خواستههای خود و همبستگی جهانی بین ملتها میبایست دولتها و نهادهای بین المللی را مجبور به حرکتهای موثر و به دور از مصلحت اندیشیهای سیاسی نمایند.
در سال ۲۰۲۰ با توجه به درگیری همه جوامع در جهان با بیماری کرونا، مجددا این پیام در سراسر جهان منعکس میگردد که سرنوشت همه جوامع به همدیگر مرتبط و متصل است و برای برقراری صلح در کشور و سرزمین خود میبایست صلح و آرامش را در دیگر کشورهای جهان بخواهیم.
تنها خواسته ملتهای جهان برقراری صلح، احترام به کرامت و شخصیت انسانها و رعایت مساوات برای همگان میباشد که به طور کامل و دقیق در اعلامیه جهانی حقوق بشر عنوان شده است و تا رسیدن به این مهم نیز فاصلهای کم در انتظار است.
*ابوالفضل مجیدی- نویسنده، حقوقدان و مدرس دانشگاه
______________________________
بیشتر بخوانید: