روایت اول شخص ‌از چگونگی برگزاری ‌آزمون دکترا

روزنامه هفت صبح، فرید عطارزاده

من یکی از ۱۷۰ هزار داوطلب آزمون دکترا بودم که با شک و تردید فراوان در کنکور روز پنجشنبه شرکت کردم. این آزمون پس از کش‌و قوس‌های فراوان بالاخره برگزار شد و ماراتن برگزاری کنکورها در دوران کرونا به طور رسمی کلید خورد. این آزمون به نوعی یک مانور و تمرین برای کنکور ارشد (با ۶۰۰ هزار داوطلب) که آخر این هفته و کنکور کارشناسی (با یک میلیون و ۶۰۰ هزار داوطلب) که در هفته آخر مرداد ماه برگزار می‌شود، بود. در اینجا مشاهده‌هایم از نحوه برگزاری آزمون را می‌نویسم تا شاید این نکات هم برای مسئولان و هم برای داوطلبان کنکورهای بعدی به درد بخورد و نقطه ضعف‌های موجود تا آن زمان برطرف شود.

1.قبل از آزمون اعلام شد که باید فرم سلامت را در سایت وزارت بهداشت پُر کنیم و کد رهگیری داده شده را در پشت کارت آزمون بنویسم. خدا را شکر سایت وزارت بهداشت هیچگونه کد رهگیری به ما نداد و فقط اعلام کرد که سالم هستیم یا ممکن است ناقل باشیم و باید در خانه بمانیم! (در جلسه امتحان نیز کسی از ما گواهی سلامت ‌ نخواست).یک سوال همین‌جا فکر من را به خود مشغول کرد. سازمان سنجش گفته بود داوطلبانی که مبتلا به کرونا هستند تا روز یکشنبه مهلت داشتند آن را از طریق سایت سازمان سنجش اعلام کنند تا برای این دسته از افراد، حوزه‌های جداگانه‌ای اختصاص پیدا کند…سوالمنایناست اگر کسی از روز یکشنبه تا پنجشنبه متوجه می‌شد که به کرونا مبتلا شده؛ چه باید می‌کرد؟ باید در میان بقیه دواطلبان کنکور می‌داد؟ آیا کرونا فقط تا سه روز مانده به کنکور قرار است خودش را نشان دهد؟

2.دانشگاه علم و صنعت محل آزمون من بود. قرار بود درهای حوزه زودتر باز شود تا از ازدحام داوطلبان جلوگیری شود. انصافا در این حوزه این کار انجام شده و از صبح زود، درها باز شده بود. با این وجود یک مشکل اساسی وجود داشت که در گروه‌ها و کانال‌های تلگرامی گفته شده در حوزه‌های دیگر نیز دیده شده. داوطلبان انگار خیلی عجله داشتند وارد حوزه شوند و به هیچ عنوان فاصله یک متری حداقلی را رعایت نمی‌کردند.هرچقدر متصدی مربوطه اعلام می‌کرد لطفا فاصله را رعایت کنید و به نوبت وارد شوید، کسی گوش نمی‌داد. عده‌ای هم در همان جا داشتند سیگار می‌کشیدند که متصدی مربوطه گفت:‌ «در این وضعیت تو رو خدا دیگر سیگار نکشید!» خلاصه با این وضعیت وارد شدیم و در حالی که نفر پشت سری کاملا به من چسبیده بود، متصدی مربوطه که مجهز به لباس پزشکی بود، تب من را گرفت و وارد شدم. واقعا در این مورد خاص، ما دواطلبان خودمان مقصر هستیم که این نکات ابتدایی را رعایت نمی‌کنیم.

3.در قسمت بعدی، ماسک رایگان گذاشته بودند تا هر کسی که فراموش کرده ماسک بیاورد از آن استفاده کند. یک نفر ماسک نداشت و آن مسئول گفت لطفا از اینجا ماسک بگیرید. داوطلب کنکور دکترای محترم نیز گفت من اصلا نمی‌خواهم ماسک بزنم و به کسی هم مربوط نیست! و او در کامل ناباوری دوید و داخل محوطه شد!

4.نوبت رسید به بازرسی. طبق قرار قبلی، بازرسی فیزیکی حذف شده بود و دو نفر با ابزارهای الکترونیکی، ما را کنترل می‌کردند. از این مرحله هم عبور کردیم و وارد محوطه دانشگاه شدیم.

در محوطه دانشگاه، میزهایی چیده شده و آب معدنی و کیک روی آن قرار گرفته بود تا دواطلبان خودشان آنها را بردارند.

5. در تمام طول مسیر، مسئولان برگزاری امتحان ماسک به صورت داشتند و داوطلبان را راهنمایی می‌کردند. موضوع مهم اما این بود که فاصله‌های اجتماعی تقریبا رعایت نمی‌شد و برای پرسیدن یک سوال، قاعدتا باید به صورت آنها نزدیک می‌شدیم. در محوطه نیز تابلوهای راهنما وجود نداشت تا ما را از سوال پرسیدن بی‌نیاز کند.

6. به صندلی‌ای که برای من تعبیه شده بود، رسیدم؛ در یکی از کلاس‌ها قرار داشت که خوشبختانه فاصله اجتماعی میزها در آن رعایت شده بود. کولر کلاس روی دور تند بود اما همه پنجره‌ها بسته بود. آمدم پنجره‌ها را باز کنم اما دیدم سفت است و باز نمی‌شود. چند نفر دیگر هم کمک کردند تا بالاخره پنجره‌ها باز شد. کاملا مشخص بود در این چند ماهه که دانشگاه‌ها تعطیل بوده، این پنجره‌ها نیز باز نشده بود. یعنی برخلاف وعده‌های داده شده، هیچ تلاشی برای باز کردن پنجره‌ها از قبل از برگزاری آزمون نشده بود و احتمالا اگر ما آنها را باز نمی‌کردیم، کسی هم آن را باز نمی‌کرد.

7. در جای خود نشسته بودیم که ناگهان مجری خبر به داخل کلاس آمد و خطاب به دوربین گفت:‌ «خب بینندگان عزیز مشاهده می‌کنیم که در این کلاس، سیستم تهویه به خوبی رعایت می‌شود و پنجره‌ها نیز به طور کامل باز است!» مجری شبکه از چند نفر سوال پرسید و ناگهان سر وقت من آمد. در پاسخ سوال او گفتم: «فعلا پروتکل‌ها رعایت شده اما در زمان ورود به حوزه واقعا مشکل داشتیم و کسی رعایت نمی‌کرد. در ضمن این پنجره‌ها بسته بود و خودمان آنها را باز کردیم.» این توضیح را بدهم که در گزارش پخش شده از شبکه خبر، مصاحبه من به طور کلی درآورده شد! ان‌شاءالله که اتفاقی بوده است.

8. صندلی عده زیادی هم در راهروها قرار داشت که پنجره‌ای وجود نداشت تا تهویه در آنها صورت بگیرد. همچنین افراد مختلف به صورت مداوم از بین بچه‌ها می‌گذشتند که در این حالت، فاصله‌های اجتماعی قاعدتا رعایت نمی‌شد. مثلا برای رفتن به سرویس بهداشتی باید از میان صندلی تعداد زیادی از داوطلبان عبور می‌کردیم و مسیر جداگانه و ایمنی، پیش‌بینی نشده بود.

9. از آنجایی که ممکن بود برخی داوطلبان هنوز گوشی موبایل به همراه داشته باشند(به دلیل عدم انجام بازرسی فیزیکی)، بیشترین مساعدت با داوطلبان صورت گرفت و از بلندگوها اعلام شد که تلفن همراه خود را خاموش کنید و تحویل مراقبین دهید. در کانال‌ها و گروه‌های تلگرامی اما ادعا می‌شود که در برخی از حوزه‌ها داوطلبان در طول جلسه تلفن همراه داشتند و از آن استفاده می‌کردند.یکی از این موارد، سیاوش یزدانی مدافع تیم فوتبال استقلال تهران است که عکسی از کنکور دادن خود را استوری کرد! سخنگوی سازمان سنجش نیز به سرعت اعلام کرد: «بازیکن تیم فوتبال استقلال به دلیل زیر سوال بردن اذهان عمومی از پذیرش در کنکور دکترای ۹۹ محروم می‌شود. مجازات این فرد بر اساس قانون تخلفات آزمون‌های سراسری تشدید خواهد شد.»

10.آزمون سر موعد مقرر آغاز شد و دفترچه سوالات به جای اینکه در کنار داوطلبان و روی زمین قرار گیرد، ‌ روی دسته صندلی‌ها قرار گرفت. آیا در این زمان توزیع دفترچه‌‌ها توسط مراقبین،‌ این امکان وجود نداشت که آن بنده‌های خدا از یکی از دواطلبانی که ناقل بدون علامت هستند، کرونا بگیرند و به نفری بعدی بدهند؟ البته که همه مراقبین و مسئولان برگزاری آزمون ماسک داشتند و تا آخر نیز آن را ‌ روی صورت خود زده بودند اما به دلیل مسئولیت خود مجبور بودند به دواطلبان نزدیک شوند و در معرض خطر احتمالی قرار گیرند.

11. قرار بود ۲۱ داوطلبی که مبتلا به کرونا هستند و از قبل آن را اعلام کرده بودند، در بیمارستان طالقانی آزمون دهند. ساعت ۸ صبح روز شنبه اما ویدئویی از یکی داوطلبان منتشر شد که در این بیمارستان اصلا کسی خبر ندارد قرار است آزمون دکترا برگزار شود و این داوطلبان نمی‌دانند چه کار باید بکنند. سخنگوی سازمان سنجش درباره این موضوع گفت:‌ «سازمان سنجش برای جلوگیری از ابتلای مراقبان آزمون به کرونا، کارکنانی را که در حال حاضر مبتلا به این ویروس هستند، به بیمارستان طالقانی اعزام کرده است.محل آزمون داوطلبان مبتلا به ویروس کرونا با ابلاغ معاونت درمان وزارت بهداشت و تصمیم آنها انتخاب شده است. داوطلبان کرونایی نیازمند تمهیدات بیشتری برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی هستند و دلیل تاخیر صورت پذیرفته هم همین موضوع بود. تاخیر ۲۰ دقیقه‌ای در آغاز آزمون دکترا‌ی داوطلبان کرونایی به وجود آمد که برای جبران این تاخیر زمان کافی به این داوطلبان اختصاص داده شده است تا این داوطلبان در بیمارستان آزمون خود را بدون نگرانی به پایان برسانند.»

12.دفترچه سوالات و پاسخنامه‌ها که داده شد، زمان برگزاری آزمون روی آن نوشته شده بود: «۹ اسفند ۱۳۹۸». همان تاریخ اولیه کنکور. یعنی از آن زمان تا به حال، سوالات در یک جایی نگهداری شده بود. برایم سوال پیش آمد که کجا نگهداری شده و آیا در امنیت کامل بوده؟ رئیس سازمان سنجش گفته: «سیستم طراحی سوال‌ها به این شکل نیست که استاد قرنطینه شود. چرا‌که سوالات به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند اما حدودا ۴۰ نفر از افرادی که این سوالات را چاپ می‌کنند، در قرنطینه قرار می‌گیرند.»

13. به طور معمول نمی‌توانیم در یک آزمون سه تا چهار ساعته چیزی نخوریم. برای خوردن میان وعده‌ها با چند سوال فلسفی رو به رو شدم. اولین آن این بود که الان بسته‌بندی این میان وعده‌ها بهداشتی است؟ این مشکل را با ضدعفونی کردن بسته‌بندی حل کردیم. سوال بعدی این بود که برای خوردن آنها چه کار کنیم؟ ماسک‌ها را در بیاوریم؟ زیر چانه بزنیم؟ از توی ماسک بخوریم؟ آیا این کارها باعث به خطر افتادن پروتکل‌های بهداشتی نمی‌شود؟

14.همیشه در زمان برگزاری آزمون باید اثر انگشت خود را روی کارت ثبت کنیم و کارت خود را تحویل دهیم. امسال گفته شده بود که پد الکلی داده می‌شود تا بعد از ثبت اثر انگشت، دستان خود را ضدعفونی کنیم. خوشبختانه ثبت اثر انگشت حذف شد و دیگر نیازی به این کار نبود.

15.متصدی مسئول گرفتن کارت‌های امتحان برای آنکه مطمئن شود که هر داوطلب واقعا خودش سر جلسه آمده و شخص دیگری به جای او نیست، از هر داوطلب می‌خواست که ماسک خود را پایین بکشد تا چهره او را با تصویر کارت امتحانش تطبیق دهد. این کار از نظر پروتکل‌های امنیتی کاملا درست است اما از نظر پروتکل‌های بهداشتی چطور؟

16. به هر حال امتحان تمام شد و باید دو هفته دیگر ببینیم که نتیجه سلامتی‌مان چه شده است!

تماشاخانه

کشف مجموعه پر رمز و راز اشیاء تاریخی در موزه هرمیتاژ / اشیائی که با طلسم و جهانی دیگر در ارتباط بودند (فیلم)

داستان غم‌انگیز کودکی در غزه : «می‌خواهم روی پای مادرم بخوابم» / خبرنگار او را در شرایطی عجیبی پیدا کرد (فیلم)

فیلم های دیگر