عصر ایران؛ حسن حسینی _ ۴۰۰ سال پیش، بعد از آنکه شاه عباس پرتقالیها را از این جزایر بیرون کرد تمام جزایر خلیج فارس تحت حاکمیت ایران بود اما حدود ۱۰۰ سال پیش وقتی بریتانیا این جزایر را اشغال کرد حاکمیت آن را به شارجه سپرد.
در سال ۱۳۵۰ طی یک یاداشت تفاهم ۶ بندی بین ایران و وزارت خارجه انگلستان قرار شد جزایر تنب بدون قید و شرط تحت مالکیت ایران قرار گیرد اما به شارجه اجازه داده شد تا در جزیره ابوموسی یک پاسگاه پلیس داشته باشد و بتواند پرچم خود را بالای آن قرار دهد. هرچند این تفاهم نامه هیچگاه از طرف ایران امضا نشد اما پذیرش آن از سوی ایران طی نامهای به اطلاع وزارت خارجه بریتانیا رسید.
روز پس از این توافق بود که کشور امارات متحده عربی تشکیل شد.
حالا اما وزیر خارجه امارات میگوید: امارات در مورد حاکمیت بر سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی که توسط ایران «اشغال» شده است، حق قانونی دارد. شیخ عبدالله بن زاید در سخنرانی ویدئوییاش در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل گفته: ایران درخواست ما برای رسیدن به یک راه حل مسالمتآمیز از طریق مذاکره مستقیم یا دیوان دادگستری بین المللی را نادیده گرفته، و اضافه کرده: امارات از تلاشهای دیپلماتیک خود در این زمینه دست نخواهد کشید
البته امارات یک بار در سال ۱۳۵۹ شکایت خود از ایران را به سازمان ملل متحد برد که توسط شورای امنیت ملل متحد رد و پرونده بسته شد.
هرچند همیشه موضوع جزایر سهگانه و اعتراض امارات به وضع موجود به بهانههای مختلف پیش کشیده شده اما حالا و با توافق امارات و اسرائیل و بالاگرفتن تنشهای لفظی بین مقامات ایران و امارات، این موضوع دوباره مورد توجه قرار گرفته است.