این هم از عمر دمی بود که آمد و گذشت...

کارگرانی که در ساختمان روبروی ما کار می کردند، گفته اند که بلافاصله بعد از وصل برق، متوجه جرقه و آتش در بالکن طبقه سوم ساختمان شده اند که به سرعت به طبقات بالاتر سرایت کرده است.

عصر ایران؛ جعفر محمدی* - عصر روز گذشته، دقایقی بعد از این که دفتر عصر ایران را ترک کردم، یکی از همکاران تلفنی خبر داد که دفتر آتش گرفته است.

از دیروز تا کنون، دوستان زیادی، به صورت تلفنی یا در کامنت‌های سایت و شبکه های اجتماعی عصر ایران، از کم و کیف حادثه پرسیده‌اند. از این رو، توضیحات زیر را تقدیم حضور می کنم:

1 - از اسفند 98 که کرونا وارد ایران شد، اولین مجموعه در کشور بودیم که اعلام دورکاری کردیم؛ دیروز نیز فقط دو نفر از اعضای تحریریه در دفتر حضور داشتند که به موقع توانستند از آن خارج شوند و نجات یابند. هیچ کدام از همسایگان نیز آسیبی ندیده اند.
دیروز بعد از این که آتش خاموش شد و وارد دفتر شدم، یکراست رفتم سراغ ماهی های داخل آکواریوم و خدا را شکر که حتی آنها هم زنده و سالم بودند. مهم این است که هیچ موجود زنده ای آسیب جانی ندیده و باقی قابل جبران است.

2 - دیروز، برق منطقه ما رفته بود. دقایقی بعد از وصل مجدد برق، دو همکارم که در دفتر بوده اند، متوجه بوی دود می شوند. کارگرانی هم که در ساختمان روبروی ما کار می کردند، گفته اند که بلافاصله بعد از وصل برق، متوجه جرقه و آتش در بالکن طبقه سوم ساختمان ما (دو طبقه پایین تر از دفتر عصر ایران) شده اند که به سرعت به طبقات بالاتر سرایت کرده است.
چون نمای ساختمان، کامپوزیت بوده، آتش با سوزاندن نما، به سرعت خود را به طبقات بالا رسانده است.
این، البته روایت شهود است و باید منتظر نظر رسمی کارشناس آتش نشانی باشیم.

3 - بالکن و یکی از اتاق ها و وسایل موجود در آنها، آسیب دیده ولی خوشبختانه میزان خسارت زیاد نیست و بقیه بخش های دفتر کاملاً سالم اند. دو واحد دیگر هم که در ساختمان دچار حریق شده اند، کمابیش وضع مشابهی دارند.

4 - به شهادت شهود، نیروهای آتش نشانی ظرف کمتر از 5 دقیقه به محل رسیده و عملیات اطفاء حریق را آغاز کرده اند. این سرعت عمل مانع از گسترش آتش بوده است. جا دارد از این عزیزان که به هنگام نیاز و خطر کنارمان هستند، صمیمانه سپاسگزاری کنم.

5 - دوستان زیادی چه تلفنی و چه در کامنت ها، اعلام آمادگی کردند برای کمک و در اختیار قرار دادن دفتر و ... . بسیاری از مخاطبان فرهیخته مان نیز پیام های محبت آمیز زیادی برایمان نوشته و شرمنده مان کرده اند.

این حجم از محبت و همدلی که از دیروز به سمت مان روانه شده، قوت قلب بزرگی است برای من و همه دوستان و همکارانم در عصر ایران؛ بی نهایت سپاسگزارم!

6 - بارها سوختن دیگران را دیده ایم و این بار دیگران سوختن ما را دیدند. این رسم روزگار است و تا دم مرگ تکرار می شود و بعد از رفتن مان هم!
مادیات هم یک روز می آیند و روزی دیگر می روند و آن روز دیگر برای ما، دیروز بود. خدا را شاکرم که که میان آن همه آتش و دود، کسی آسیب ندید؛ از این رو، دیروز روز خوبی بود.

7 - هزاران ملک و بنا، فدای یک لحظه سلامتی تان؛ شما را به خدا ماسک بزنید و مراقب خودتان و دیگران باشید. دوست تان دارم.

*صاحب امتیاز و سردبیر