محققان در پژوهشی عوامل موثر بر عود تشنج در کودکان زیر ۱۴ سال را بررسی کردهاند.
به گزارش ایسنا، تشنج یکی از شایعترین بیماریهای اعصاب کودکان است. تشنج میتواند به علل مختلف، از بیماریهای خوشخیم خودمحدودشونده (مثل تشنجهای خوشخیم فامیلی) تا بیماریهای تهدیدکننده زندگی(مثل ناهنجاریهای سیستم عصبی مرکزی) اتفاق بیفتد. محققان در پژوهشی با هدف شناسایی ریسک فاکتورهای عود تشنج در بیماران مراجعه کننده به بخش اعصاب کودکان بیمارستان امام حسین(ع) این موضوع را بررسی کردهاند.
نویسندگان این مقاله میگویند:« در این پژوهش تحلیلی- مقطعی به منظور دستیابی به هدف پژوهش، پرونده کلیه بیماران کمتر از ۱۴ سال که طی ۱۸ ماه (در بازه زمانی خرداد ماه ۱۳۹۵ تا آذر ماه ۱۳۹۶) به دلیل اولین تشنج در بخش اعصاب کودکان بیمارستان امام حسین (ع) شهر تهران بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران با سن کمتر از یک ماه و مبتلایان به تب و تشنج از مطالعه حذف شدند.»
بر اساس آن چه در این پژوهش بیان شده است، با توجه به این که بروز تشنج در سنین کمتر از یک سال و بیشتر از ۱۲ سال اغلب باعلل زمینهای صورت میگیرد و در سنین یک تا ۱۲ سال معمولا ایدیوپاتیک است، سن بیماران بر همین اساس مورد طبقهبندی و تحلیل قرار گرفت. عود یا عدم عود تشنج در بیماران بر اساس اطلاعات ثبت شده در پرونده و در صورت عدم ثبت در پرونده براساس پیگیری تلفنی، تعیین و زمان عود در برگههای اطلاعاتی بیماران ثبت شد. کلیه بیماران حداقل به مدت ۱۲ ماه به منظور رصد عود تشنج، پیگیری شدند.
در این مقاله آمده است:«در بازه زمانی تعیین شده، ۲۱۰ بیمار وارد پژوهش شدند که از این میان، ۱۱۱ بیمار مذکر و ۹۹ بیمار مونث بودند. بر اساس یافتههای حاصل از پیگیری یک سالهی بیماران، در ۸۱ بیمار عود تشنج مشاهده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که رابطه آماری معنیداری میان سن بیماران و وزن آنها هنگام تشنج با عود تشنج وجود نداشت، با این حال رابطه آماری معنیداری میان سن بارداری و سن بیمار هنگام بروز اولین تشنج با عود تشنج مشاهده شد.»
محققان میگویند:«نرخ عود تشنج در بیماران مورد مطالعه ۳۹ درصد برآورد شد. در مجموع بر اساس یافتههای این پژوهش، سن بارداری پایین و وجود اختلال در نخستین EEG(نوار مغزی) بیمار از عوامل پیشبینیکنندهی عود تشنج هستند. به همین دلیل توصیه میشود در صورت مشاهدهی هر یک از عوامل فوق در کودک دچار تشنج، اقدام لازم در جهت درمان پیشگیرانه صورت گیرد تا از بروز تشنجهای بعدی و عوارض حاصل از آن جلوگیری شود.»
این مطالعه توسط نرجس جعفری، استادیار گروه مغز و اعصاب کودکان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فروغالسادات حسینی مقدم امامی، دستیار تخصصی بیماریهای کودکان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و محمد مهدی ناصحی، استاد گروه بیماریهای مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. مقالهی حاصل از این پژوهش در شمارهی صدوهشتادوهشتم مجلهی دانشگاه علوم پزشکی مازندران به چاپ رسیده است.