پیام تسلیت خدادی، معاون مطبوعاتی سابق ارشاد برای مرحوم دعایی

اقای دعایی دنیای از صفای باطنی و معرفت الهی را به همه انتقال می داد، هفته ای نبود که حداقل یک یا دوبار به مناسبت های مختلف دیدار نداشته باشیم.

محمد خدادی معاون مطبوعاتی سابق ارشاد برای درگذشت مرحوم دعایی نوشت:

در سوگ عزیزمان اقای دعایی

سوگ از دست دادن بزرگ خاندان مطبوعات کشور حجت الاسلام و المسلمین دعایی برای همه بسیار سخت ، ناگوار و غیر قابل باور است – زیرا همگان از محبت و مهربانی – خضوع او شمه ای به خاطر دارند - صدق و صفا – بزرگ منشی و ساده زیستی و سبک زندگی متفاوت او را به دفعات دیده اند و شاهد بیان شیرین و واژگان محبت امیز و برخورد مهربان اوبا همه، بدون تفکیک موقعیت و مقام – جناح سیاسی و .... بوده اند.

اقای دعایی دنیای از صفای باطنی و معرفت الهی را به همه انتقال می داد – هفته ای نبود که حداقل یک یا دوبار به مناسبت های مختلف دیدار نداشته باشیم اگرچه در شش ماه اخیر کمتر ایشان را می دیدم او در هر مناسبتی و ورود به هر جلسه ای چند خصوصیت متمایز داشت بدلیل سیادت و پیشکسوتی و جایگاه بسیار رفیع ایشان ،همیشه مورد احترام و اصرار بر قرار گرفتن بر صدر مجلس بود - نکته ای که با مقاومت سخت ایشان مواجه و همیشه در بین حاضرین عادی جای خود را انتخاب می کرد و اصرار هم فایده نداشت.

بعد ازاستقرار در بین حاضران عادی با لبخند خاص خود اول با افراد در کنار خود یک حال و احوالپرسی گرم می کرد سپس نفر به نفر حاضران را با اشاره پیام مهربانی می فرستاد . درهرجلسه ای اول از ایشان دعوت به سخنرانی می شد مهربان سخن می گفت و معتدل با بیان خاطرات شیرین ، اما حاوی پیام ، حرفش را می زد و یک جمله همیشه به شوخی می گفت می دانید چرا در همه جلسات اول از من برای سخنرانی دعوت می کنند برای اینکه نمی شود در مجلسی اخوند باشد و سخنرانی نکند - حامی و شاکر از همه – قدردان – منت می کشید تا مشکل کسی را حل کند اما منت نمی گذاشت – در پایان جلسه میوه و شیرینی که به او تعارف کرده بودند را نمی خورد و می گفت این هم سهم همراه من (برای راننده اش بر می داشت).

در هر جلسه ای که دعوت می کردند حتما حضور پیدا می کرد و تحفظی برای شرکت در جلسات از سوی هر مدعوی نداشت فارغ از جناح و موقعیت و عنوان به دعوت ، پاسخ می گفت حتی برای مدت کوتاه به احترام دعوت کننده در جلسه حاضر می شد – همراه بود و همکار – همدل بود و اهل دل – شوخ بود و بذله گو – از هر مناسبتی برای به دست اوردن دل دیگران دریغ نمی کرد -همیشه به ایشان می گفتم وجود شما سرمایه معرفتی خانواده رسانه است و چقدر خوب است که ما درکنار شما هستیم و چقدر خوب است که تحبیب قلوب می کنید و در لحظات سخت و پر مخاطره همه را درکنار هم مورد لطف و مرحمت قرار می دهید.

درمورد اقای دعایی و انچه او در خدمت به انقلاب و امام و رهبری و شهدا و ... جامعه رسانه ای کشور کرد صفحات زیادی به نگارش در خواهد امد و خاطرات شنیدنی بسیاری گفته خواهد شد من هم به گوشه ای از ان در این مجال کوتاه اشاره کردم.

امروز جای اقای دعایی بین ما خالی است و باور کردنی نیست که جلسه ای از مدیران رسانه باشد و اقای دعایی نباشد و حتما همه همکاران من این را شهادت می دهند که صفای جلسات بدون او بسیار سخت است زیرا دعایی عزیزهمه بود و خواهد بود .

یادش گرامی
محمد خدادی