دانشمندان با مطالعه دادههای مریخنورد چینی «ژارونگ» (Zhurong ) برای اولین بار لایههای شکافخوردهای روی تپههای شنی کوچک مریخ مشاهده کردهاند که نشان میدهد سیاره سرخ تا ۴۰۰ هزار سال پیش یک جهان آبی غنی از نمک بوده است.
به گزارش ایرنا از پایگاه خبری «فضا» (اسپیس)، بر اساس مقالهای علمی که به تازگی منتشر شده است، دانشمندان میگویند آب مریخ نقش مهمی در ایجاد ویژگیهای جالب و خیرهکننده سطح این سیاره روی تپههای شنی مینیاتوری داشته است.
این مریخنورد چینی از زمان فرود بر نیمکره شمالی مریخ در ماه مه ۲۰۲۱ تا کنون در حدود چهار تپه شنی هلالی شکل در نزدیکی محل فرود را مورد بازرسی و کاوش قرار داده تا ترکیبات سطحی آنها را مورد بررسی قرار بدهد.
همگی این اشکال و ویژگیهای زمینشناختی مینیاتوری تشکیل شده بر اثر باد، با پوستهها و ستیغها یا برآمدگیهای نازک پوشیده شدهاند که به لطف قطعات یا تکههایی از «آب دوره مدرن امروزی» در برههای بین ۱.۴ میلیون تا ۴۰۰ هزار سال پیش تشکیل شدهاند.
«شیائوگانگ کین» از دانشمندان آکادمی علوم چین و از مولفان این مقاله علمی به پایگاه خبری اسپیس گفت: معنی این کشف این است که تاریخ متاخرتری در سیاره مریخ وجود دارد.
دانشمندان از مدتها پیش بر این گمان بودهاند که سیاره مریخ در دورانهای اولیه خود در حدود ۳ میلیارد سال پیش در بردارنده آب مایع فراوانی بوده است. اما تغییرات شدید آب و هوایی بخش زیادی از این آب را منجمد کرد که اکنون در مناطق قطبی مریخ محبوس و قفل شدهاند و بخش گستردهای از سیاره به شکل خشک و تشنه باقی ماند.
تپههای شنی که مریخنورد چینی مورد کاوش قرار داده است در نزدیکی محل فرود آن در نیمکره شمالی مریخ، اما در فاصله دوری از قطب شمال آن قرار دارند و در حدود ۱۵ تا ۳۰ متر طول و در حدود یک متر ارتفاع دارند. جدیدترین یافتههای حاصل از تحلیل و بررسی تصاویر و دادههای به دست آمده از مریخنورد «ژارونگ» و مدارگرد «تیانون-۱» همراه آن نشان میدهد که مقدار شایانتوجهی از آب از مناطق قطبی یخ زده مریخ تا چند میلیون سال پیش به سمت ارتفاعات پایینتر جریان مییافته است. به گفته این محققان، برخی مواد معدنی از جمله سولفات، سیلیکا، اکسید آهن و کلرید در حضور آب و در زمانی تشکیل شدهاند که دانشمندان پیش از این تصور میکردند در آن زمان مریخ کاملا خشک بوده است.
با این حال آب شور مدت زمان زیادی باقی نبوده است. دمای هوا در مریخ نوسان شدیدی دارد و در صبحها بین ساعت ۵ تا ۶ به اوج میرسد و بنابراین آب شور تبخیر شده و از خود نمک و سایر مواد معدنی به جا گذاشته است. این یافتهها روز جمعه در مقالهای در نشریه «پیشرفتهای علم» تشریح شده است.