عصر ایران؛ بهاره لرستانی - طبق يافتههای دانشمندان، انجام يك جلسه تحريك الكتريكی مغز، تصميم فرد برای ارتكاب جرم را تغيير و آگاهی اخلاقی او را افزايش میدهد.
محققان دانشگاه پنسيلوانيا و دانشگاه صنعتی نانيانگ در سنگاپور پس از مشاهدۀ ارتباط اختلال قشر پيشپيشانی با افعال خشونتآميز، بالقوگی تحريك مغز برای مقابله با جنايت را كشف كردند.
آنها از 86 بزرگسال سالم درخواست كردند دو سناريوی فرضی را بخوانند و سپس این افراد را در يك جلسۀ بیست دقيقهای تحريك الكتريكی مغز شركت دادند.
يكي از سناريوها از تعرض جسمی و ديگری از تعرض جنسی حكايت كرده بود. بلافاصله پس از جلسۀ تحريك الكتريكی مغز، از شركتكنندگان خواسته شد ميزان علاقهشان را به رفتاری مطابق رفتار شخصيت منفي داستانها بگويند.
افرادی كه مغزشان تحريك شده بود، ميزان علاقهشان را بين 47 تا 70 درصد كمتر از كسانی كه در جلسۀ تحريك مغز شركت نكرده بودند، اعلام كردند.
پروفسور اوليويا چوی، روانكاوی كه در دانشگاه صنعتی نانيانگ فعاليت میكند، میگويد عصبپژوههان مدتها پيش ارتباط ميان اختلال در قشر پيشپيشانی و نمود رفتارهای ضداجتماعی را ثابت كردند اما تحقيقات آنها مشخص نكرد آيا كاهش فعاليت مغزی، آغازگر اقدامات خشونتآميز است يا خير. او میگوید: «با انجام اين آزمايش قصد داشتيم بدانيم آيا اين ناحيه از مغز نقشی موقت دارد يا نه.»
چوی و همكارانش، آدريان رين و روی هميلتون از دانشگاه پنسيلوانيا با استفاده از فرايندی به نام "تحريك جريان مستقيم درونجمجمهای"، یک جريان ضعيف 2 ميلیآمپری را در قشر پيشپيشانی داوطلبان عبور دادند تا ميزان فعاليت اين بخش را افزايش دهند.
محققان در گزارشي در مجلۀ «Neuroscience» توضيح دادهاند که چطور تحريك مغزی، ميزان نيت فرد برای ارتكاب جرم را كاهش میدهد و باعث میشود افراد برخلاف اين اعمال غيراخلاقی فكر كنند. اما حداقل در آزمايشگاه، تحريك مغزی ميزان اعمال خشونتآميز را كاهش نداد.
در بخشی از اين مطالعه به داوطلبان دو گروه عروسكهايی دادند تا با سوزن خشم خود را روی آنها خالی كنند كه در نهايت بدن اين عروسكها پر از سوزن شد.
دانشمندان تاكيد میكنند تاييد اينكه تحريك مغزی به كاهش جرائم خشونتآميز كمك میكند يا نه، مستلزم آزمايش و مطالعات بيشتري است.
رين معتقد است اگر موثر بودن اين روند مشخص شود میتوان اين روش و همچنين روشهای مرسوم را برای جنايتكاران محكوم به كار گرفت.
او میگويد: «اغلب مردم وقتی به جرم و جنايت فكر میكنند نقش محلههای جرمخيز، فقر، تبعيض نژادی و اقليتی در اين مقوله را حساب میكنند. اما ما معتقديم بيولوژی هم سهمی دارد كه در گذشته سهم آن مورد بیاعتنايي قرار گرفته. مطالعاتی كه با فرايند تحريك الكتريكی مغز صورت گرفت، نشان میدهد رويكردی تازه و متفاوت برای آزمايش و نیز كاهش سطح جرم و خشونت در جامعه وجود دارد.»
كارولين دی برناردی لوفت، روانكاوی كه در دانشگاه كويين ماری لندن به مطالعۀ تحريك جريان مستقيم درونجمجمهای مشغول است، میگويد اين مطالعه روی جنايتكاران انجام نشده؛ بنابراين اثبات كاهش ميزان جرم در زندگی را نمیتوان اثبات كرد.
رين احتمال میدهد تحريك مغزی نتيجهای معكوس داشته باشد: «تحريك كردن مثل اين است كه مغز را هل بدهی و اگر جريان فكری (خوب يا بد) را كه در مغز شما میگذرد افزايش دهد، ممكن است همهچيز بدتر شود.»
او در ادامه میگويد يكی از راههای جلوگيري اين روند اين است كه تحريك الكتريكی در زمانی از مغز افراد عبور داده شود كه آنها در حال انجام فعاليتهايی باشند كه به منظور بالا بردن آگاهی اخلاقی است. در حال حاضر دانشمندان اميدوارند فرايند تحريك مغزی را روی افراد بيشتری آزمايش كنند.
دانشمندان با افزايش سطح فعاليتها در ناحيهای به نام قشر قدامی پيشپيشانی، اميدوارند به كنترل بيشتر احساسات كه به ارتكاب جرائم غیرعمدی منجر میشود، كمك كنند.