عصر ایران؛ سیمین ثقفی _ "اکثر کسانی که پیش یک معمار می آیند آدمهایی هستندکه متمولترند و وضعشان بهتره! ما آمدیم به اینها گفتیم که نباید (فقط) به فکر خود و پول و سرمایه ای که می گذارید باشید، بلکه به قشری که توی اون منطقه زندگی می کنند و شاید وضعیت مالی خوبی نداشته باشند هم همزمان فکر بکنیم! "
گزارش را اینجا ببینید
اینها را آرمین محسن دانشگر می گوید؛ معمار ایرانی مقیم اتریش که به گفته خودش از آغاز تاسیس دفتر معماری اش در وین؛ یکی از قدیمی ترین شهرهای اروپا با تعداد زیادی خانه های قدیمی و تاریخی، نمی خواسته فقط یک کار معماری ملی یا بین المللی ارزشمند انجام دهد بلکه هدفش انجام یک کار معماری خوب برای مردم هم بوده است.
او براین باوراست که باید از خانه های قدیمی که به آنها کلنگی گفته می شود، محافظت کرد چراکه ارزش آنها در خاطرات با اهمیتی است که ساکنانشان دارند و باید به نسل بعدی منتقل شوند.
اوکه در سال جاری جایزه نوسازی شهری وین را دریافت کرده با اجرای خلاقانه یک پروژه نوسازی یک بنای قدیمی توانسته است نظر بسیاری از کارفرمایان در مناطق قدیمی شهر راجلب کند.
آقای دانشگر در این پروژه نوسازی به تلفیق بافت انسانی محل هم توجه داشته و تاثیر مثبت آن را بر جامعه از نتیجه تلاشهای یک معمار می داند.