سال ۲۰۲۳ با نوآوریها و پیشرفتهای پیشگامانه متعددی که نحوه حرکت و رفتوآمد ما را تغییر داد، لحظهای مهم در حوزه حملونقل رقم زد. از پیشرفت هایپرلوپها گرفته تا تاکسیهای هوایی برقی و بزرگراههای هوشمند و سوخت پایدار همه چشمانداز حملونقل در آینده را تغییر دادند.
به گزارش ایسنا، در این گزارش ما به هفت پیشرفت مهم حملونقل در سال ۲۰۲۳ میپردازیم که میتوانند انقلابی در نحوه سفر ما ایجاد کند.
قطار فوق سریع هایپرلوپ چین که تحت آزمایشات اولیه در داتونگ، استان شانشی قرار دارد، سه بار با سرعت ۳۱ مایل در ساعت(۵۰ کیلومتر در ساعت) روی خط آزمایشی ابررسانا ماگلو حرکت کرده است.
این قطار که توسط پیمانکار شرکت علوم و صنعت هوافضای چین(CASIC) ساخته شده، قرار است در نهایت مسافران و محمولهها را با سرعتی بیش از ۶۲۱ مایل در ساعت(۱۰۰۰ کیلومتر در ساعت) در یک لوله با شرایط نزدیک به خلاء حمل کند و به طور بالقوه تبدیل به سریعترین قطار زمینی جهان شود.
طول لوله آزمایشی فعلی ۱.۲۴ مایل(دو کیلومتر) است و انتظار میرود در سالهای آینده تا ۳۷ مایل(۶۰ کیلومتر) گسترش یابد.
چین، با داشتن بزرگترین شبکه ریلی پرسرعت جهان، سرمایهگذاری زیادی بر روی فناوری هایپرلوپ میکند و به دنبال تقویت زیرساختهای حمل و نقل خود است.
آزمایشهای موفقیتآمیز نشاندهنده پیشرفت در راستای چشمانداز سال ۲۰۱۲ ایلان ماسک در مورد قطارهای هایپرلوپ است که به طور بالقوه چین را به عنوان یک رهبر در این زمینه قرار داده است.
ایلان ماسک، مدیر عامل این شرکت، از توسعه یک موتور الکتریکی مغناطیسی دائمی برای خودروها خبر داد که نیاز به استفاده از عناصر کمیاب را از بین میبرد و نگرانیها در مورد چالشهای زنجیره تامین و تسلط چین در تولید عناصر کمیاب را برطرف میکند.
عناصر کمیاب، به ویژه نئودیمیوم، معمولا برای ایجاد آهنرباهای قوی در موتورهای وسایل نقلیه الکتریکی استفاده میشوند.
ماسک فاش کرد که تسلا در پنج سال اخیر از طریق بهبود بهرهوری پیشرانه، استفاده از عناصر کمیاب را در واحدهای محرک مدل ۳ خود تا ۲۵ درصد کاهش داده است.
موتورهای آینده دارای آهنربای دائمی هستند اما از عناصر کمیاب استفاده نمیکنند. این نشان دهنده تلاش تسلا برای متعادل کردن عملکرد و پایداری منابع است.
اگرچه جزئیات خاصی در مورد این مواد فاش نشده اما گمان میرود که نئودیمیوم، تربیوم و دیسپروزیُم ممکن است دخیل باشند و تسلا در حال بررسی مواد جایگزین نئودیمیوم برای استفاده در موتورهای خود در آینده است.
بر خلاف اکثر هواپیماهای تجاری که در ارتفاع بین ۳۰ هزار تا ۴۰ هزار پا پرواز میکنند، جتهای خصوصی قادر به پرواز در ارتفاعات بالاتر هستند که اغلب به ۵۱ هزار پا میرسند. عوامل متعددی در ایجاد این قابلیت نقش دارند.
استانداردهای ایمنی برای جتهای خصوصی متفاوت است که در صورت کاهش فشار کابین، امکان فرود سریعتر را فراهم میکند. جتهای خصوصی همچنین به دلیل پرواز در هوای رقیقتر و خنکتر از عملکرد و مصرف سوخت بالاتر در ارتفاعات بالاتر بهره میبرند و این بازده موتور جت را بهینه میکند.
طراحی آنها با نسبت قدرت به وزن، امکان صعود سریعتر و سرعت بالاتر در هوای رقیق را فراهم میکند. حرکت در ارتفاعات بالاتر تجربه نرمتری از پرواز را فراهم میکند و از تلاطمهای مرتبط با آب و هوا که هواپیماهای تجاری در سطوح پایینتر با آن مواجه میشوند، میکاهد.
علاوه بر این، جتهای خصوصی انعطافپذیری بیشتری در انتخاب مسیرها و ارتفاعات پروازی دارند، تراکم ترافیک هوایی کمتری را تجربه میکنند و زمان سفر و اثرات زیستمحیطی را کاهش میدهند.
شرکت هوایی Jetoptera مستقر در سیاتل در طول آزمایش مفهومی یک هواپیمای بدون پره(VTOL) به سرعت ۰.۸ ماخ(۹۸۷ کیلومتر در ساعت) دست یافته که از یک بوئینگ دریم لاینر پیشی گرفته است.
این موفقیت به دنبال تکمیل چهارمین قرارداد تحقیقات نوآوری کسب و کار کوچک(SBIR) به دست آمد که توسط نیروی هوایی ایالات متحده اعطا شد.
سیستم پیشرانه سیال اختصاصی آن به هواپیما اجازه میدهد تا به صورت عمودی بلند شود و فرود بیاید و در عین حال به سرعتهای بالا در پرواز رو به جلو دست یابد و مزایایی مانند نویز کمتر را در مقایسه با سیستمهای عمود پرواز سنتی قبلی ارائه دهد. عدم وجود پرههای چرخان به کمک دستگاههای دینامیک سیال که از مقدار کمی هوا استفاده میکنند، جبران میشود.
یک شرکت مستقر در وین ادعا میکند که سیستم لغو تلاطمی با هدف کاهش بیش از ۸۰ درصدی تاثیر تلاطم بر مسافران توسعه داده است.
این سیستم از میلههای دو متری با حسگرهای متصل به بالهای هواپیما استفاده میکند که نوسانات فشار هوا را تشخیص میدهد و بالها را برای تثبیت هواپیما، شبیه به پرواز پرندگان، تنظیم میکند.
دادههای جمعآوری شده از طریق یک برنامه سرکوب تلاطم پردازش میشوند و به سطوح کنترلی هواپیما اجازه میدهد تا تلاطم را در عرض چند میلیثانیه متعادل کنند.
این فناوری بر روی هواپیماهای سرنشیندار آزمایش شده است و نتایج مثبتی را در کاهش تلاطم نشان داده است. در حالی که این سیستم در حال حاضر برای هواپیماهای سبک طراحی شده، این شرکت کاربرد طولانی مدت آن را در جتهای تجاری برای افزایش ایمنی مسافران و کاهش هزینههای تعمیر و نگهداری مرتبط با فرسودگی ناشی از تلاطم پیشبینی میکند. با این حال، پذیرش گسترده آن در هوانوردی تجاری ممکن است زمان قابل توجهی نیاز داشته باشد.
شرکت Duxion Motors مستقر در کانادا آزمایشهای زمینی موتور ایجت(eJet) خود را با موفقیت انجام داده است که برای متحول کردن هوانوردی الکتریکی با ارائه پیشرانه الکتریکی با چگالی بالا و سبک وزن طراحی شده است.
هدف از روش منحصر به فرد آهنربای دائم در موتور ایجت ارائه بهترین نسبت قدرت به وزن و غلبه بر چالشهای پیش روی موتورهای الکتریکی سنتی در بخش هوانوردی است. این شرکت پیشبینی میکند که موتور ایجت الکتریکیسازی کامل ناوگان جت موجود را تسهیل کند و جایگزینی تمیزتر و اقتصادیتر ارائه دهد.
تولیدکننده مشهور موتورسیکلت دوکاتی از موتور سوپرکوادرو مونو(Superquadro Mono) که یک موتور تک سیلندر است رونمایی کرده و در جهت بازتعریف موتورسیکلتهای تک سیلندر با ترکیبی از قدرت، کارایی و فناوری گامی جسورانه برداشته است. این موتور ۶۵۹ سیسی، دارای ۷۶.۴ اسب بخار قدرت است که با اگزوز مسابقهای به ۸۳.۳ اسب بخار میرسد.
سوپرکوادرو مونو به رغم عملکرد بالای خود، بازه زمانی تعمیر و نگهداری مناسبی دارد و فقط هر ۳۰ هزار کیلومتر به بررسی و تنظیم سوپاپ نیاز دارد. این موتور از ترکیبی از اجزای آلومینیومی و منیزیمی را برای عملکرد بهینه و سبک بودن ساخته شده است.
بازگشت دوکاتی به موتورهای تک سیلندر پس از سه دهه، نشان دهنده تعهد این شرکت به نوآوری و انطباق با تقاضاهای در حال تغییر بازار است.
این هفت تحول در حمل و نقل در طول سال ۲۰۲۳ تعهد صنعت به نوآوری و پایداری را نمایان میکند. همانطور که در مورد این نقاط عطف فکر میکنیم، پیشبینی میشود که شاهد آینده هیجانانگیز سفرهای به هم پیوسته و پایدار باشیم.